Χρόνο χρειάζεται η κυβέρνηση μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου, τουλάχιστον να τεκμηριώσει τις προτάσεις της προς τους δανειστές, περί τη βιωσιμότητα του χρέους, για ν’ αρχίσουν διαπραγματεύσεις. Αυτό που επιθυμεί, ως τότε, είναι να μην αυξηθεί η δυσφορία της κοινωνίας με την πληρωμή των φόρων και να μην διασαλευθεί ο αριθμητικός βουλευτικός συσχετισμός των συγκυβερνώντων κομμάτων. Τρίτο μέλημα του κ. Σαμαρά είναι να μην διαταραχθούν οι “ισορροπίες και το καλό κλίμα” που δείχνει στην τρόικα ότι κυριαρχεί στο εσωτερικό. Και να τους διαβεβαιώσει ότι έχει την πολιτική βούληση, όπως αντεπεξήλθε με το θέμα της “μικρής ΔΕΗ” έτσι θ’ αντιμετωπίσει και τυχόν αντιδράσεις της αντιπολίτευσης για το επερχόμενο Ν/Σ των αιγιαλών και των δασών. Επαίρονται ότι προειδοποίησαν τους τροϊκανούς να ξεχάσουν άλλα σκληρά μέτρα. Το επιβεβαίωσε ο κ. Βενιζέλος, προσπαθώντας να διαλύσει την οδυνηρή εμπειρία των πολιτών από τη στάση τους. “Οχι δεν θα υπάρξει νέο μνημόνιο, είπε, όχι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα, όχι δεν θα υπάρξει ξανά τρόικα”. Και οι τροϊκανοί απαντούν. “Ξεχάστε τις φοροελαφρύνσεις”, φέρνοντας ξανά στο προσκήνιο την απόλυση 15.000 δημοσίων υπαλλήλων. Εδώ ανακύπτει μια αφορμή να επέλθει ρήξη με την τρόικα. Η κυβέρνηση έχει αβάντα τις αποφάσεις των Δικαστηρίων. Η τρόικα, το μνημόνιο, για το οποίο ο κ. Γεωργιάδης υπεραμύνεται ότι “είναι το μεγαλύτερο μεταρρυθμιστικό κείμενο, που έχει η Ελλάδα από το 1821”! Αφού το λέει ο κ. Αδωνις δεν μπορεί να μην είναι καλό, χρήσιμο και εφαρμόσιμο! Τα αποτελέσματά του τα βλέπουμε φως φανάρι γύρω μας.
Πρώτη διαπίστωση ότι φορολογούνται οι πλούσιοι (!) όσοι απ’ αυτούς έχουν λεφτά εδώ. Εκείνοι που τα είχαν στις λίστες φρόντισαν και τα εξαΰλωσαν. Οι πολιτικοί μας έχουν μεταδώσει την ψευδαίσθηση ότι όλοι πληρώνουν και εμείς που τους ψηφίσαμε είναι άδικο να μην τους πιστεύουμε! Συνεπώς τη ρήξη τη συνδαυλίζει ο κ. Γεωργιάδης, όταν πάει κόντρα στον κ. Βενιζέλο. Είναι μεταρρυθμιστικό κείμενο ο ένας, δεν το θέλουμε, ο άλλος. Από την άλλη μεριά έχουμε την κυβέρνηση που μετά τον ανασχηματισμό και τις βαρυσήμαντες δηλώσεις προκαλεί σκωπτική διάθεση στον κόσμο με μερικά πρόσωπα που χρησιμοποίησε. Αλλοίμονο αν αυτά χειριστούν την ελάφρυνση του λαού απ’ τους φόρους και τις διαπραγματεύσεις για το χρέος! Οι ξένοι βλέπουν ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει εθνική συμπόρευση εξεύρεσης μέσων επίλυσης της κρίσεως, ότι δεν έχουμε φτάσει ακόμη στον πάτο, ότι αντέχουμε να χάσουμε κι άλλα, απ’ όσα μας έχουν πάρει και επιμένουν στις θέσεις τους, παρά τις αντιδράσεις των ευρωσκεπτικιστών, ότι τα μνημονιακά μέτρα που μας έχουν επιβάλει, είναι αναποτελεσματικά. Ομως η κυβέρνηση δεν λέει την αλήθεια, όταν για κάθε μέτρο επικαλείται μνημονιακές υποχρεώσεις. Βλέπουμε, ότι ο Π/Υ κατατέθηκε, ψηφίστηκε και εφαρμόζεται, χωρίς την επέμβαση της τρόικας. Αρα μπορεί να κάνει ό,τι νομίζει σωστό και αν διαφωνήσει η τρόικα να κοιτάξει πώς θα το ξεπεράσει. Εργασιακό και ασφαλιστικό, λέει ο κ. Σαμαράς, έχουν ψηφισθεί δεν τα συζητάμε. Θα κάνουμε λογικές φοροελαφρύνσεις και αύξηση των δόσεων.
Αλλά οι τροϊκανοί δεν δέχονται ακολουθώντας τη γερμανική άποψη ότι οι πολλές δόσεις επιβραβεύουν τους κακοπληρωτές! Μπορεί, ωστόσο, η κυβέρνηση να επιμείνει μονομερώς. Οι Ευρωπαίοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι το πήγαινε – έλα των τροϊκανών στην Ελλάδα να ελέγχουν, να υποδεικνύουν, να εκβιάζουν και να κουνάνε το δάχτυλο, κατάντησε αηδία, δεν πάει άλλο και πρέπει να πάρει τέλος. Ας κάνουν όποια αξιολόγηση θέλουν ακόμα μέχρι τον Οκτώβρη, να κλείσει ο κύκλος τους και ας πάνε στο καλό. Εφ’ όσον ο κ. Βενιζέλος καταφέρει να σκοράρει και δεν πάμε σε… παράταση!
