Άφησαν πίσω δουλειές, σπίτια εν πολλοίς μια “δομημένη” ζωή και επέλεξαν ένα νέο τόπο για να συνεχίσουν τη ζωή τους. Διάλεξαν τα Χανιά για μια σειρά από λόγους… το φυσικό περιβάλλον, τη ζεστασιά των ανθρώπων, την ηρεμία του χειμώνα και το ηλιόλουστο καλοκαίρι. Χωρίς να παραγνωρίζουν τα όποια προβλήματα, εμφανίζονται ικανοποιημένοι για την επιλογή τους και δε μετανιώνουν που στα Χανιά έχτισαν τις νέες τους εστίες, σε στέρεες όπως φαίνεται βάσεις.
Οι “διαδρομές” αναζήτησαν και βρήκαν οικογένειες και ανθρώπους από άλλα μέρη της Ευρώπης που… έγιναν Χανιώτες!
«Αυτό το περιβάλλον πρέπει να κρατηθεί»
Για τον Wouter, την Catharine και την κόρη τους Κιάρα, το φυσικό περιβάλλον των Χανίων ήταν βασικό κίνητρο να επιλέξουν ως μόνιμο τόπο κατοικίας τα Χανιά και το Ακρωτήρι.
Η ευκολία της συναναστροφής, οι πολλοί φίλοι και πάνω από όλα το φυσικό περιβάλλον είναι βασικά κίνητρα για μια οικογένεια από το Βέλγιο ώστε να μετακομίσει μόνιμα στα Χανιά. Για τον Wouter Pardaens που εργάζεται στη διαφήμιση και ως graphic designer, τη σύζυγο του Catharina Delmarcel που επίσης δουλεύει στη διαφήμιση και ως health coach, και τη 14χρονη κόρη τους Chiara, η μετακόμιση στα μέρη μας έγινε το 2021. Η πρώτη τους βέβαια επαφή με την Ελλάδα είχε γίνει με την Αρκαδία όπου και έμεναν για τρία χρόνια.
«Ταξιδεύουμε πάρα πολύ στη ζωή μας, έχουμε ζήσει σε πολλά διαφορετικά μέρη του κόσμου. Προσωπικά πάντα είχα μια στενή σύνδεση με την Ελλάδα καθώς η μητέρα μου είχε σπίτι στα Δωδεκάνησα και έκανε μαθήματα αρχαίων ελληνικών. Αναζητήσαμε διάφορα μέρη σε Πορτογαλία και Ισπανία αλλά θέλαμε πάντα Ελλάδα. Έτσι όταν βρήκαμε ένα μέρος που να υπάρχει ένα “διεθνές σχολείο” όπως τα Χανιά, όπου τα μαθήματα να γίνονται και στα Αγγλικά (εκπαιδευτήρια “Θεοδωρόπουλου” ) είπαμε αμέσως ναι» μας λέει η Catharina .
Η συζήτηση μας περιστρέφεται σε όλα αυτά που τους κρατούν στα Χανιά. Ο Wouter μας μιλάει αρχικά για τις ακτές της Ισπανίας. «Εκεί βλέπεις παντού τσιμεντένια κτήρια, όλα είναι κτισμένα, τεράστια και ψηλά κτήρια πάνω στη θάλασσα! Το ίδιο και στην Πορτογαλία, το περιβάλλον έχει πληγεί τόσο πολύ. Αντίθετα εδώ τα περισσότερα κτίσματα δίπλα στη παραλία είναι μικρά, το περιβάλλον κρατιέται και βέβαια μας αρέσουν οι άνθρωποι και η κουλτούρα τους» σχολιάζει.
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Catharina, τονίζει πως «στα Χανιά και στην Κρήτη η φύση είναι απίστευτης ομορφιάς. Οι πολίτες από τη μια πρέπει να προστατεύσουν το περιβάλλον και να πιέσουν και την κυβέρνηση να διατηρήσει τους φυσικούς θησαυρούς του νησιού. Τόσος κόσμος που έρχεται στα Χανιά το κάνει για το φυσικό περιβάλλον, οπότε δεν μπορείς αυτό να το πλήξεις».
