Πριν από λίγες ημέρες, ο Γιώργος Κώνστας είχε αναφερθεί στα “Χανιώτικα νέα” για το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4, με αφορμή τον θάνατο της Γαλλίδας τουρίστριας. Θα συμπληρώσω κι εγώ μερικά στοιχεία από πείρα για το μεγάλο αυτό έργο του τουρισμού.
Τέλος της δεκαετίας του 1980 είχε δημιουργηθεί στην Ευρώπη και διέσχισε την Ελλάδα αρχές της δεκαετίας του 1990 φθάνοντας στην Κρήτη, στο Καστέλι Κισσάμου, απ’ όπου αρχίζει η διαδρομή του με δύο κλάδους, τον παραλιακό και τον ορεινό. Την όλη χάραξη και σηματοδότηση του είχε αναλάβει η Ομοσπονδία Ορειβασίας και Αναρρίχησης Ελλάδος και σαν μέλος του Δ.Σ. της και πρόεδρος του ορειβατικού Χανίων, ο Τάκης Χουλιόπουλος ανέλαβε τη διαδρομή του στα Χανιά και την εποπτεία για όλη την Κρήτη. Εστάλησαν από την Ομοσπονδία 600 στύλοι, από τους οποίους χρησιμοποιήθηκαν περίπου 500, που βάφτηκαν απλωμένοι σε μια ταράτσα μέριμνη του Χουλιόπουλου.
Ο ίδιος οργάνωσε με καταπληκτικό τρόπο τις εξορμήσεις με νεαρούς από το 1992 και για περισσότερο από δύο χρόνια πεζοπορούσαν, όταν ήταν δυνατόν, και τοποθετούσαν τους στύλους, το δε μεταλλικό ταμπελάκι- βέλος βιδωνόταν μετά. Μαζί τους είχαν τενεκάκια με τσιμέντο, άμμο και μπιτονάκια με νερό ανάλογα με τη διαδρομή. Το παραθαλάσσιο μονοπάτι κάλυπτε διαδρομές 145 χιλιομέτρων και 45 ωρών πεζοπορίας, ενώ το ορεινό, διαδρομές δύσκολες, 115 χιλιομέτρων και 55 ωρών. Συνολικά 260 χιλιόμετρα πεζοπορίας.
Το έτος 2000 εκδόθηκε μικρός οδηγός με φωτογραφίες και χάρτες από τον Ορειβατικό Χανίων με επιμέλεια του προέδρου του Συλλόγου, Σταύρου Μπαδογιάννη και του Χρήστου Χατζηχριστοδούλου. Ας σημειωθεί ότι το μονοπάτι συντηρείται από τον Ορειβατικό κατά καιρούς και είναι λυπηρό, γιατί πολλοί στύλοι εξαφανίζονται και κάποιοι έχουν τη γνώμη από αλλοδαπούς ξεναγούς, για να μην τους… χαλάνε τη δουλειά.
