Eχει παραγίνει το κακό με τις υποσχέσεις για καλύτερες μέρες, υποσχέσεις που δόθηκαν λίγο μετά την είσοδο της χώρας στα μνημόνια και εξακολουθούν να δίδονται ακόμη και τώρα οκτώ χρόνια μετά που οι πολίτες υπέφεραν σε αφάνταστο βαθμό, έχοντας πάνω από το κεφάλι τους κυβερνήσεις που ποτέ δεν είπαν την ξεκάθαρη αλήθεια για το τι περίμενε και περιμένει την χώρα.
Αυτό εξακολουθούν να κάνουν και τώρα οι κυβερνώντες, υποσχόμενοι τεχνητούς παραδείσους και απότομη ανάπτυξη, όταν όλοι γνωρίζουμε πως για να έλθει αυτή η ανάπτυξη θα πρέπει να συνεχιστεί η λιτότητα, με αμφίβολα αποτελέσματα στο τέλος.
Αυτού του τύπου ο τραγέλαφος, που μοιραία βάζει τη σφραγίδα στη μνημονιακή και μεταμνημονιακή ταφόπλακα, αναστατώνει μεν τους πολίτες, δεν τους ξεσηκώνει όμως και ο λόγος είναι ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο βολεύονται ή σαν τα μικρά παιδιά έχουν πιστέψει σε φανταστικές ιστορίες και σενάρια.
Αξιότιμε κύριε,η κοινωνία θα πρέπει να απαντήσει στην παραμυθολο-παροχολογία ειδικά από την ΔΕΘ λόγω, βεβαρυμένου παρελθόντος,με τους στίχους του γνωστού τραγουδιού: “Τα λόγια κομμάτια ,καπνός οι στιγμές,τα λόγια άμα μείνουνε λόγια,άλλα λόγια δεν θές”….Με εκτίμηση