Τον τελευταίο καιρό ήρθαν στο φως της δημοσιότητας αλλεπάλληλες και στυγνές δολοφονίες, που προκαλούν έντονο προβληματισμό και ανησυχία στην κοινωνία. Το αφήγημα «νόμος και τάξη» των προεκλογικών υποσχέσεων δεν προχώρησε εποικοδομητικά και δεν εμπεδώθηκε η περαιτέρω ανάπτυξη των θεσμών, ώστε όχι να εκλείψει, αλλά να κατασταλεί η εγκληματικότητα.
Μέσα σε δύο μήνες πέντε δολοφονίες συγκλόνισαν την κοινή γνώμη και αναστάτωσαν την καθημερινότητα των πολιτών, οι οποίοι δεν ξέρουν πως να φυλαχτούν. Στον Άλιμο είχαμε τον Απρίλιο τη δολοφονία Καραϊβάζ και τον Μάιο στα Γλυκά Νερά την εικοσάχρονη Καρολάιν. Μετά 6 ημέρες στη Μεταμόρφωση σκότωσαν τον 58 ετών επονομαζόμενο “Κεφαλά”, την 30η Μαΐου σε καφετέρια έναν τριαντατετράχρονο και την επόμενη στη Βάρη τον Μπερδέση. Τα γεγονότα πυροδότησαν ποικίλα ερεθίσματα και κριτική απέναντι στην αδυναμία της κυβέρνησης ν’ αντιμετωπιστεί το φαινόμενο ουσιαστικά της εγκληματικότητας.
Η ανθρώπινη ζωή, ως φαίνεται, δεν υπολογίζεται. Η παραβατικότητα ξεκινάει απ’ τη συμπεριφορά των ανηλίκων, καταλήγει σε υψηλά ποσοστά στους ενηλίκους και συντελεί στην αύξηση των κρουσμάτων της εγκληματικότητας, που συναινεί εναντίον της προόδου.
Γίνονται παρενοχλήσεις των διδασκομένων από τους διδάσκοντες και απόπειρες αρπαγής ανηλίκων από τους δρόμους.
Η αντιπολίτευση επιρρίπτει ευθύνες στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, υπάρχουν δε και παράγοντες στο Μ. Μαξίμου, που έχουν την ίδια γνώμη, χωρίς να ζητούν την αντικατάσταση του υπουργού, γιατί στον ορίζοντα δεν φαίνεται να υπάρχει καταλληλότερος. Ο κ. Χρυσοχοΐδης αντικρούει τις κατηγορίες επιχειρηματολογώντας ότι «όποιος ψάχνει κομματικά οφέλη από τα άγρια εγκλήματα, πριονίζει το κλαδί που στεκόμαστε όλοι».
Οι εγκληματίες δεν προέρχονται από κομματικές ομάδες πράσινες, γαλάζιες ή κόκκινες. Θα ήταν ανακόλουθο να ψάξει κανείς και να αποδώσει σ’ αυτούς κομματικά χαρακτηριστικά. Η εγκληματικότητα κατευθύνεται κυρίως από αλλοδαπούς, οι οποίοι βρίσκουν “εύφορο έδαφος” από ντόπια κακοποιά άτομα, και εντάσσεται στο οργανωμένο έγκλημα με ιεραρχία, που δραστηριοποιείται σε συγκεκριμένους τομείς επιχειρηματιών. Αυτοί μπορούν να επηρεάζουν τη λειτουργία των θεσμών από τα Μ.Μ.Ε. μέχρι τα μικρότερα νυχτερινά κέντρα, μέσω των οποίων διακινείται και ξεπλένεται “βρόμικο χρήμα”.
Στα ερωτήματα, ποιος έχει εργαλειοποιήσει την εγκληματικότητα, τι επιτυγχάνεται με την τρομοκράτηση των γειτονιών και πού βρίσκεται η ευθύνη για την έξαρση του φαινομένου, δεν έχουν δοθεί σαφείς απαντήσεις. Γιατί έχει επέλθει τέτοια διάλυση και κατάπτωση των ηθικών, κοινωνικών και πολιτικών αξιών; Γιατί ο άνθρωπος κατάντησε αναλώσιμο είδος και μέσον προσπορισμού μεγάλου κέρδους; Είναι απόρροια των πολιτικών επιλογών της τάξης των ψηφοφόρων; Πώς εξασφαλίζεται η απόδοση ευθυνών στους παρανομούντες; Οι αστυνομικοί πολλές φορές δεν ξαφνιάζονται, όταν βρίσκουν μπροστά τους αυτούς που είχαν συλλάβει και παραδώσει στη δικαιοσύνη για προηγούμενες παραβάσεις. Το βασικό πρόβλημα είναι η πρόβλεψη να μην αφεθούν τα πράγματα, να φθάνουν στο σημείο, ώστε το ξεκαθάρισμα λογαριασμών να γίνεται “μαφιόζικα”. Η δημοκρατία έχει τρόπους ν’ απαντήσει στο φαινόμενο, αρκεί να προλάβει, και οι πολιτικοί να μην το εργαλειοποιούν για κομματικούς σκοπούς.
Και προσοχή! Το κύτταρο της οικογένειας! Από εκεί ξεκινά το κακό!
