Για τους περισσοτερους τα Φαλάσαρνα είναι μια από τις ωραιότερες παραλίες της Κισάμου και μόνο. Και όμως στη δυτικότερη άκρη της Κρήτης, στον κόλπο του Λιβαδιού, τα ερείπια της αρχαίας Φαλάσαρνας αποκαλύπτουν έναν ολόκληρο κόσμο από τα βάθη των αιώνων.
Τα διαφορα ευρήματα δείχνουν ότι η αρχαία Φαλάσαρνα κατοικήθηκε από τη μεσο-Μινωική περίοδο και η προέλευση του ονόματός της αποδίδεται στη νύμφη – τοπική ηρωίδα Φαλασάρνη. Ηκμασε όμως από τον 4ο π.Χ. αιώνα μέχρι το 67 π.Χ., που καταστράφηκε από τους Ρωμαίους προκειμένου να κατασταλεί η πειρατεία στη Δ. Μεσόγειο. Υπήρξε μια από τις πιο ισχυρές ναυτικές πόλεις – κράτη την ελληνιστική εποχή καθώς βρισκόταν στον ναυτικό δρόμο που ένωνε την Πτολεμαϊκή Αλεξάνδρεια με το Αιγαίο και τη Ρώμη. Οι σεισμοί του 66 μ.Χ. και κυρίως του 365 μ.Χ. την κατέστρεψαν οριστικά. Με τον δεύτερο σεισμό η στεριά ανυψώθηκε κατά 6,60 μ. και το αρχαίο λιμάνι μετατράπηκε σε ξηρά, θαμμένο κάτω από τόνους επιχωμάτων.
Ο αρχαιολογικος χώρος της αρχαίας Φαλάσαρνας περιλαμβάνει το λιμάνι, την ακρόπολη και τα νεκροταφεία της πόλης. Η συστηματική ανασκαφική έρευνα άρχισε το 1986 από την αρχαιολόγο κα Ελπ. Χατζηδάκη, με πολλές δυσκολίες και πολλά από τα ευρήματα είναι ακόμη αδημοσίευτα. Ας ελπίσουμε ότι θα αναδείξουμε και θα αξιοποιήσουμε αυτή την πολιτιστική μας κληρονομιά!
