Η απόκτηση ταυτότητας είναι το ζητούµενο για τον ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνει στα “Χανιώτικα νέα” ο πρώην υπουργός και υποψήφιος για την Προεδρία του κόµµατος, Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Παράλληλα στη συνέντευξη του µιλάει για τους λόγους της µεγάλης ήττας στις τελευταίες εκλογές, όσα έγιναν και δεν έγιναν στις διαπραγµατεύσεις µε τους δανειστές αλλά και το ζήτηµα της φορολόγησης.
» Ο π. υπουργός µιλά για τη διεκδίκηση της Προεδρίας του κόµµατος
και την πολιτική του πρόταση
Η υποψηφιότητα σας εκφράζει τον “αριστερό ΣΥΡΙΖΑ”. Θέλετε να µας προσδιορίσετε πώς εννοείται τον “αριστερό ΣΥΡΙΖΑ”;
Στην καµπάνια µου έχω τρεις λέξεις: Αξιοπιστία, Ενότητα, Αριστερά. Πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να παραµείνει ένα αριστερό κόµµα και να έχει µια ταυτότητα. Προφανώς έχουν έλθει άνθρωποι από το κέντρο, την κεντροαριστερά, τους οικολόγους, άνθρωποι των δικαιωµάτων, αλλά το άθροισµα δεν φτιάχνει ταυτότητα, η σύνθεση κάνει την ταυτότητα! Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να έχει ένα µακροπρόθεσµο σχέδιο που να τα ξεκαθαρίζει όλα αυτά και τις κοινωνικές αναφορές και την ταυτότητα. Με τη σύνθεση αυτή πας στον κόσµο, τον κόσµο που θα φέρει προφανώς νέες ιδέες και προτάσεις, αλλά από κάπου πρέπει να αρχίσεις.
Σας απαντάει ο κ. Μητσοτάκης ότι “εµείς έχουµε πιο κοινωνική πολιτική από εσάς… market pass, fuel pass, επιστρεπτέες και µη επιστρεπτέες προκαταβολές”.
Η παράδοση του ευρωπαϊκού Λαϊκού κόµµατος πάντα είχε κοινωνικές αναφορές. Είναι όµως αυτή η απάντηση; Πιστεύω πως είναι η απάντηση την εποχή των µειωµένων προσδοκιών! Εµείς οι αριστεροί έχουµε χρέος να πείσουµε ότι µπορούµε π.χ. να κτίσουµε ένα αξιόλογο σύστηµα Υγείας πέρα από τα επιδόµατα. Όπου έχω πάει στη χώρα, η κατάσταση των νοσοκοµείων είναι πολύ άσχηµη και αυτό δεν είναι θέµα επιδοµάτων. Είχαµε πει να αυξηθούν οι δαπάνες στην υγεία στον µέσο όρο της Ευρώπης, στο 7,5% του ΑΕΠ. Το πρόβληµα δεν είναι να πεις ότι είναι ελκυστικό αλλά ότι είναι και εφικτό και αυτό είναι το θέµα της αξιοπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Έχετε καταλήξει εσείς προσωπικά στους λόγους της µεγάλης εκλογικής ήττας;Βλέπαµε µια προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να εµφανιστεί ως ο εκφραστής της µεσαίας τάξης, του µικροµεσαίου επαγγελµατία, αλλά τελικά είδαµε να χάνει εκεί που ήταν η δύναµη του όλα αυτά τα χρόνια. Στους εργαζόµενους στον ιδιωτικό και στον δηµόσιο τοµέα, στη νεολαία…
Το ότι είχαµε θολή ταυτότητα δεν το έλεγαν µόνο οι αριστεροί. ∆ιαβάστε τι έλεγε ο κ. Μαύρος από την MRB, o πολιτικός επιστήµονας ο κ. Γεράσιµος Μοσχονάς. Πότε ήµασταν προοδευτική παράταξη, πότε µεγάλη δηµοκρατική παράταξη πότε αριστερά, πότε κεντροαριστερά. Αυτό δεν βγάζει αριστερή ταυτότητα! Η διατύπωση του Α. Τσίπρα µε καλύπτει απόλυτα. Οι εκλογές κερδίζονται στο κέντρο αλλά όχι από το κέντρο. Η ταυτότητα µας πρέπει να µετατραπεί σε “πενηνταράκια” στην πολιτική για την “πράσινη ανάπτυξη”, την τεχνητή νοηµοσύνη, τις εργασιακές σχέσεις, το σύστηµα Υγείας. Νοµίζω συγχρόνως χάσαµε, γιατί δεν δώσαµε όραµα για το πού θέλουµε να πάµε την κοινωνία. Η ελληνική κοινωνία είναι πολύ κουρασµένη µετά από τόσα χρόνια κρίση, έχει µειωµένες προσδοκίες, ιδιαίτερα τα νέα παιδιά. Αυτό που δεν κάναµε τόσο έντονα είναι να περιγράψουµε πώς φανταζόµαστε την Ελλάδα µετά από 4 χρόνια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συµµαχία. Ποιες θα ήταν οι εξελίξεις στην αγορά εργασίας, µε τι προστασία, πώς θα αλλάξει το παραγωγικό και καταναλωτικό µοντέλο που πρέπει να αλλάξει για να αντιµετωπίσουµε την κρίση, ποιος θα είναι ο ρόλος του πολιτισµού; Να δώσουµε µια άλλη έννοια της ασφάλειας, όχι την ασφάλεια µε τον τρόπο που λέει η Ν∆ που επενδύσει στον φόβο και στην ανασφάλεια.
