Εξι χρόνια κυνηγάμε την… ουρά μας

Εξι και πλέον χρόνια πέρασαν από όταν ο Γιώργος Παπανδρέου άνοιγε την… κερκόπορτα της λιτότητας φέρνοντας στην Ελλάδα το Δ.Ν.Τ. Ακολούθησαν μνημόνια, ιδιωτικοποιήσεις, περικοπές, διάλυση του ασφαλιστικού, της πρόνοιας, των εργασιακών σχέσεων και άλλα πολλά.
Η καθημερινότητα του μέσου Ελληνα έγινε θυσία στον βωμό της εξόδου από την κρίση. Μία έξοδος που όλο και καθυστερεί. Η παγκόσμια οικονομία έχει ξεκινήσει να ανακάμπτει και χώρες που αντιμετώπισαν αντίστοιχα -ίσως και μεγαλύτερα- προβλήματα από την Ελλάδα βρίσκονται ήδη σε τροχιά ανάπτυξης.
Αυτά τα έξι χρόνια, λοιπόν, η κριτική στην εκάστοτε κυβέρνηση εστιαζόταν στη λάθος συνταγή για την έξοδο από την κρίση. Συμφωνούσαν τότε οι σημερινοί κυβερνώντες -ανάμεσά τους και οι τέσσερις βουλευτές του Νομού Χανίων- πως δεν είχε νόημα αυτός ο φαύλος κύκλος δανεισμού για να διασωθεί μία χώρα με ένα χρέος που όλο το ξεπληρώνουμε και όλο αυξάνεται.
Η συνέχεια είναι γνωστή. Η ΝΔ έσκισε το πρόγραμμα του Ζαππείου και ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό της Θεσσαλονίκης. Το δημοψήφισμα -για το οποίο έπεσε ο Παπανδρέου- έγινε προς τέρψιν (αρχικά) και απογοήτευση (στη συνέχεια) του κομματικού ακροατηρίου.  Για να φτάσουμε στο σήμερα και στην ολοκλήρωση της κυβερνητικής κυβίστησης.
Οι δεσμεύσεις μετατράπηκαν σε συμβιβασμούς, τα σκληρά μέτρα πασπαλίστηκαν με ολίγον από ηθικό πλεονέκτημα και τα ροδοπέταλα της Καισαριανής έγιναν χειροκροτήματα και χειραψίες με τον Γλύξμπουργκ. Η κριτική -γόνιμη και μη- επιχειρείται να καμφθεί μέσω της νέας μιντιοκρατίας.
Εδώ, στον μικρόκοσμο των Χανίων, την εκκωφαντική σιωπή προσπαθούν να καλύψουν οι χειροκροτητές των ερτζιανών ή των διαδικτυακών μέσων. Και οι τοπικοί βουλευτές, αυτοί που σήκωναν την παντιέρα της αξιοπρέπειας, έβαλαν -ξανά- φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους σε ένα ακόμη πολυνομοσχέδιο.
Υποθήκευσαν το μέλλον πέντε γενεών. Για εκατό χρόνια, ακόμα και στο νερό έδωσαν «προοπτική ιδιωτικοποίησης» κατά δήλωση του κ. Τσακαλώτου. Ο οποίος, μπορεί να υπόσχεται πως όσο είναι υπουργός δεν θα γίνει κάτι τέτοιο, αλλά αμφίβολο είναι αν ο βιολογικός του κύκλος θα του επιτρέψει να παραμείνει στη θέση του μέχρι το 2115…
Εξι χρόνια και τρία μνημόνια μετά, η συνταγή του Καστελόριζου παραμένει ίδια και απαράλλακτη. Χωρίς την παραμικρή βελτίωση στην καθημερινότητα του Ελληνα. Ο Τρίτος Δρόμος, η συμμετοχική δημοκρατία, το φιλελεύθερο κέντρο, η λαϊκή δεξιά, η ριζοσπαστική αριστερά, όλα θεωρίες ανεφάρμοστες ή στρεβλές που απέτυχαν να δώσουν απάντηση στα προβλήματα της χώρας, ρίχνοντας συνέχεια νερό στον μύλο της ακροδεξιάς. Η Ελλάδα συνεχίζει να κυνηγά την ουρά της.