«Ευεργεσίες» Ερντογάν

Ο ρωσοουκρανικός πόλεμος επιδείνωσε την επιβαρυμένη οικονομική κατάσταση στην Τουρκία, καθ’ όσον διεκόπη η εισαγωγή τροφίμων από την Ουκρανία, με τον πληθωρισμό να φθάνει στο πρωτοφανές ρεκόρ του 73%. Η πτώση του βιοτικού επιπέδου έχει αρχίσει να αυξάνει τις αντιδράσεις των Τούρκων πολιτών, με αποτέλεσμα η κατάσταση να καθίσταται εκτός ελέγχου, δεδομένου ότι οι διαμαρτυρίες απ’ τις συνεχείς ανατιμήσεις σε βασικά προϊόντα διατροφής εντείνονται. Ο θυμός είναι ασυγκράτητος, η κρίση γίνεται εμφανέστερη και οι προβλέψεις για το μέλλον δυσοίωνες και ανησυχητικές.
Ο Ερντογάν δεν φαίνεται να προσαρμόζεται στις επικλήσεις των δυτικών, να τηρήσει ένα δίμηνο μορατόριουμ και να μη συνεχίσει τις προκλήσεις στην Αν. Μεσόγειο, ν’ αλλάξει πορεία. Η πορεία του γεωτρύπανου είναι να επισκεφθεί τα οικόπεδα 6 και 7 της κυπριακής Α.Ο.Ζ. Τούτο δείχνει τη μη τουρκική αναδίπλωση έναντι των υποδείξεων που της έκαναν ΗΠΑ και Ε.Ε. Πάει κόντρα στους Αμερικανούς απ’ τους οποίους ζητά την πώληση των F-16 και από τους Ευρωπαίους Γερμανούς τα υποβρύχια T-214 και αδιαφορεί για την αναθέρμανση των διπλωματικών σχέσεων με τη Γαλλία.
Οι αποφάσεις της τουρκικής πλευράς λαμβάνονται με κριτήρια που θέτει ο «νεοσουλτάνος» με τον Ακάρ ως «καλόν συνομιλητή» για να εμφανίσει την Τουρκία ότι είναι μια καθοριστική δύναμη στην περιφέρεια που έχει λόγο στις εξελίξεις. Σε επίπεδο διπλωματίας μεταξύ Ουάσινγκτον και Άγκυρας οι συζητήσεις περιστρέφονται στη διαμόρφωση ευνοϊκών συνθηκών για το πακέτο των F-16. Όσον αφορά στην «αντιτρομοκρατική» επιχείρηση σε Ιράκ και Συρία, η Τουρκία δεν έχει προχωρήσει σε εισβολή, όπως απειλούσε ο Τούρκος Πρόεδρος, όμως έχει αναθέσει στον «σκληρό διαπραγματευτή» Τσαβούσογλου να συντηρεί την ένταση, κυρίως έναντι της Ελλάδας, ότι δηλαδή παραβιάζει τη Συνθήκη της Λοζάνης (!) και των Παρισίων (!) Αυτό αφορά στη διατήρηση στρατιωτικών δυνάμεων στα πλησιέστερα προς τα τουρκικά παράλια ελληνικά νησιά, που κατ’ αυτούς αποτελεί επεκτατική πολιτική. Γι’ αυτό ζητά την αποστρατιωτικοποίηση.
Το θέμα των κλιμακούμενων διεκδικήσεων εξυπηρετεί την τρέχουσα περίοδο και την ανάγκη για «Ανατολικό παζάρι» με όλους, όσον αφορά την ειδική σύνδεση με την Ε.Ε. εν όψει και των επικείμενων εκλογών την επόμενη Άνοιξη. Αξιοποιεί στο έπακρον τον Ισλαμισμό στον οποίο βρήκε ευήκοον ους η Σομαλία στην οποία η Τουρκία κυριάρχησε ελέγχοντας λιμάνια, αεροδρόμια, οδικές κατασκευές, την εκπαίδευση του στρατού, τον εξοπλισμό της με ντρόουνς και δωρεές. Σε αναγνώριση όλων αυτών το νοσοκομείο της πρωτεύουσας της Σομαλίας Μογκαντίσου ονομάστηκε σε «Ρετζίπ Ταγίπ Ερντογάν». Ύστερα απ’ αυτές τις δραστηριότητες, πολλές αφρικανικές χώρες έχουν υπογράψει πολλών ειδών συμφωνίες με την Τουρκία.
Σημειωτέον ότι οι εμπορικές συναλλαγές με τις χώρες αυτές φθάνουν τα 30 δισ. δολ. Και οι τουρκικές κατασκευαστικές εταιρείες έχουν διεισδύσει μέσω του Μουσουλμανισμού και έχουν εκτελέσει έργα ύψους 80 δισ. δολ. από τζαμιά, αεροδρόμια και αθλητικά στάδια.
Αυτό που δεν μπόρεσαν να κάνουν στην Αφρική, Ρωσία και Αμερική, τα κατάφερε ο Ερντογάν. Γιατί λοιπόν, να μην τον υπολογίζουν ως μείζονα παράγοντα σ’ αυτή την Ήπειρο; Βοηθάει τις μουσουλμανικές χώρες τις Αφρικής, ενώ δυστυχεί η χώρα του.