Ο δαίμων του τυπογραφείου;
Μα όχι!
Γι’ αυτόν έχουμε γράψει επανειλημμένως όταν πρώτο-ξεκινήσαμε να εκφράζουμε άποψη δημόσια, καθώς δεν συγχωρούσαμε στον εαυτό μας το…παραμικρό λαθάκι!
Ψάχναμε λοιπόν, να βρούμε αλλού τον ένοχο -ήταν…αυτός σίγουρα!- κι ευθύς τον καταγγέλλαμε, για να του ρίξουμε όλη την ευθύνη…
Γι’ αυτό σήμερα σε αυτό το εύθυμο αλλά και αρκετά σοβαρό κειμενάκι, θ’ ασχοληθούμε με έναν…άλλον δαίμονα και θα του δώσουμε μάλιστα και…όνομα!
Διότι ενώ υπάρχει, ζει και βασιλεύει παντού -στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σε εμπνευσμένα βιβλία και κείμενα, σε διατριβές, σε παλιά χειρόγραφα, σε πρωτοποριακά πονήματα και τα λοιπά και τα λοιπά- ελάχιστοι τολμούν να τον ακουμπήσουν!
Κι αυτό διότι κάποτε έπεσαν κι…αυτοί θύμα του, κι όποιος πάει να τον ξεμπροστιάσει, τον κοιτά με νόημα, κουνά νευρικά τη μακριά ουρά και του δείχνει τα κοφτερά του νύχια. Όλοι υποχωρούν, κι έτσι εφησυχασμένος, αμετανόητος -και υπερκινητικός βεβαίως-βεβαίως!- συνεχίζει το καλό το έργο…
Ευρύ κι ατέλειωτο το πεδίο δράσης του, λοιπόν!
Αλλά για να μην σας κρατώ άλλο σε αγωνία, σας τον αποκαλύπτω αμέσως!
Είναι «ο…δαίμων της… αντιγραφής»!
Μάλιστα!!
Μην μου πείτε πως δεν τον ξέρετε;
Να πούμε βέβαια, πως δεν είναι κακό να παραθέτει κανείς στα γραπτά του αποσπάσματα από κείμενα άλλων! Ο κόσμος μας θα ήταν φτωχότερος κι η ανθρώπινη σοφία και γνώση δεν θα διαδιδόταν τόσο γρήγορα αν δεν το κάναμε! Πρέπει όμως να δηλώνουμε τη πηγή, ν’ αναφέρουμε τον συντάκτη του κειμένου, να βάζουμε εντός εισαγωγικών ό,τι επακριβώς αντιγράψαμε.
Εξάλλου δεν υπάρχει παρθενογένεση!
Όλα τα έχουν πει οι αρχαίοι μας και όσοι προηγήθηκαν ημών. Με τον δικό του τρόπο ο καθένας βεβαίως. Καλό είναι λοιπόν, να μην παρουσιάζουμε τα γραπτά άλλων σαν δικά μας, γιατί υπάρχει και η ξεχωριστή… «γραφή» του καθενός μας -η απολύτως αναγνωρίσιμη!- που προδίδει καθετί ξένο ή άσκημα συνδεδεμένο στο κείμενό μας…
Εξάλλου ο οιοσδήποτε μπορεί να μας ανακαλύψει, αντιγράφοντας στην αναζήτηση τις «δανεισμένες» προτάσεις, εκφράσεις και ιδέες, -αναζητώντας επίσης πληροφορίες για το θέμα- και μ΄ ένα πάτημα κουμπιού το σοφό κουτί θα του δώσει το ακριβές σημείο απ’ το οποίο έγινε η… κλοπή!
Όχι βέβαια τόσο επιλήψιμη όσο τα εκατομμύρια που πρόσφατα άλλαξαν κατόχους -στην καλοστημένη, διαδικτυακή επιχείρηση συγχρόνων λωποδυτών- αλλά εξίσου…ενοχλητική! Διότι όπως και να το κάνουμε, άλλο να ξενυχτάς και να στύβεις το κεφάλι σου να κατεβάσει ιδέες ή να καις το φαΐ μέχρι να βγάλεις κείμενο σωστό, κι άλλο να το παίρνεις έτοιμο και με μερικές προσθήκες κι αλλαγές να το παρουσιάζεις σαν δικό σου και…ταπεινά να δέχεσαι παινέματα κι ευφήμους μνείες!
Αυτά γινόταν παλιά!
Τώρα όμως έχουμε τα μηχανήματα!
Τους παντογνώστες και ρυθμιστές των πάντων των καιρών μας!
Που σε διευκολύνουν να γίνεις εν μια νυχτί συγγραφέας, την ίδια στιγμή όμως καταγράφουν λεπτομερώς τη ταχύτατη πορεία σου προς τη…δόξα, και γενναιόδωρα τη μοιράζουν σ’ όποιον άλλον ενδιαφερθεί…
Κι έτσι, όσο έξυπνος ή τρομακτικός μπορεί να είναι ο υπερδραστήριος «δαίμων της αντιγραφής», ούτε κι αυτός μπορεί να τους ξεφύγει…
Μην τον εμπιστεύεστε, λοιπόν!!