Ευθύνες για τη απραξία στη Βιομηχανία Οπλων

Κύριε διευθυντά,
δυστυχώς τα τελευταία χρόνια ανεγκέφαλοι πολιτικοί είχαν σημειώσει ρεκόρ επιδόσεων στις πελατειακές σχέσεις με αποτέλεσμα να βρίσκονται σε βαθύτατο ανατολίτικο λήθαργο ως προς τα εθνικά θέματα. Ειδικότερα εδώ υπήρχε το καμπανάκι της εισβολής στην Κύπρο και στα της τραγωδίας στα Ιμια όχι μόνο δεν ασχολήθηκαν καν μετά οπλικά συστήματα αλλά διέλυσαν την αμυντική βιομηχανία μας (ΕΑΒ, ΕΒΟ, ΠΥΡΚΑΛ).
Ετσι η Ελλάδα από τους πρωτοπόρους έγινε ουραγός… Η Τουρκία εδώ και δεκαετίες έχει επιδώσει στην παραγωγή όπλων, εμπορία αυτών σε μουσουλμανικές χώρες (ΗΑΕ, Τουρκμενιστάν, Σαουδική Αραβία). Στην αεροπορική βιομηχανία η Τουρκία με κατασκευασμένα επιθετικά ελικόπτερα μη επανδρωμένα αεροσκάφη φιλοδοξεί να κατασκευάσει το δικό της μαχητικό 5ης γενιάς. Με αφορμή το ανυπόστατο σύμφωνο με Λιβύη η Τουρκία εισέπραξε από αυτήν το πόσο του δισ. δολαρίων από τις πωλήσεις όπλων σ’ αυτό το εμφύλιο.
Εάν υπήρχε ειδικό άρθρο στον Ποινικό Κώδικα με ποινές ισοβίων περιπτώσεων απραξίας των πολιτικών στα εθνικά θέματα τώρα δεν θα ήμασταν σε μειονεκτική θέση έναντι του τούρκικου οπλοστασίου.
Αναμένω με ενδιαφέρον το σχόλιο του Υπ. Αμυνας για τις προτάσεις του ώστε να ελαχιστοποιηθεί το χαμένο έδαφος.
Με τιμή
Γεώργιος Τρανταλίδης