Η ίδια μιλάει με θέρμη για το πώς κατάφεραν να προσαρμοστούν στο νέο τόπο κατοικίας τους. «Πάρα πολύ γρήγορα κάναμε νέους φίλους και αναπτύξαμε σχέσεις με τους ντόπιους και αυτό είναι το θαυμάσιο! Δεν είναι υπερβολή ότι έχουμε περισσότερους φίλους εδώ από αυτούς που έχουμε στο Βέλγιο!» επισημαίνει. Στην Catharina έχει κάνει εντύπωση πόσο ισχυρές είναι οι κοινωνικές σχέσεις, πως σε εκδηλώσεις όπως στα πανηγύρια βλέπεις ανθρώπους όλων των ηλικιών να συνυπάρχουν αρμονικά.
Ζητάμε και αρνητικές εντυπώσεις γιατί σίγουρα υπάρχουν και αυτές. Ο Wouter μας επισημαίνει πως εργάζονται διαδικτυακά από τα Χανιά και το να φτιάξουν μια εταιρεία εδώ τους πήρε ούτε λίγο ούτε πολύ… 17 μήνες. «Ο κατάλογος των εγγράφων που μας ζητούσαν ήταν πολύ μακρύς. Επίσης έπρεπε να μεταφραστούν έγγραφα, να φέρουμε τα αυθεντικά από το Βέλγιο και όλα αυτά για να βγάλουμε ΑΦΜ. Μα γιατί, αφού θα φορολογούμαστε εδώ, θα φέρουμε έσοδα στο κράτος; Δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει τόσο μεγάλη καθυστέρηση! Καταλαβαίνουμε βέβαια ότι κάτι ανάλογο ισχύει και για τους Έλληνες» καταλήγει.
«Δεν σκοτώνεις την κότα που κάνει “χρυσά αυγά”»
«Όταν έχεις μια κότα που κάνει “χρυσά αυγά” δεν την σκοτώνεις…» επισημαίνει η Elizabeth Egbe από το Λονδίνο και αυτή που επέλεξε το Ακρωτήρι ως μόνιμο τόπο κατοικίας της. Μας μιλάει με θέρμη για το περιβάλλον και πόσο σημαντικό είναι να πάψει η υποβάθμισή του.
Για την ίδια, η περιοχή έχει αλλάξει πολύ σε σύγκριση με τα πρώτα χρόνια της παραμονής της. «Ζω στο Ακρωτήρι μια περιοχή που έχει τόσο πολύ κόσμο και δεν υπάρχει ένα κέντρο υγείας, πρέπει να πας ή σε κάποιον αγροτικό γιατρό ή σε ιδιώτη που παίρνει 40 ευρώ η επίσκεψη. Ξέρεις επειδή είμαστε από άλλες χώρες πολλοί πιστεύουν ότι είμαστε πλούσιοι κάτι που φυσικά δεν ισχύει… Επίσης δεν υπάρχει ταχυδρομείο στο Ακρωτήρι, άλλο μεγάλο θέμα! H πόλη των Χανίων αλλά και άλλες περιοχές δεν είναι φιλικές για τα άτομα με κινητικά προβλήματα, για ανθρώπους μεγάλης ηλικίας. Όλα αυτά είναι θέματα που πρέπει να δουν οι τοπικές αρχές» επισημαίνει η Elizabeth.
«Βλέπω τη θάλασσα και ηρεμώ»
Η κα Florence Mandron είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός, 63 χρονών, από τη Γαλλία. Στα Χανιά ήρθε για πρώτη φορά πριν 25 χρόνια και από τότε αισθάνθηκε ότι κάποια μέρα θα γίνει κάτοικός τους. Το 2019 αγόρασε σπίτι στον Ταυρωνίτη του Δήμου Πλατανιά όπου και μετακόμισε. Εδώ ζει τους πιο πολλούς μήνες του χρόνου ενώ ταξιδεύει στη Γαλλία για υποχρεώσεις.
Η ίδια μας λέει ότι «από τη μικρή ηλικία μου ζούσα στο νοτιοδυτικό τμήμα της Γαλλίας και είμαι συνταξιούχος εδώ και δύο χρόνια. Η πρώτη φορά που ήρθα στα Χανιά ήταν πριν 25 χρόνια. Αμέσως κατάλαβα ότι μία μέρα θα ζούσα εδώ».
Τι ήταν αυτό όμως που την έκανε να νιώσει ότι θα ζήσει στα Χανιά;
«Δύσκολο», σημειώνει, «να σας απαντήσω. Η γλύκα της ζωής, η φιλοξενία των κατοίκων, το κλίμα, η ομορφιά της πόλης…».
Η κα Florence Mandron αγόρασε σπίτι στον Ταυρωνίτη.
