Ενας μήνας περίπου απομένει να μάθουμε τ’ αποτελέσματα των Ευρωεκλογών, που θ’ αποτελέσουν αποφασιστικό παράγοντα για τις επόμενες εθνικές εκλογές. Η διαμόρφωση της δύναμης των κομμάτων θα είναι απόρροια της επιλογής των υποψηφίων στο Ευρωψηφοδέλτιο από τον κάθε αρχηγό, που όπως φαίνεται δεν έχει πάντοτε αυτός τον πρώτο λόγο, αλλά στελέχη του περιβάλλοντός του, τα οποία έχουν τον τρόπο τους και υπερισχύει η γνώμη τους. Ακολουθείται δε η πεπατημένη, να μετέρχονται τα ίδια μέσα το ένα κόμμα μετά το άλλο, σε αντιπερισπασμό. Πανεπιστημιακούς εσύ, το ίδιο κι εγώ, δημοσιογράφους εσύ, συγγραφείς κι εγώ, αθλητές εσύ, Ολυμπιονίκες κι εγώ, ανάπηρους εσύ, γιατί όχι ΑμΕΑ κι εγώ!
Σ’ αυτές τις εκλογές ο ανταγωνισμός μεταξύ των υποψηφίων στην Κουμουνδούρου, στην Πειραιώς και στην Ιπποκράτους είναι αδυσώπητος. Οι “μυστικοσύμβουλοι” υποκριτές ανεβάζουν στον “Κρανίου τόπο” τους συντρόφους τους την ώρα που είναι ανάγκη να ανακαλυφθούν άτομα, τα οποία θα προταθούν να διαχειρισθούν καθοριστικά θέματα για μια ευνομούμενη Ευρώπη των λαών της.
Ως εκ τούτου δημιουργούνται αντιδράσεις και παράπονα από τα “προβεβλημένα” άτομα των κομμάτων. Ενδεικτικώς αναφέρονται ο Γ.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ κ. Π. Σκουρλέτης και άλλα στελέχη του, ακόμα και από την ομάδα των “53+” του κ. Τσακαλώτου, που σχολίασαν τις επιλογές του κ. Τσίπρα για τα πρόσωπα του Ευρωψηφοδελτίου, όπως του κ. Κόκκαλη, του κ. Τζουμάκα, του κ. Κουρουμπλή και του Αντ. Ρέλλα, κ.ά.
Υπάρχουν διάφορα ρεύματα μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, που αλληλοϋποβλέπονται. Παρακολουθούν τα ανοίγματα του αρχηγού, ο οποίος, παρά τις επικρίσεις των δικών του, δεν δείχνει το πεσμένο του ηθικό, θεωρώντας, ότι το δημιούργημά του, η αναγγελθείσα “Προοδευτική Συμμαχία” δεν είναι άλλο απ’ την προσπάθειά του κόμματος. Υποστηρίζουν, ότι με προσωπικότητες πασοκογενείς αλλοιώνονται τα βασικά στοιχεία της “Ριζοσπαστικής Αριστεράς” και μ’ αυτό το “μωσαϊκό” αυξάνονται οι δυσοίωνες δημοσκοπήσεις για την τύχη των εκλογών.
Αν απ’ τις 21 έδρες πάρει η Ν.Δ. 9 ή 7 και ο ΣΥΡΙΖΑ 5 ή 6, μένει το ερώτημα, πώς θα μοιρασθούν οι επόμενες 9 ή 7 μεταξύ Χ.Α., ΚΙΝ.ΑΛ. και ΚΚΕ και πιθανώς σε κάποια από τ’ άλλα κόμματα, του Ν. Μαριά, ο οποίος πουθενά δεν αναφέρεται στις δημοσκοπήσεις, του Λαφαζάνη, του Θεοδωράκη, του Καμμένου, του Βαρουφάκη ή του Λεβέντη, όποιο καταφέρει και πιάσει το 3%. Αυτά τ’ αποτελέσματα θα είναι η μαγιά, η πρόγνωση, για τις εθνικές εκλογές, η “πολύφερνη νύφη” σε περίπτωση που το πρώτο κόμμα δεν έχει αυτοδυναμία και χρειασθεί στήριξη εξ ενός εκ των μικρών κομμάτων.
Εφ’ όσον εξελιχθεί έτσι το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών, θα ξαναγίνει το προηγούμενο των ΑΝ.ΕΛ. με τον ΣΥΡΙΖΑ του 2015, για να μην πάνε σε επαναληπτικές εκλογές με απλή πλέον αναλογική, οπότε “κλάφτα Χαράλαμπε”, γιατί “τετέλεσται” η αυτοδυναμία και “πάει περίπατο” η του ενός ανδρός αρχή, που πολυχρησιμοποιήθηκε καταχρηστικώς μετά την μεταπολίτευση.
Αγνωστο και στους δημοσκόπους ακόμη, αν η αποχή, που την υπολογίζουν μεγάλη, θα προέρχεται από δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, οπότε θα δυσκολέψει τον σχηματισμό κυβέρνησης της Ν.Δ., εφ’ όσον το ποσοστό της είναι κάτω του 30%. Τραγελαφικό το αφήγημα ποιoς θα παίξει τον ρόλο των ΑΝ.ΕΛ.