ΑΝΑ πενταετία, αρχής γενοµένης από το 1979, οι Ευρωπαίοι πολίτες της ΕΕ (που αριθµεί 27 κράτη-µέλη) έχουν την ευκαιρία, ευρισκόµενοι ή µη στη “γηραιά ήπειρο”, να ψηφίζουν για το επόµενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (Parlement Européen).
ΜΠΟΡΟΥΝ έτσι, εκλέγοντας τους ευρωβουλευτές τους, να βαυκαλίζονται ότι θα “ακούγεται” η φωνή τους στο Ευρωκοινοβούλιο. Όσο για τα εθνικά ή ατοµικά συµφέροντα, έ, εκεί οι ισορροπίες εξαρτώνται κυρίως από τις πιέσεις των ισχυρότερων συµφερόντων. Οι ευρωβουλευτές που εκλέγονται (720 τον αριθµό) συσκέπτονται στο Ευρωκοινοβούλιο: ένα αδιαµφισβήτητο όργανο πολιτικών διαβουλεύσεων και αποφάσεων, έστω κι αν αυτές λαµβάνονται µε βραδύτητα. Μέσω αυτών ασκούνται σηµαντικές νοµοθετικές, δηµοσιονοµικές και εποπτικές µεταρρυθµίσεις για όλα τα κράτη µέλη. Η εναρµόνιση µε το κοινοτικό δίκαιο είναι (όχι πάντα) το ζητούµενο.
ΘΕΛΟΥΜΕ ένα “ισχυρό” και δηµοκρατικό Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αν και η στάση του κατά την ελληνική οικονοµική κρίση (2009-2019) -τώρα µε τον ρωσοουκρανικό πόλεµο και το Παλαιστινιακό- κάθε άλλο παρά ισχυρή αποδεικνύεται. Ένα Κοινοβούλιο, υποτίθεται αλληλέγγυο προς τα άλλα µέλη του, δεν θα άφηνε µια οικονοµική κρίση να διαρκέσει µια… δεκαετία (2010-2019), ούτε θα επέτρεπε σε ένα γειτονικό κράτος (Τουρκία) να απειλεί ασύστολα µέλη της ΕΕ (Ελλάδα, Κύπρο), χωρίς κυρώσεις.
ΟΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ στην Ελλάδα δεν είναι πρόκριµα για τις εθνικές. Στην προεκλογική περίοδο που διανύουµε, όση οξύτητα και τοξικότητα κι αν εµπεριέχουν αυτές, δύσκολα µπορεί να ανατραπεί η παγιωµένη χαώδης διαφορά ανάµεσα σε µια σταθερή κυβέρνηση και µια απροσανατόλιστη, υβριδικής υφής, αντιπολίτευση. Εξάλλου, οι κοµµατικοί υποψήφιοι όλων των παρατάξεων δεν επιλέγονται µε κριτήριο την ικανότητά τους να προσφέρουν στην “ευρωπαϊκή ιδέα” (οργάνωση και βελτίωση των συνθηκών ζωής µας), αλλά από το πόσο είναι ψηφοσυλλεκτικά άτοµα (αθλητές, καλλιτέχνες κ.λπ.). Ή, αν εξυπηρετείται κάποια σκοπιµότητα (Μπελέρης). Η Ευρώπη εξακολουθεί να απέχει πολύ από την Ελλάδα. Αντίθετα, τα Βαλκάνια, µε τις νοοτροπίες τους (εθνικιστικές εξάρσεις-Σκόπια) είναι πάντα δίπλα µας. Ο κ. Στουρνάρας ορίζει την απόσταση εξευρωπαϊσµού της χώρας µας, στα… 20 χρόνια! Μάλλον είναι πολύ αισιόδοξος!
