Εξισορροπιστικές συμπεριφορές

Δυο εκ διαμέτρου αντίθετες έννοιες λειτουργούσαν μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προς εξισορρόπιση στην πολιτική. Ο αλληλοεκβιασμός και η αλληλοκατανόηση. Χρησιμοποιεί απειλή ο ένας για να εξαναγκαστεί ο άλλος σε κάτι προς όφελος του πρώτου. Κατόπιν ο δεύτερος το κατανοεί  κι έχουμε την αλληλοεξάρτηση. Μόλις παρουσιάζεται ένα σκαστό επεισόδιο που συνιστά εκτροπή απ’ τους κανόνες δικαίου, ο άλλος ξεσκονίζει τα κιτάπια και ως αντιεπιχείρημα απαντά συμψηφιστικά, συσκοτίζοντας τα προγράμματα, αφού απροσχημάτιστα, γυρίζεται αλλού η κουβέντα.
Χρησιμοποιείται η έκφραση “και σεις τα ίδια κάνατε και μη μιλάτε”.
Αυτά συμβαίνουν και στην παρούσα κυβέρνηση, η οποία δέχεται πολυεπίπεδη κριτική για το ηθικό σκέλος της χορήγησης στον Αναπληρωτή Υπουργό Υγείας από μια μη συστημική τράπεζα στεγαστικού και καταναλωτικού δανείου 100.000 ευρώ κατά 30 και 70% αντιστοίχως, όταν Ελληνες επιχειρηματίες και επαγγελματίες δεν βρίσκουν ευήκοον ους, να γίνουν δανειολήπτες απ’ τη συγκεκριμένη Τράπεζα.
Τέτοιες δανειοδοτήσεις για επιχειρήσεις και νοικοκυριά είναι εδώ και χρόνια ευσεβής πόθος, ακόμα και με εγγυήσεις σε ακίνητα, γιατί οι τράπεζες σκέπτονται, πώς θα μειώσουν τα συσσωρευμένα κόκκινα δάνεια. Επιπλέον οι απαιτήσεις των τραπεζών είναι τόσο μεγάλες, που καθιστούν τον δανεισμό ασύμφορο.
Η αντιπολίτευση έσπευσε να κατακεραυνώσει τον Αναπληρωτή Υπουργό Υγείας για το δάνειο των 100.000 ευρώ ξεχνώντας πολλαπλάσιο δάνειο 600.000 ευρώ υψηλόβαθμου στελέχους της ΝΔ και έτερο εξ  700.000 ευρώ μιας ευρωβουλευτού της! Εδώ ταιριάζει το “λαγός τη φτέρη έτριβε κακό της κεφαλής του”.
Δεν τους πάει ο κ. Πολάκης, ο ιδεολόγος, ο αριστερός, ο σπουδαγμένος με πολλά εύσημα, συμμετοχές σε αντιχουντικές εξεγέρσεις και κομματικές κινητοποιήσεις, ο οποίος χάρις σε ένα “χαρισματικό ηγέτη” (!) βρέθηκε τελικά στο υπ. Υγείας με αυτοκίνητο με οδηγό και συνοδό. Αλλά δεν τους πάει και για το ότι, έβγαλε στην επιφάνεια απ’ τη ναυθαλίνη και προχώρησαν τα σκάνδαλα της Novartis, του ΚΕΕΛΠΝΟ, του Ερρίκος Ντυνάν και του φαρμάκου.
Η δραστηριοποίησή του έγινε έντονα αισθητή μετά που εδρεώθηκε στην εξουσία και εισέβαλε στη δημοσιότητα, με κάπως ανορθόδοξο τρόπο. Τέτοιο στυλ πολιτικού δεν παρουσιάζεται μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ, που όταν εξάπτεται, δεν τον νοιάζει αν “τσαλακωθεί” η εικόνα του.
Το αν δείχνει “κατασκευασμένος” πολιτικός, ή “αυθεντικός”, μόνον όσοι συγχρωτίζονται μαζί του, μπορούν ν’ ανακαλύψουν. Οι επιθέσεις του δεν είναι κάτι ασυνήθιστο. Δεν προκαλούν πλέον εντύπωση. Ο κόσμος έχει συνηθίσει. Το χειρότερο, οι συνάδελφοί του βουλευτές του Ν. Χανίων, σιωπούν σαν να τον ανέχονται, για να μην στοχοποιηθούν. Ποιος λοιπόν, φωνάζει πιο πολύ; Μα αυτός που θέλει να κρυφτεί από κάτι ή για να ολοκληρώσει το έργο του στον υπόλοιπο χρόνο της 4ετίας που απομένει. Στην πολιτική όσοι έχουν μεγάλες συμπάθειες αποκτούν και μεγάλες αντιπάθειες.
Ο αλληλοεκβιασμός είναι ενδοελληνική παθογένεια με αγκυλώσεις, που αναπαράγουν “προφάσεις εν αμαρτίαις”. Υπάρχει παρακμή γενικώς, με αποτέλεσμα να προχωρούν τα βήματα και πέραν της πολιτικής, δυστυχώς και στους κλάδους των άλλων εξουσιών.