Εξαφανίζεται το δάσος στη Χρυσή Ακτή;

Κύριε διευθυντά,
την ίδια στιγμή που δίνουν και παίρνουν οι συζητήσεις για την αξιοποίηση του υπό παραχώρηση στρατοπέδου “Μαρκοπούλου” στον Δήμο Χανίων, και δικαιολογημένα, όπως άλλωστε ταιριάζει σε μια κοινωνία σκεπτόμενων ανθρώπων που αγαπούν την πόλη τους, ένας πνεύμονας πράσινου δίπλα στην πόλη, στην κυριότητα του Δήμου Χανίων, εξαφανίζεται κυριολεκτικά.
Πρόκειται για το πευκοδάσος στον λόφο πάνω από τη Χρυσή Aκτή που όπως δείχνουν οι φωτογραφίες δεν υπάρχει δέντρο που να μην έχει αρχίσει να ξεραίνεται. Δεν είμαι ειδικός αλλά μου φαίνεται πολύ περίεργο σε λιγότερο από ένα χρόνο να μην έχει μείνει ούτε ένα δέντρο απρόσβλητο.
Αλλά δεν είναι μόνο τα δέντρα. Ακόμη και τα σπάρτα στην ίδια περιοχή έχουν την ίδια μοίρα.
Για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό, αν πρόκειται δηλαδή για κάποια ασθένεια ή κάποιοι έχουν φροντίσει να συμβεί, θα το πουν οι αρμόδιοι.
Δεν μπορώ όμως να αποφύγω δύο επισημάνσεις. Πρώτον, την πλήρη εγκατάλειψη του δάσους αυτού στην τύχη του. Μια στοιχειώδης περίφραξη δεν νομίζω ότι θα είχε απαγορευτικό κόστος για τον Δήμο. Παλιότερα κάθε πρόσβαση οχημάτων απαγορεύονταν και οι όποιες διαβάσεις ήταν κλειστές.
Δεύτερο, ότι τον Νοέμβρη που μας πέρασε, μπήκε η μπουλτόζα του Δήμου και άνοιξε τον δρόμο μέσα από το δασάκι και μάλιστα χωρίς εντολή του κ. δημάρχου όπως ο ίδιος δήλωσε. Ταυτόχρονα διάνοιξε και διαβάσεις για τα οχήματα.
Μήπως κάτι σημαίνουν όλα αυτά; Σκοπεύει ο Δήμος να συμβάλλει στη διάσωση και διατήρηση του δάσους αυτού; Ποια είναι η άποψη του οικολογικού κινήματος;
Καλά κάνουμε και προβληματιζόμαστε για το μέλλον του στρατοπέδου, οφείλουμε όμως ταυτόχρονα να προστατεύουμε ως κόρη οφθαλμού το πράσινο που μας έχει απομείνει.