Θα λυθεί το φαινόμενο της ηθικής και υλικής διαφθοράς; Θα ερευνηθούν ποινικές και πολιτικές ευθύνες; Αν αναδειχθούν κατηγορούμενοι, θα τιμωρηθούν παραδειγματικά; Μήπως μεθοδεύεται συγκάλυψη, να δοθούν συγχωροχάρτια; Ποιος ο λόγος που ο κ. Σαμαράς προσφέρεται να “θυσιαστεί”(!), συνεργαζόμενος με τον ΣΥΡΙΖΑ, για να μην πάει η χώρα στα βράχια; Μήπως για να μειωθούν οι υποψίες, όταν οι κατηγορίες στρέφονται εναντίον πολιτικών της εκάστοτε εξουσίας της υπεράνω πάσης υποψίας για να πάψουν νάναι πρόσωπα πάσης υποψίας;
Η απόφαση της κυβέρνησης για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής θα εστιάσει την έρευνα μόνο στο διάστημα κατά το οποίο μεθοδεύτηκε η προσφυγή στο Δ.Ν.Τ.; Η συμπεριφορά των λειτουργών της κρατικής πυραμίδας, πρωθυπουργοί, υπουργοί και σύμβουλοι, μπορεί να τους αναδείξει αφελείς και βλάκες έως και επικίνδυνους. Να μάθουμε πρέπει γιατί φθάσαμε σ’ αυτή την προϊούσα σήψη από ανθρώπους, οι οποίοι προσπαθούν να κρύψουν με κάθε τρόπο το φαύλο, επαχθές και ανήθικο παλαιοκομματικό τους πρόσωπο. Ισως τότε και μεις από αδιάφορη κοινωνία να γίνουμε συνειδητοί πολίτες. Οι “αμνοί” να πάψουν τη “σιωπή” τους.
Οι ποινικές ευθύνες για τα μνημόνια έχουν παραγραφεί. Εχουν περάσει και για το πρώτο και για το δεύτερο μνημόνιο, δύο σύνοδοι της επόμενης Βουλής. Για το πώς φθάσαμε ως εδώ απαιτείται να ερευνηθούν τρεις περίοδοι. Οταν έγιναν οι διαδικασίες να μπούμε στο ευρώ επί Σημίτη πριν το 2000 ως το 2004. Επί κυβερνήσεως Καραμανλή 2004 – 2009. Και την περίοδο 2009 – 2014 επί κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη και Σαμαρά – Βενιζέλου.
Να μάθουμε ποιοι ξένοι και ποια διεθνή κέντρα μας “δασκάλεψαν” να μπούμε στο αδιέξοδο και ποιος ο ρόλος των κυβερνητικών παραγόντων. Προέχει να καταστεί γνωστό γιατί οι εποπτικές αρχές της Ε.Ε., όταν έβλεπαν ότι το έλλειμμά μας ξεπερνούσε τα όρια του Μάαστριχτ πολύ πάνω απ’ το 3%, δεν έβαζαν φρένο κι άφηναν να διογκωθεί. Να δούμε πως, ενώ, όταν μπήκαμε στο ευρώ το χρέος ήταν 130 δισ. ευρώ, όταν ο Παπανδρέου μας έβαλε στο Δ.Ν.Τ., είχε φτάσει τα 330 δισ. ευρώ και αν έπρεπε να μας πάει στο μνημόνιο ή να μην μπορούσε να κάνει αλλιώς.
Η κυβέρνηση δεν ενεργεί τιμωρητικώς με την Εξεταστική Επιτροπή. Εφαρμόζει τον Κανονισμό 472/13 της Ε.Ε. στο άρθρο 7 παρ. 9 του οποίου περιλαμβάνεται: «Τα κράτη – μέλη που υπόκεινται σε πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής διεξάγουν πλήρη έλεγχο των δημόσιων οικονομικών τους προκειμένου να εκτιμήσουν, μεταξύ άλλων, τους λόγους που οδήγησαν σε υπερβολικά υψηλά επίπεδα χρέους και να εντοπίσουν οποιαδήποτε πιθανή παρατυπία».
Μεγάλη, λοιπόν, σημασία έχει ένα πόρισμα απ’ την Εξεταστική Επιτροπή, που δεν θα χρησιμεύσει για να πληροφορηθεί ο ελληνικός λαός ποιοι άνθρωποι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην κρίση και σήμερα κατέχουν καίριες θέσεις στην κρατική μηχανή, αλλά να καταδείξει και την ευθύνη των δανειστών. Θα είναι εφόδιο να τεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους, που ίσως βοηθήσει αποτελεσματικά.
Να τους πουν ότι έχετε κι εσείς ευθύνες για την ελληνική ύφεση. Παρά του ότι συνομολογήσατε λάθος στον πολλαπλασιαστή, συνεχίζετε τα λάθη σας, που κοστίζουν εκτός των άλλων και ανθρώπινες ζωές. Αν εμείς χρωστάμε σ’ εσάς, οφείλετε κι εσείς να μας αποζημιώσετε, γιατί μόνοι σας καθορίζατε τα δισ. ευρώ που χρειαζόμαστε, γνωρίζοντας ότι το χρέος θα γινόταν επαχθές και μη εξυπηρετήσιμο.
Θα είναι, λοιπόν, θετικό να πάμε μ’ ένα τέτοιο χαρτί στις διαπραγματεύσεις, αρκεί το πόρισμα να είναι ενιαίο και όχι κάθε κόμμα νάχει το δικό του.