Εξεταστική μνημονίων. Μαρτυρία ουσίας

Την ώρα, που η χώρα συνεχίζει να διέρχεται δεινή οικονομική κρίση και η κυβέρνηση αγωνίζεται να πετύχει μία συμφωνία με τους δανειστές και η κοινή γνώμη βοά περί των υπευθύνων της υποταγής της χώρας στη μνημονιακή κατάσταση, ολοκληρώθηκε η εξέταση των μαρτύρων της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για τη διερεύνηση των συνθηκών, που μας οδήγησαν στην ολέθρια επιλογή των μνημονίων και ποιοι ευθύνονται γι’ αυτό. Επιχειρήθηκε με την πρακτική των Εξεταστικών ν’ αποδείξουμε στους εαυτούς μας ότι υπαίτιοι της συμφοράς είναι αυτοί που κυβέρνησαν τον τόπο εκείνη την περίοδο. Είναι μάταιο, πάντως, να πιστεύουμε ότι θα πείσουμε και τους διεθνείς τοκογλύφους να παραδεχθούν ότι προηγήθηκε συμπαιγνία και ως εκ τούτου οι ευθύνες επιμερίζονται και σ’ εκείνους.
Το έργο έλεγαν ότι θα παιζόταν απ’ τον Οκτώβριο του 2010, όταν ο αρχηγός της ΝΔ υπέσχετο ότι μόλις αναλάμβανε την εξουσία «θα έκανε Εξεταστική για το πώς φτάσαμε στο μνημόνιο». Ηταν υπόσχεση ν’ αποπροσανατολισθεί ο κόσμος απ’ τη συσσώρευση των προβλημάτων του και τούτο αποδείχθηκε διότι τέτοια επιτροπή δεν συγκροτήθηκε. Εγινε απ’ την παρούσα κυβέρνηση, η οποία περάτωσε τις εργασίες της με την κατάθεση του συνταγματολόγου ομότιμου καθηγητή της Νομικής του Παν. Αθηνών κ. Γιώργου Κασιμάτη.
Καταθέτοντας ο μάρτυρας απέδωσε ιδιαίτερη σημασία στο κατά πόσο ήταν νόμιμα τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις. Τις θεώρησε άκυρες, διότι δεν επικυρώθηκαν στη Βουλή με αυξημένη πλειοψηφία. Απαξ και το μνημόνιο υπεγράφη, θεωρείται διεθνής σύμβαση, για να είναι όμως έγκυρη, πρέπει να περάσει απ’ τη Βουλή βάσει του άρθρου 28 παρ. 2 Σ/τος, που λέει: «Για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωρισθούν με συνθήκη… Για την ψήφιση νόμου, που κυρώνει αυτή τη συνθήκη, απαιτείται η πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών».
Ο μάρτυρας επέμενε ότι «παραβιάστηκε η δημοκρατική αρχή του πολιτεύματος». Δεν ενημερώθηκε η Βουλή και ο ελληνικός λαός. Το πρώτο μνημόνιο δεν παρουσιάστηκε καθόλου στη Βουλή, ενώ το δεύτερο πέρασε με απλή πλειοψηφία. Αυτό δε, που περιελήφθη στη δανειακή σύμβαση της 8/5/2010 περί ρητής παραίτησης δικαιωμάτων εθνικής κυριαρχίας, είναι πρωτοφανές. Δεν έχει ξαναγίνει. Στην εν λόγω σύμβαση με τις χώρες της Ευρωζώνης, στο άρθρο 14 περιλαμβάνεται ότι διέπεται απ’ το Αγγλικό Δίκαιο. Ο δανειολήπτης «αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή που πρόκειται ν’ αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία…». Τη σύμβαση υπέγραψαν οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης, πλην του Γερμανού, τον οποίο εκπροσώπησε ο κεντρικός τραπεζίτης της KfW. Επίσης ο κάθε συμβαλλόμενος μπορεί να εκχωρήσει μέρος των δικαιωμάτων του σε τρίτους, υπό όρους.
O κ. Κασιμάτης υπογράμμισε ότι «όλα τα οικονομικά δικαιώματα της Ελλάδος είναι δεσμευμένα», ότι «τίποτα δεν μπορεί να πωληθεί χωρίς την έγκριση των δανειστών» και ότι «δεν υπάρχει απόφαση δικαστηρίου διεθνώς να επιτρέπει τέτοιου είδους επώδυνα μέτρα και οριζόντιες περικοπές, επειδή έχει ανάγκη το κράτος». Αφησε δε να εννοηθεί ότι απ’ την προεκλογική περίοδο του 2009 υπήρχε προπαρασκευή για τη δανειακή σύμβαση. Ετσι ο Γ.Α.Π., όταν διογκώθηκε η κρίση, δεν θα κατέφευγε σε άλλο σχέδιο ανάτασης της οικονομίας εκτός από την προσφυγή στον μηχανισμό του Δ.Ν.Τ. Δεν γνωρίζουμε δε τι τον συμβούλεψαν οι τόσοι σύμβουλοι, που ’χε μαζέψει γύρω του. Υποστήριξε ο κ. καθηγητής ότι ο Παπανδρέου «εξέπεμπε αντιφατικά μηνύματα»,  είχε «έλλειμμα ενημέρωσης» και ότι «παραπλανητικά χαρακτήρισαν τη δανειακή σύμβαση ως πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, ενώ ήταν οικονομικής πολιτικής».
Οι βαριές κατηγορίες για δόλο αιωρούνται. Ας περιμένουμε την αποτύπωση των συμπερασμάτων στην έκθεση της Εξεταστικής, που, πολύ φοβούμαι, πως, δεν θα είναι μία, αλλά περισσότερες, λόγω αντιφατικών και αντικρουόμενων κομματικών απόψεων.