Όπως εξηγεί: «Όνειρό μου ήταν για πολλά χρόνια να πραγματοποιήσω αυτή την επιθυμία και, επιτέλους, το 2019, βρήκα την ευτυχία μου στον Ταυρωνίτη. Όλα έγιναν με έναν τρόπο πολύ ομαλό και χωρίς δυσκολίες διότι η συνάντηση με έναν μεσίτη Γαλλόφωνο με καθοδήγησε πολύ καλά».
«Έχω βρει την ηρεμία μου στον Ταυρωνίτη. Ξυπνάω το πρωί, πίνω τον καφέ μου και βλέπω τη θάλασσα και αυτόν τον όμορφο ουρανό. Ακόμα κι όταν φυσάει είναι μαγικά».
Για το αν αντιμετώπισε δυσκολίες απαντά: «Όχι. Ήμουν τυχερή που βρήκα πέρα από τον μεσίτη και δικηγόρο γαλλόφωνο που με καθοδήγησαν και πραγματοποίησαν όλες τις ενέργειες και τη διαδικασία για εμένα». Όσο για τη γλώσσα και το πώς συνεννοείται, αναφέρει: «Μιλάω και αγγλικά αλλά μαθαίνω ελληνικά, δεν είναι εύκολο αλλά καταφέρνω να συνεννοούμαι διότι όλοι έχουν την καλή θέληση να με καταλάβουν».
«Ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα»
Η Simone Vergunst πρωτοταξίδεψε στην Ελλάδα το 1987, στην Κέρκυρα, ενώ στην Κρήτη λίγα χρόνια αργότερα. Για τον Dirk van Rijn τα Χανιά μπήκαν στον ταξιδιωτικό του “χάρτη” τα τελευταία έξι, μαζί με τη γυναίκα του, καθώς εκείνη ευθύνεται όπως λέει χαριτολογώντας για τον έρωτά του στο νησί. Οι προορισμοί που συνήθιζαν να επιλέγουν στη χώρα μας ήταν πάντα ήσυχοι και πανέμορφοι. Αυτός ήταν κι ένας από τους λόγους που επέλεξαν το άγριας ομορφιάς Ακρωτήρι που τον χειμώνα είναι πιο ήρεμο. «Είναι σαν ένα μικρό νησί μέσα σε ένα μεγαλύτερο» σχολιάζει η Simone για το “σπίτι” της πια. Η παραλία του Σταυρού τούς μάγεψε από την πρώτη στιγμή, όπως κι η ευρύτερη περιοχή για αυτό και πέρασαν εκεί τις καλοκαιρινές διακοπές τους την πρώτη περίοδο του κορωνοϊού. Το ίδιο έκαναν και το επόμενο καλοκαίρι. Μέχρι που είπαν «ή τώρα ή ποτέ» και το όνειρό τους απέκτησε σάρκα κι οστά, αφού πρώτα έμειναν δοκιμαστικά κάποιους μήνες τον χειμώνα.
Πώς όμως αποφάσισαν να έρθουν να μείνουν μόνιμα στην Ελλάδα; «Πάντα το σκεφτόμασταν να μετακομίσουμε εδώ, ήταν κάτι σαν όνειρο για εμάς. Θέλαμε όταν συνταξιοδοτηθούμε να ηρεμήσουμε. Επίσης χάσαμε δυστυχώς πολλούς φίλους μας κι αυτό μας έκανε να πούμε “γιατί να περιμένουμε;”» εξομολογείται ο Dirk, προσθέτοντας πως το Ακρωτήρι Χανίων βρίσκεται κοντά στο αεροδρόμιο, αλλά και στο λιμάνι της Σούδας, έχει την ηρεμία που θέλουν κι οι ίδιοι τον χειμώνα, ενώ το καλοκαίρι η θάλασσα είναι σχεδόν στα πόδια τους… με τη Simone να συμπληρώνει πως «μου αρέσει πολύ εδώ, οι άνθρωποι είναι καλοί και δεν νιώθουμε αποκλεισμένοι».