∆ΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ
∆ιάβασα το “Με την πλάτη στον τοίχο”, το βιβλίο που επιµεληθήκατε και αφορά στη θητεία του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι εµφανές σε όλο το βιβλίο ότι βρισκόσασταν σε µια διαρκή πίεση από τους δανειστές, είναι ξεκάθαρο ότι “ήθελαν το σκαλπ” σας ώστε να µην υπάρξει η παραµικρή αµφισβήτηση της κυρίαρχης πολιτικής της Ε.Ε. Αυτό δεν τον ξέρατε από το 2012, όταν ήταν εµφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αργά ή γρήγορα θα γίνονταν πρώτο κόµµα; Να προετοιµαστείτε, να σχεδιάσετε εναλλακτικά σχέδια, να στήσετε συµµαχίες; Η αίσθηση µου είναι ότι πήγατε σαν τα πρόβατα στη σφαγή…
Θεωρώ ότι είχαµε διαπραγµατευτική δύναµη, γιατί, αν έδιωχναν την Ελλάδα από το ευρώ, θα ήταν προβληµατική η κατάσταση στην ευρωζώνη. Ο Σόιµπλε δεν το πίστευε αυτό, είναι νοµικός όχι οικονοµολόγος, είναι υπέρ της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης αλλά µε λιγότερες χώρες. Ήθελε να φύγουν η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία. Η Μέρκελ, ο Ολάντ είχαν άλλη άποψη. Προσπαθήσαµε να κατευθυνθούµε ανάµεσα στις δύο αυτές θέσεις, δεν το καταφέραµε, αλλά και ο συµβιβασµός που έγινε δεν θα πετύχαινε αν δεν υπήρχαν η Μέρκελ και ο Ολάντ, γιατί ο Σόιµπλε ήθελε πραγµατικά να µας διώξει και έκανε τα πάντα γι’ αυτό, και όχι µόνο εµάς. Αν µιλήσετε µε τον κ. Στουρνάρα, θα σας έλεγε ότι και επί των ηµερών του την ίδια πρόταση έκανε. Θα µπορούσαµε να έχουµε διαφορετική στρατηγική; Περιµέναµε µεγαλύτερη αλληλεγγύη από την Ευρώπη! Όταν έγινε η πανδηµία και η κρίση, άλλαξαν πολλά. Έγινε ταµείο ανάκαµψης, αναστολή του συµφώνου σταθερότητας, τώρα έχουµε µια άλλη Ευρώπη σε σύγκριση µε τότε και θα δούµε αν αυτό είναι εποχικό ή αν θα επιστρέψουµε στην πρότερη κατάσταση. Γίνεται µάχη για όλα αυτά. Πάντως δεν είµαστε στην Ευρώπη του 2011-2014. Άλλαξε το έδαφος. Τα µέσα της δεκαετία του ΄90 οι κεντροαριστεροί είχαν συµφωνήσει µε τους κεντροδεξιούς στις ιδιωτικοποιήσεις, στις ευέλικτες µορφές εργασίας, στην απορρύθµιση της αγοράς ενέργειας και στον χρηµατοπιστωτικό τοµέα. Η συναίνεση οδήγησε στις τεράστιες ανισότητες, αυτές οι ανισότητες δηµιούργησαν τον Τραµπ, τον Φάρατζ, τη Μελόνι, άρα η αριστερά πρέπει να έχει µια πολύ διαφορετική πολιτική από τη δεξιά, γιατί έχει επιβεβαιωθεί πως οι αριστερές πολιτικές µπορεί να επεµβαίνουν στην ανισότητα. Οι αγορές δεν δηµιουργούν µεγαλύτερο δυναµισµό, ούτε η µείωση των φόρων στους πλούσιους έχει φέρει την ανάπτυξη, τις επενδύσεις, το µοίρασµα της πίτας. Άρα η αριστερά πρέπει να παρεµβαίνει στην οικονοµία µε τις δικές της αναλύσεις και προτάσεις.
ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ
Φίλος οικονοµολόγος, µου ανέφερε πως την εποχή της θητείας σας τα πρωτογενή πλεονάσµατα βασίστηκαν στην επιβάρυνση των µεσαίων στρωµάτων, ενώ τα υψηλά και πολύ υψηλά κλιµάκια είχαν µείνει σταθερά. Ποιο είναι το πλάνο σας στο θέµα της φορολογίας, αν αναλάβετε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ;
Να µου δώσετε τη διεύθυνση του φίλου σας να του στείλω το βιβλίο µας “Με την πλάτη στον τοίχο”όπου έχουµε ολόκληρο κεφάλαιο. Όταν πήραµε την εξουσία το 2015, η προηγούµενη κυβέρνηση είχε δεσµευτεί σε πρωτογενή πλεονάσµατα 4,5%, άρα εµείς είχαµε 3 επιλογές για να φτάσουµε στο 3,5% που επαναδιαπραγµατευτήκαµε. Ο ένας ήταν οι φόροι που επιλέξαµε, που κάποιος µπορεί να πει ότι ήταν οι λάθος. Ο δεύτερος κάποιοι φόροι που δεν επιλέξαµε, όπως η απαίτηση του ∆ΝΤ να αυξήσουµε τους φόρους στην ενέργεια και στα φάρµακα στον πιο υψηλό συντελεστή του ΦΠΑ, και το τρίτο να συνεχίσουµε να µειώνουµε µισθούς και συντάξεις. Αυτές ήταν οι πραγµατικές επιλογές µια κυβέρνησης. ∆εν σηκώθηκε µια µέρα ο Αλέξης να πει «γιατί δεν αυξάνεται τους φόρους;» Έπρεπε να φτάσουµε στο 3,5% και έπρεπε να επιλέξουµε ανάµεσα στις τρεις αυτές επιλογές. ∆εύτερη παρατήρηση, δεν ισχύει ότι δεν δώσαµε µάχες για την προοδευτική φορολογία. Η Τρόικα ήταν εκείνη την εποχή πολύ νεοφιλελεύθερη και αντιστάθηκε. Η προοδευτική φορολογία εξαρτάται από τον µεγαλύτερο συντελεστή και πόσους συντελεστές έχεις, όσους περισσότερους, όσο περισσότερα κλιµάκια, τόσο πιο προοδευτική είναι. Και στον φόρο εισοδήµατος και στο ΕΝΦΙΑ δώσαµε µάχες και κερδίσαµε, ώστε να είναι περισσότεροι οι συντελεστές, και πάντα προσπαθούσαµε να έχει ένα προοδευτικό αποτύπωµα. Αλλά αξίζει να διαβάσει κάποιος τι προσπάθειες κάναµε για τη φοροδιαφυγή και πώς βρήκαµε µπροστά µας το ΣτΕ. ∆ηµιουργήσαµε ένα µοντέλο που µπορούσε να διασταυρώσει τις καταθέσεις µε τις προηγούµενες δηλώσεις (ακούγεται εύκολο, αλλά πιστέψτε µε δεν είναι καθόλου εύκολο για διάφορους τεχνικούς λόγους). Αν ο Ευκλείδης έχει καταθέσεις 1.000.000 ευρώ και τα προηγούµενα χρόνια φορολογική δήλωση 10.000 ευρώ, δεν είναι σίγουρο ότι είναι φοροδιαφυγή, αλλά έχει µεγάλη πιθανότητα. Εκεί βρήκαµε πάνω από 50 δισ. φοροδιαφυγή στη “χρυσή εποχή” πριν και µετά τους Ολυµπιακούς, όταν το φαγοπότι ήταν µεγάλο και εκείνη την εποχή ο κόσµος δεν φοβόταν ότι θα υπήρχε άρση απορρήτου των καταθέσεων και ο φοροφυγάς έβαζε τα χρήµατα του στις τράπεζες. Και έρχεται το ΣτΕ και λέει ότι µπορείτε να ψάξετε µόνο µια 5ετία πίσω! Ήταν 2017, µπορούσαµε να ψάξουµε µέχρι το 2012. Αυτοί οι άνθρωποι του ΣτΕ που πήραν την απόφαση αυτή θα πρέπει να κοιτάνε το πρόσωπο τους στον καθρέφτη και να λένε σε ένα λαό που έχασε το 25% του ΑΕΠ του στα χρόνια του µνηµονίου, πως ήλθε µια κυβέρνηση που ήθελε να φορολογήσει τη φοροδιαφυγή και είπαν “όχι”.
