Ευρωστρατός. Γερμανικός δάκτυλος

Εν μέσω θυελλωδών αναστατώσεων στην Ε.Ε., λόγω της οικονομικής κρίσεως, η κλειστή ομάδα των ευρωεξουσιαστών δεν έχει άλλο να σκεφτεί εκτός απ’ τον τρόπο με τον οποίο θα επικρατήσει ο γερμανικός ηγεμονισμός.
Το Βερολίνο ελέγχει, ως φαίνεται, το σύστημα και διά των ανθρώπων του σε καίριες θέσεις της Κομισιόν προγραμματίζει βήμα – βήμα τα σχέδιά του να υπερισχύσει όχι μόνο στον οικονομικό, αλλά και στον γεωστρατηγικό τομέα.
Παρενέβη, λοιπόν, σε ακατάλληλο χρόνο ο πρόεδρος της Κομισιόν Γιούνκερ και πρότεινε τη δημιουργία ευρωστρατού για την αντιμετώπιση της ρωσικής επιθετικότητας, ο οποίος θα στείλει μηνύματα στον κόσμο και θα συμβάλλει στην ενίσχυση της εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας της Ε.Ε.! Θα επιτρέψει στην Ε.Ε. «να αναλαμβάνει ευθύνες απέναντι στον κόσμο», διότι «το ΝΑΤΟ δεν επαρκεί», θα δημιουργήσει «ενιαία αγορά για τις αμυντικές ευρωπαϊκές βιομηχανίες» και θα βοηθήσει την εικόνα της Ευρώπης που έχει υποστεί δραματικά πλήγματα.
Γερμανία και Γαλλία αποφάσισαν τώρα να παίξουν ξεχωριστό ρόλο στον ευρύτερο διεθνή χώρο, δίχως να εξαρτώνται απ’ τις Η.Π.Α. και το ΝΑΤΟ. Οι δομές, το νομικό πλαίσιο και η λειτουργία του ευρωστρατού, όσον αφορά τα μέλη της Ε.Ε., θα αναπτύσσονταν με αποφάσεις του Σ.Α. του Ο.Η.Ε. Δυσκολίες συναντούσε το εγχείρημα, αν θα συνεργάζεται με το ΝΑΤΟ, αν θα παρεμβαίνει στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, πού θα εγκαθίστατο η έδρα του στρατηγείου, ποια η αναλογία των κρατών – μελών της Ε.Ε. σε έμψυχο και πολεμικό υλικό κ.ά., στα οποία υπάρχουν ουσιαστικές αντιρρήσεις.
Η σκέψη δημιουργίας μιας ευρωπαϊκής στρατιωτικής δύναμης γεννήθηκε απ’ το 1950, αλλά συνάντησε τις αντιδράσεις της Γαλλίας και άλλων χωρών, λόγω ύπαρξης του ΝΑΤΟ. Αργότερα, με πρωτοβουλία της Γερμανίας και με τη συγκατάθεση του Ρομάνο Πρόντι, κινήθηκαν διαδικασίες δημιουργίας ευρωστρατού μη εξαρτώμενου από το ΝΑΤΟ. Το θέμα επανήλθε το 2000 με τη Συνθήκη της Νίκαιας, περί προσχώρησης νέων μελών και προσαρμογής του τρόπου λειτουργίας των οργάνων της Ε.Ε., που ψηφίστηκε στην Αθήνα τον Απρίλιο του 2003. Ο Ρομάνο Πρόντι είχε δηλώσει ότι «μία εκτός ΝΑΤΟ ευρωπαϊκή αμυντική δύναμη θα δώσει στους Ευρωπαίους βαθύτερο ρόλο στη διεθνή σκηνή». Ακόμη και ο Ξαβιέ Σολάνα, εκπρόσωπος για την κοινή εξωτερική Πολιτική Ασφάλεια της Ε.Ε., δεν κατάφερε να συγκεράσει τις διαφορετικές προσεγγίσεις στο θέμα αυτό και δεν προχώρησαν οι συνομιλίες.
Πολλά αλλάζουν στον κόσμο. Εξωθεσμικές διεργασίες συμβαίνουν απ’ το “ιερατείο” της Ευρώπης, το οποίο σχεδιάζει τη δημιουργία ενός συστήματος, ώστε να περιορισθούν οι δημοκρατικές ελευθερίες, οι ανθρώπινες αξίες, η καταστολή εκδηλώσεων για διεκδίκηση δικαιωμάτων και η καταπάτηση με αστυνομικά μέτρα των φρονημάτων των πολιτών. Η γενικευμένη αστυνόμευση θ’ αποξενώσει τις ηγεσίες των κρατών ή θα τις συνενώσει για τη συνεχή επικράτησή τους.
Η δημιουργία ευρωστρατού θα διευρύνει το ήδη υπάρχον ρήγμα μέσα στην Ε.Ε. μεταξύ φιλοαμερικανών και αντιαμερικανών, τώρα με το ουκρανικό, θα φέρει δε αναπόφευκτα διάσπαση της βασικής ιδέας της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Θεωρείται εγχείρημα άκαιρο, ανομιμοποίητο, σε μια μη ενοποιημένη Ευρώπη και επικίνδυνο, διότι στην Ε.Ε. υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας, που μπορεί να εμπλέξει ευρωπαϊκές χώρες σε πόλεμο, οπότε μια γενικευμένη επέκταση θα είναι αναπόφευκτη!