Κάνε πιο πέρα. Στα δυο μέτρα, δε μ’ ακούς;
Έχεις δίκιο. Η μάσκα μου εμποδίζει τον ήχο της φωνής μου, που έτσι κι αλλιώς δεν είναι δυνατή. Εσένα πάλι… τ’ αυτιά σου, ε… όσο νάναι όσο μεγαλώνουμε ατονεί και η ακοή μας.
Είπα κι εγώ να εξασκηθώ στην παντομίμα.
Με τον δείχτη του δεξιού χεριού μου δείχνω τον δεξιό κρόταφο που σημαίνει σε σκεφτόμουν. Ακουμπάω με τη δεξιά παλάμη μου το μέρος της καρδιάς που σημαίνει σ’ αγαπώ. Κάνω μια κίνηση με τα χέρια μου που σημαίνει τι κάνεις; Εκείνη σκύβει, μου δείχνει τα γόνατά της και συνοφρυώνεται, που σημαίνει πονούν πολύ τα γόνατά της.
Σου δείχνει το ρολόι της, κάνει μια κίνηση με τα χέρια που σημαίνει φεύγει βιαστικά. Τη ρωτάω με παντομίμα, γιατί; Σκύβει και μου δείχνει ένα ύψος ίσα με τον μηρό της. Κατάλαβα, περιμένει τα εγγονάκια της τα μικρά. Πιο κάτω συναντάω μια άλλη γνωστή. Απ’ τ’ απέναντι πεζοδρόμια δεν ακουγόμασταν. Μου δείχνει το κινητό της και προχωρά βιαστικά, που σημαίνει θα τηλεφωνηθούμε.
Έρχομαι τετ-α-τετ με μια άλλη σε απόσταση αναπνοής. Κάνω μερικά βήματα πίσω, γιατί την άκουσα να βήχει. Κάνει κι αυτή λίγο δεξιά. Κάνουμε ματς -μουτς στον αέρα, χαμογελάμε και στρίβουμε καθεμιά στον δρόμο της.
Από μακριά βλέπω έναν κύριο να ‘ρχεται προς το μέρος μου με χαμόγελο. Τον αναγνώρισα. Παλιός μου φίλος. Κάποτε του άρεσα πολύ, μετά χαθήκαμε. Κράτησε αποστάσεις, ουσιαστικά και μεταφορικά. Μου ‘ριξε μια πονηρή ματιά κι έκανε με τα δάχτυλα την παντομίμα του. Το ‘πιασα το υπονοούμενο. Μάλλον ήθελε να συνευρεθούμε. Έκανα πως δεν κατάλαβα. Κορωνοϊός εν όψει.
Φόβος – πανικός – αβεβαιότητα – καχυποψίες. Σκληρές καταστάσεις.
Και τις πιο σκληρές καταστάσεις πρέπει να τις διακωμωδούμε για να τις ξορκίζουμε. Αλλιώς… θα μας πάρουν από κάτω, η ήδη υπάρχουσα ανεργία, η αφραγκία, η ασιτία, και όλα τα στερητικά.
Υ.Γ.: Εσύ φίλε δείξε τη βέρα στο δεξί για να καταλάβει η απέναντι ότι απαγορεύονται οι στενές επαφές τρίτου τύπου.
Εσύ παλικάρι, μου επιτρέπεις να σου δώσω το χέρι μου και να σου κάνω μια αγκαλίτσα; Όχι; καλά δεν επιμένω. Χειραψίες κι αγκαλιές απαγορεύονται είπαμε. Πάντως εσύ θα χάσεις. Θα το υποστούμε κι αυτό. Τι να κάνουμε; Άνοιξε εσύ την αγκαλιά σου κι εγώ με λίγη φαντασία θα βρεθώ κοντά σου.
