Εξουσιολαγνεία

Τόσα χρόνια µετά την αποκατάσταση της ∆ηµοκρατίας στη χώρα µας δεν µάθαµε πόσο µας επηρέασαν οι σοσιαλιστικές απόψεις και η κυριαρχία των αριστερών οργανώσεων. Καµιά ιδεολογική πολιτική κατηγορία από δεξιούς, κεντρώους, τους αριστερούς και τους κεντροδεξιούς δεν έχουν αρνητική γνώµη για τη σταθερότητα της µεταπολίτευσης, αν και τα ακούσµατα έκρυβαν πολλές εκπλήξεις.
Έχει γίνει διαστρέβλωση εννοιών για τον “λαϊκισµό”. ∆εν µάθαµε ότι αποσκοπεί σε προσπορισµό πολιτικού οφέλους µε προγράµµατα που φορτίζουν συναισθηµατικά τους πολίτες. Καταφέραµε, όµως, να καταναλώνουµε περισσότερα απ’ όσα παράγουµε, διογκώνοντας το δηµόσιο χρέος, να ξεπουλάµε τη δηµόσια περιουσία, να διώχνουµε τις επιχειρήσεις σε εξωχώριους φορολογικούς παραδείσους και να αναγκάζονται οι Έλληνες επιστήµονες, που σπούδασαν µε δαπάνες του κρατικού προϋπολογισµού, να αναζητούν καριέρα στο εξωτερικό.
Απ’ τις αστικές κυβερνήσεις καθιερώθηκαν και οι κοινωνικές παροχές καθόσον το σύστηµα έχει ανάγκη και της φιλεύσπλαχνης πολιτικής. Έτσι η πλειοψηφία των πολιτών έχει υποστεί µεγάλη πλύση εγκεφάλου απ’ τα συστηµικά κόµµατα και τα εξαρτηµένα ΜΜΕ, που χρησιµοποιούν µεθόδους καθοδήγησης των συνειδήσεων και χειραγώγησης της κοινής γνώµης.
Οι παραδοχές αυτές µένει να επιβεβαιωθούν ή να διαψευσθούν απ’ όσους παρακολουθούν και σχολιάζουν τα όσα συµβαίνουν εκ µέρους της κυβέρνησης και του κόµµατος της Αξιωµατικής Αντιπολίτευσης, που κάνει τα αδύνατα δυνατά να φύγουν οι ψηφοφόροι της από κοντά της.
Ο εξ ΗΠΑ κ. Κασσελάκης, αν και θεωρείται απολιτικός, πάει να συγκρουσθεί µε τον κ. Τσίπρα, γιατί φοβάται ότι θα τον βρει µπροστά του, ύστερα και απ’ την «αποχώρηση» 8 µελών απ’ τα 27 της Πολιτικής Γραµµατείας που συνήλθε πρόσφατα.
Όλα όσα συµβαίνουν στην Κουµουνδούρου δεν πείθουν κανένα, ότι ο νέος Πρόεδρος µπορεί να ασκήσει καθήκοντα πρωθυπουργού και οι προεδρικοί που συνωστίζονται δίπλα του εµπνέουν σοβαρότητα; Ελπίζουν σ’ ένα λαµπρό µέλλον για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον αρχηγό τους;
Όλες οι ενδείξεις αποδεικνύουν ότι εκπέµπει αναποφασιστικότητα, ότι οι κινήσεις του στο κόµµα αναδύουν ανασφάλεια, ο ίδιος δε εµφορείται από φόβο ότι τον περιβάλλουν εχθροί και κάνει κάθε προσπάθεια να τους εξαλείψει. Το θέµα της διαστάσεως του µε τον κ. Πολάκη και ο τρόπος που την αντιµετωπίζει δείχνει ξεκάθαρα τις επιδιώξεις του.