∆υο σειρές παιδιών ∆ηµοτικού, σε φιλµάκι κάπου στην Ανατολή τράβηξε τη προσοχή µας τις προάλλες.
Η µια σοβαρά κι ανυπόµονα αγόρια στοιχισµένα το ένα πίσω απ’ το άλλο, η άλλη συνοµήλικα κοριτσάκια σε µια παράλληλη, µακριά ουρά.
Και η δράση ξεκινά!
Το πρώτο κορίτσι βγαίνει απ’ τη γραµµή, πλησιάζει τ’ αγόρια, προσπερνά τον πρώτο -που οµολογουµένως ξεχωρίζει- κάπου στη µέση της σειράς βρίσκει κάποιον, τον τραβά απ’ το χέρι, και αποχωρούν. Τώρα βγαίνει απ’ την ουρά το δεύτερο κορίτσι, αρπάζει κάποιον κι αυτή, κι εµείς έχουµε αρχίσει να καταλαβαίνουµε ότι πρόκειται για έναπαιχνίδι, κάποια σχολική ίσως άσκηση …επιλογής καβαλιέρων.
Και βεβαίως…προτιµήσεων!
∆ιότι το τρίτο κορίτσι πλησιάζει τον πρώτο, ο οποίος την…απωθεί µέχρι παρεξηγήσεως! Τα χάνει για λίγο, µα σύντοµα βρίσκει κάποιον άλλο κι εµείς ακόµα παρακολουθούµε, µια που η ουρά των παιδιών είναι µεγάλη και η διαδικασία άκρως ενδιαφέρουσα! Ενίοτε και θλιβερή, καθώς κανένα αγόρι δεν δέχεται το επόµενο κορίτσι που µε σκυµµένο κεφάλι γυρίζει στη θέση του…
Υπήρχε βέβαια και κάποια απογοήτευση στα πρόσωπα των καβαλιέρων που σε κάποιες περιπτώσεις απρόθυµα έδωσαν το χέρι κι αποχώρησαν µε αυτή που τους διάλεξε. Αλλά και δισταγµός από κάποια κορίτσια που καθυστερούσαν να επιλέξουν.
Πολύ µας κινεί το ενδιαφέρον η συµπεριφορά του πρώτου. Τώρα που τα κορίτσια λιγόστευαν αυτός ακόµα αρνείται µε µένος αυτά που τον προσεγγίζουν! Τώρα βέβαια οι επιλογές είναι λίγες, µεγαλύτερη και η ανησυχία στα πρόσωπα των αγοριών που έχουν ξεµείνει.
Κάποτε έρχεται η σειρά της προτελευταίας.
Αυτή δεν έχει πρόβληµα!
Τρέχει, τραβά απ’ το χέρι τον πρώτο και φεύγουν µαζί εν ριπή οφθαλµού.
Μιληµένα πράγµατα δηλαδή!
Κι όλο αυτό, ένα παιχνίδι επιλογών, διεκδικήσεων, απωθήσεων!
Και βεβαίως απογοητεύσεων, γνωστών σε όλους απ’ τα µικράτα µας καθώς στα δικά µας χρόνια, θεωρητικά τα…αγόρια ήταν αυτά που επέλεγαν…
Έτσι!
Για να µην ξεχνάµε τα δικά µας βάσανα σ’ εκείνα τ΄ ατέλειωτα και µέχρι πρωίας πάρτι των νιάτων µας,όπου συνήθως σου ζητούσαν να χορέψεις «σέικ» και κυρίως «µπλουζ» οι πιο…αντιπαθείς σου, ενώ ο εκλεκτός της καρδιάς σου µονοπωλούσε όλη τη βραδιά τη καλύτερή σου φίλη…
Σαφώς…µιληµένα πράγµατα και τότε…
Βέβαια κανείς δεν χάνεται!
Με το καιρό ο καθένας βρίσκει το ταίρι του κι όλα καλά και…ξεχασµένα!