Η διαδικασία εύρεσης κατοικίας για αγορά δεν ήταν εύκολη, όπως και η σημαντική απόφαση που πήραν να μετακομίσουν εδώ. «Αρχικά ψάχναμε στο διαδίκτυο, βρήκαμε κάποια όμορφα σπίτια αλλά ήταν ορεινά κι εμείς δεν έχουμε μάθει να μένουμε σε βουνό γιατί και στην Ολλανδία μέναμε βόρεια μεν αλλά στην θάλασσα και παρόλο που αρκετοί μας απέτρεπαν από το να έρθουμε Ακρωτήρι μόνιμα, εμείς το κάναμε» αναφέρει με σιγουριά το ζευγάρι. Ο Dirk θεωρεί πως δε χρειάζονται πολύ κόσμο τριγύρω για να είναι ευτυχισμένοι,
η καλή παρέα που έχουν ήδη γνωρίσει στη γειτονιά, οι ρακές που πάνε κι έρχονται στα τραπέζια κι ο χρόνος χαλάρωσης με την αγαπημένη του φτάνουν και περισσεύουν.
Στην Ολλανδία ξέρανε όλοι ότι ήταν το όνειρό τους να έρθουν να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους στην Ελλάδα οπότε τούς ενθάρρυναν να το κάνουν, αποκαλώντας τους βέβαια τολμηρούς κι όχι μόνο, με τους ίδιους να σκέφτονται αρχικά πως μπορούν να το μοιράσουν σε έξι μήνες διαμονής εδώ και τους υπόλοιπους στην γενέτειρά τους ή ακόμη και να το αφήσουν για μια δεκαετία αργότερα, όμως όπως δήλωσαν «αν το κάναμε δέκα χρόνια μετά, θα ήταν δέκα χαμένα χρόνια».
Η Simone συγκινείται όταν μάς αποκαλύπτει ποιανού “δώρο” αποτελεί το νέο τους σπίτι: «Έχω χάσει και τους δυο μου γονείς και την μητέρα μου μάλιστα πρόσφατα, οπότε τι καλύτερο να αξιοποιήσω την κληρονομιά τους σε ένα σπίτι δίπλα στη θάλασσα και στα χωράφια που τόσο αγαπούσε ο αγρότης πατέρας μου».
Μια απόφαση που δεν μετανιώνουν στιγμή κι ανυπομονούν να ζήσουν πολλές τέτοιες στο νέο τους σύντομα σπίτι και πατρίδα.
«Είναι η ποιότητα ζωής….»
Από το πολύβουο Λονδίνο, στον Σταλό και μετά στη Χαλέπα, στο Ακρωτήρι… η Εrika Binacci και ο Jonathan Smart δηλώνουν ενθουσιασμένοι από την επιλογή τους να μείνουν μόνιμα στην Κρήτη. «Φύγαμε από τη Μ. Βρετανία λίγο πριν το Βrexit και βέβαια δεν το μετανιώσαμε καθόλου» τονίζει ο Jonathan Smart που εργαζόταν στη μουσική βιομηχανία και πλέον στο digital marketing.
«Στην αρχή μείναμε στην Αθήνα μετά από 20 χρόνια στο Λονδίνο» συμπληρώνει η Erica και υπογραμμίζει πως «αναζήτησα διάφορα σημεία στην Ελλάδα και η Κρήτη ήταν μια από τις πρώτες μου επιλογές. Ως Ιταλίδα βλέπω πολλά κοινά στοιχεία, στην κουλτούρα και στη νοοτροπία. Αυτό που με εντυπωσίασε στην Κρήτη είναι πόσο ανεξάρτητη είναι, πόσο διαφορετική από όλα τα νησιά! Εδώ μπορείς να έχεις τα πάντα, ό,τι ακριβώς υπάρχει και στις μεγάλες πόλεις και φυσικά μια απίστευτη φύση. Για μένα είναι πρόκληση καθημερινά να περπατάω στη φύση να συλλέγω σπαράγγια, να βλέπω λουλούδια…».
Ρωτάμε τον Jonathan για το κόστος ζωής στη νέα του κατοικία. «Ναι, ακούω ότι τα Χανιά είναι πιο ακριβά από άλλα μέρη στην Ελλάδα αλλά σίγουρα πολύ πιο φτηνά από το Λονδίνο.
