“Εξευγενισμός” και οικιστική κρίση

Οι βραχυχρόνιες μισθώσεις στην Ελλάδα, εκτός από τα οικονομικά οφέλη σε ορισμένα άτομα και τα κοινωνικά προβλήματα “στέγης” στους υπόλοιπους πολίτες, δημιουργούν και μια νέα κατάσταση αλλοίωσης της παραδοσιακής γειτονιάς.
Σιγά – σιγά, “ανεπαισθήτως” που θα  ’λεγε κι ο Αλεξανδρινός, με τις “ανακαινίσεις” παλαιών διαμερισμάτων και οικιών για παραχώρησή τους στις βραχυχρόνιες μισθώσεις (airbnb), επιτυγχάνεται -σύμφωνα με τους υπέρμαχους του θεσμού- ένας “εξευγενισμός” των γειτονιών. Πιο απλά, έχουμε, με την εκδίωξη των παραδοσιακών κατοίκων/ενοικιαστών που δεν αντέχουν τα υψηλά ενοίκια, ένα μετασχηματισμό μιας συνοικίας σε ακριβή και απροσπέλαστη περιοχή.
Η αντικατάσταση μιας μόνιμης κατοίκησης από την περιοδική τουριστική επίσκεψη/διαμονή έχει ως συνέπεια τη διάλυση του κοινωνικού και πολιτιστικού ιστού που έδινε παλαιότερα ταυτότητα σε μια γειτονιά. Καλή μεν η οικονομία, όχι όμως και εις βάρος του κοινωνικού ιστού που έτσι μάλλον διαλύεται.