Η κλιματική κρίση και ο πρόχειρος σχεδιασμός (και οι ανούσιες συσκέψεις) επέφεραν ένα ρήγμα στην αξιοπιστία της ελληνικής κυβέρνησης. 1.200 αυτοκίνητα εγκλωβισμένα στην Αττική οδό 25 ώρες μετά.
Δεν το λες και λίγο… Την ίδια ώρα πάνω από 25 περιοχές της Αττικής παρέμεναν χωρίς ρεύμα, ενώ είχαν ήδη την τραγικά βιωμένη εμπειρία της “Μήδειας” από πέρυσι.
Η γενική αργία απλά άργησε μια μέρα, όταν ανακοινώθηκε προχθές, ήταν ήδη αργά.
Παρά ταύτα την ώρα της μάχης δεν είναι η ώρα για μεγάλες λέξεις και για άοσμη αντιπολίτευση.
Υπάρχουν ευθύνες και πρέπει να αποδοθούν.
Κακοκαιρία Ελπίδα: Εμείς οι υπνοβάτες της κλιματικής κρίσης, αυτοί του «δεν τρέχει τίποτα μωρέ, σε 6 μήνες θα το ‘χουν ξεχάσει».
Η Αττική οδός, ο πιο σύγχρονος αυτοκινητόδρομος της χώρας, τον οποίο οι Έλληνες φορολογούμενοι τον έχουν πληρώσει δυο και τρεις φορές μετατράπηκε σε λευκή παγίδα.
Αυτοί οι άνθρωποι στον δρόμο -μέσα στα αυτοκίνητα τους- νέοι, ηλικιωμένοι, παιδιά περίμεναν όλη τη νύχτα ένα χέρι να τους χτυπήσει το τζάμι και να τους δώσει μια κουβέρτα, ένα μπουκάλι νερό, ένα σάντουιτς.
Και είναι αλήθεια ότι η τροχαία εμφανίστηκε (το εφιαλτικό βράδυ) μετά από πολλές ώρες (να σπρώχνουν τα αυτοκίνητα που σπίνιαραν σαν τρελά), μόνο για να φανεί στις ζωντανές συνδέσεις των δελτίων ειδήσεων.
Έτσι είναι κ. υπουργέ. Τελεία και παύλα.
Έτσι η κλιματική κρίση μετατρέπεται σε υπαρξιακή κρίση του ελληνικού κράτους που κοστίζει 96 δισ. ευρώ τον χρόνο.
Ούτε αυτό το λες λίγο…
Να πω και κάτι τελευταίο.
Τουλάχιστον, ο Στυλιανίδης εμφανίστηκε· δεν κρύφτηκε πίσω από τους υφυπουργούς του.