Όμως δεν είναι τόσο το κόστος όσο η ποιότητα ζωής που πραγματικά αξίζει. Το περιβάλλον, ο καθαρός αέρας, η ασφάλεια που υπάρχει εδώ (στο Λονδίνο η εγκληματικότητα είναι μεγάλη)… Να σου μιλήσω όμως και για το φαγητό; Δεν θα ξεχάσω την πρώτη ελληνική σαλάτα που έφαγα εδώ. Θυμάμαι ακόμα τη μυρωδιά της τομάτας! Είχα πραγματικά ξεχάσει το άρωμα, τη γεύση της αληθινής τομάτας, γιατί στο Λονδίνο βρίσκεις τα πάντα αλλά τα προϊόντα αυτά δεν είναι αληθινά! Επίσης για μένα είναι απίστευτο το γεγονός ότι ακόμα και μέσα στο χειμώνα μπορώ να κάνω ζεστό μπάνιο με ενέργεια αποκλειστικά από τον ήλιο! Ξέρεις για εσάς είναι κάτι συνηθισμένο αλλά εγώ είμαι από τη Μ. Βρετανία».
Η κουβέντα πηγαίνει και στις δυσκολίες και το πρώτο σχόλιο του Jonathan έχει να κάνει με τη γραφειοκρατία. «Δεν φανταζόμουν ότι είναι τόσο δύσκολο να βγάλεις ΑΜΚΑ, ΑΦΜ κλπ» παρατηρεί, ενώ με το ζευγάρι φέρνουμε τη συζήτηση και στο θέμα του περιβάλλοντος.
Έχουν ενημερωθεί για τις αντιδράσεις των κατοίκων στο Σταυρό για την κατασκευή αντλιοστασίου στην παραλία. «Για μας είναι κάτι που δεν έχει καμία λογική, καταστρέφεις μια παραλία στη οποία βγαίνουν χελώνες καρέτα-καρέτα, γιατί να το κάνεις αυτό;» αναρωτιούνται.
Μια Ιταλίδα “digital nomad”
Η περιέργεια την έφερε στα Χανιά, αλλά την κράτησαν ο τόπος κι οι άνθρωποί του.
Γεννημένη στη Ζυρίχη, αλλά από γονείς Ιταλούς, η σπουδαγμένη και πολυταξιδεμένη Oriana Primucci ήρθε στα Χανιά το 2017 για ένα πιστοποιητικό που θα της χρησίμευε στη δουλειά της, έμεινε κάποιο διάστημα, επέστρεψε στην Ιταλία και πριν τρία χρόνια ήρθε και πάλι αλλά αυτή τη φορά για να μείνει. Ο κορωνοϊός της έδωσε την ευκαιρία να δουλέψει απομακρυσμένα για την Ιταλία και να γίνει μια ψηφιακή νομάς του καιρού της, καθώς είναι καθηγήτρια ιταλικής γλώσσας και λογοτεχνίας, κάνει μαθήματα σε Χανιώτες και Έλληνες, ενώ διδάσκει κι ως σύμβουλος εκπαίδευσης σε άλλους νεοεισερχόμενους καθηγητές στην Ιταλία.
Ζει στη Νέα Χώρα γιατί θεωρεί πως είναι η καλύτερη λύση μιας και δε θέλει το πολύβουο κέντρο, ειδικά το καλοκαίρι «αλλά είναι δίπλα στη θάλασσα που αγαπώ, κοντά στην πόλη και είναι πολύ όμορφη περιοχή» σχολιάζει σχετικά. Της αρέσει που οι άνθρωποι είναι καλοσυνάτοι και την έχουν καλοδεχτεί, ενώ θεωρεί πως βοηθά και το γεγονός πως έχει ταξιδέψει πολλές φορές στην Ελλάδα. «Έχω μείνει και κοντά στην Καλαμάτα αλλά νομίζω πως στέριωσα εδώ. Μου αρέσει αυτό το οικογενειακό κλίμα που έχουν οι Έλληνες, το ότι είναι φιλικοί κι ανοιχτόκαρδοι» λέει η 52χρονη από την Ανκόνα, η οποία έχει Χανιώτες φίλους, Ιταλούς κ.λπ.
Η αλήθεια είναι πως της άρεσε πολύ το νησί, ο καιρός, οι άνθρωποι αλλά ήταν μια σημαντική απόφαση το να εγκατασταθεί μόνιμα εδώ και να αγοράσει κατοικία. «Τώρα βέβαια αν μου πουν γύρνα πίσω να δουλέψεις από εδώ, δεν το κάνω». Η δραστήρια Oriana προσπαθεί να γυρίσει όλη την Κρήτη, απολαμβάνει τα τοπία όπως μας λέει, ενώ της αρέσει πολύ το τρέξιμο και το ποδήλατο στην εξοχή, οπότε πιστεύει ότι έκανε τη σωστή επιλογή να μείνει στα Χανιά.
