Εύθραυστη εκεχειρία

Πολλές απαντήσεις σε παγκόσμια κλίμακα θα δώσει η περιπέτεια των Κούρδων, απ’ την επίθεση των Τούρκων στη Β. Συρία. Οι Κούρδοι εφέροντο πιστοί σύμμαχοι των ΗΠΑ στον πόλεμο εναντίον του ISIS, υπολογίζοντας στην αναγνώρισή τους και στην πίεση των Τούρκων, να τους αφήσουν ήσυχους, μήπως και οργανώσουν την κρατική οντότητά τους και αποκτήσουν μια… πατρίδα.
Η εισβολή της Τουρκίας για τρίτη φορά στο έδαφος της Συρίας, που κυνικά ονομάστηκε από την Αγκυρα “πηγή ειρήνης”, δεν έγινε εφιάλτης για τον Ερντογάν, διότι με την προέλαση του τουρκικού στρατού σε βάθος 32 χλμ. και πλάτος 420 χλμ. περίπου μέχρι το Ιράκ, κατάφερε να προκαλέσει μια συμφωνία τύπου συνθηκολόγησης. Στην Ουάσιγκτον όλοι έχουν “παγώσει” με τη συμφωνία χαρακτηρίζοντάς την “απάτη”, όπου ο Τραμπ τά δωσε όλα στον Ερντογάν, χωρίς να πάρει τίποτα. Ερχονται με την εκεχειρία, να βάλουν τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα, χωρίς να είναι κατοχυρωμένοι, αν ο Ερντογάν, θα τηρήσει τους όρους της. Ο Τούρκος πρόεδρος αποφάσισε και έπραξε μονομερώς. Αμερικανοί και Ρώσοι διαπίστωσαν, ότι έκανε αυτό που ήθελαν. Ισως να υπήρχε κάποια “συμπαιγνία” και έρχονται τώρα, αφού τον άφησαν να κάνει τη “βρώμικη δουλειά” και του λένε: “Στοπ ως εδώ ήταν”. Τού ’δωσαν 5 ημέρες, εκεχειρία, να συμπέσει στο διάστημα συνάντηση Πούτιν – Ερντογάν στο ρωσικό θέρετρο Σότσι στις 22 Οκτωβρίου, να δούμε τι θα ακολουθήσει. Η κατάσταση είναι λίαν εύθραυστη.
Ας έχουμε υπ’ όψιν, ότι ο Πούτιν δεν θέλει να δυσαρεστήσει τον Ερντογάν, διότι του είναι χρήσιμος στην περιοχή. Αλλά και για έναν άλλο λόγο, ότι διασπά το δυτικό μέτωπο ως μέλος του ΝΑΤΟ και έρχεται αντιμέτωπος με την ΕΕ. Επί πλέον χρειάζεται την παρουσία του μέσα στη Συρία.
Υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα για τη συμφωνία, που θεωρείται ασαφής. Κατά πόσον θ’ αποχωρήσουν τα στρατεύματα των ΗΠΑ, γιατί αφέθηκαν στην τύχη τους οι Κούρδοι σύμμαχοί τους, πώς έμεινε αλώβητη η Αγκυρα, αν θα καταφέρει ο Ερντογάν να “στριμώξει” 2 εκατομ. Σύρους πρόσφυγες σ’ αυτό τον περιορισμένο χώρο της ζώνης, που βρίσκονται στο έδαφος της Τουρκίας; Η πρόεδρος της Βουλής των αντιπροσώπων η Νάνσι Μπελόζι μιλάει για συμφωνία “απάτη” διότι υπονομεύει την αξιοπιστία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ τη στιγμή, που ο Ερντογάν τα πήρε όλα, δεν έδωσε τίποτα και εκβιάζει κι από πάνω.
Η Τουρκία εκεί, που μπήκε δεν υπάρχει περίπτωση να φύγει. Ανατολικά του Ευφράτη δεν μπορεί να πάει, διότι βρίσκονται οι Ρώσοι και αρκείται στο Κομπάνι και το Μανμπίτζ. Πουθενά δεν σχηματίζεται ένας επίσημος χάρτης να δείχνει τι ακριβώς συμβαίνει. Ολα είναι ρευστά. Δεν έχει ξεκαθαρισθεί τι είδους εποπτεία θ’ ασκεί σ’ αυτή τη ζώνη και πώς θα την εφαρμόσει.
Αυτές οι 120 ώρες εκεχειρίας κατά τον καθηγητή Γεωπολιτικής κ. Ιω. Μάζη είναι «χρόνος χρησίμου κρίσεως». Αν ο Ερντογάν κρατήσει αυτή τη ζώνη, θα έρθει σαν συνέχεια εκείνου που έκανε το ‘74 στην Κύπρο και θα ισχυρίζεται ότι είναι η περιφερειακή δύναμη ασφαλείας. Οτι «εγώ ελέγχω για λογαριασμό σας την ειρήνη, την τάξη και ασφάλεια στην περιοχή». Δηλαδή επιβάλλει το δίκαιο όπως τον συμφέρει και το ίδιο θα κάνει όπου αλλού σκοπεύει.
Ο Τραμπ θεωρεί το συμβάν της αιματοχυσίας παιχνίδι παιδιών, που τσακώνονται και πάνε οι μεγάλοι να τα χωρίσουν. Ο Ρώσος τα χαϊδεύει, οι Ευρωπαίοι «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε» και εμείς πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας τα λόγια του τέως ΥΕΘΑ κ. Αποστολάκη, ότι «θα είμαστε μόνοι μας, αν συμβεί κάτι».