O Rubens κατάγεται από τις Κατω Χώρες. Στο 16ο αιώνα αυτές ανήκαν στις αψβουργικές κτήσεις που συνέθεταν την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Υπό την εξουσία του αυτοκράτορα Καρόλου Ε’ που είχε σπουδάσει εκεί οι ολλανδικές και φλαμανδικές επαρχίες απολάμβαναν έναν υψηλό βαθμό αυτοκυβέρνησης και θρησκευτικής ανοχής, παρά τις θρησκευτικές αναταράξεις που επέφερε η προτεσταντική Μεταρρύθμιση. Αλλά στα 1555, ο Κάρολος παραιτήθηκε, κληροδοτώντας τις Κάτω Χώρες στο μοναδικό του γιό Φίλιππο, που τον διαδέχθηκε στο θρόνο ένα χρόνο αργότερα ως βασιλιάς της Ισπανίας. Σ’ αντίθεση με τον πατέρα του, ο νέος βασιλιάς Φίλιππος Β’ ήταν εξολοκλήρου Ισπανός στην εκπαίδευση και την εμπειρία του και φανατικά αντιπροτεστάντης στις πολιτικές και τα πάθη του. Θρησκευτικές διαμάχες ξέσπασαν σχεδόν αμέσως στις Κάτω Χώρες σε πλήρη ένταση, με κολοφώνα τη στρατιωτική εκστρατεία που ανέλαβε ο προτεστάντης πρίγκηπας Ουίλλιαμ (“ο αθόρυβος”) του Orange, μ’ απώτερη προσδοκία τον πλήρη απογαλακτισμό των επαρχιών από την ισπανική, καθολική “μητέρα”. Στα 1566 μια επαναστατική και εικονοκλαστική, προτεσταντική εξέγερση υπό τον καλβινιστή Gueux οδήγησε στη λεηλάτηση των καθολικών εκκλησιών της Αμβέρσας, μια καταστροφή της εκκλησιαστικής τέχνης υποκινούμενη από θρησκευτικά πάθη για την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπών.
Ο Φίλιππος απάντησε την επόμενη χρονιά αποστέλλοντας τον ανιλεή δούκα της Alva με τα αιμοβόρα στρατεύματά του για να επιβάλουν την ειρήνη στις Κάτω Χώρες. Αυτήν τη χρονική στιγμή της έντονης αναταραχής επέλεξε ο πατέρας του ζωγράφου μας, δικηγόρος Jan Rubens, ο οποίος είχε προσχωρήσει ανοιχτά στον καλβινισμό, για να καταφύγει με την οικογένειά του σ’ ένα ασφαλέστερο πολιτικό κλίμα. Έτσι στα 1568 ο Jan με τη γυναίκα του Maria Pypelinckx και τα 4 παιδιά τους πήγε στην Κολωνία, όπου τέθηκε νομικός σύμβουλος στην υπηρεσία της αποξενωμένης γυναίκας του πρίγκηπα του Orange, Άννα της Σαξονίας. Το γεγονός της μετέπειτα συνειδητής αποφυγής από τον Peter Paul Rubens οποιασδήποτε νύξης για το Siegen, τη γενέθλιά του γή, εξηγείται στο βαθμό που η πατρική “ντροπή” και η φουρτουνιασμένη παιδική του ηλικία άφησαν μέσα του ανεξίτηλα σημάδια και συνάδει με τη φλογερή αίσθηση φιλοδοξίας και τη δίψα για ευπρέπεια και απόκτηση τιμών, που τον διακατείχαν από πολύ μικρή ηλικία. Μετά τη γέννηση τού στο Siegen βαφτίστηκε σε λουθηρανική εκκλησία, αλλά στην Κολωνία ανατράφηκε από τη μητέρα του με τις καθολικές αρχές, τις οποίες (εν αντιθέσει προς τον πατέρα του) θα υπηρετήσει με άσβεστη πίστη σε όλη του τη ζωή, για να εξελιχθεί με το έργο του στον προθυμότερο και εξοχότερο εκφραστή της Αντιμεταρρύθμισης στο πεδίο της ζωγραφικής. Δε θα υπερέβαλε κανείς αν υποστήριζε πως όλες οι αυλές της Ευρώπης της εποχής του παρελαύνουν από το βίο του Ρούμπενς, αποτίοντας στον καλλιτέχνη τίτλους ευγενείας, αξιώματα και υλικά αγαθά. Έτσι η ίδια η Μαρία των Μεδίκων θα σπεύσει να τον καλέσει στο Παρίσι τον Ιανουάριο του 1622 και θα του αναθέσει τη διακόσμηση των δύο κεντρικών αιθουσών στο νεότευκτο παλάτι της του Λουξεμβούργου , σχεδιασμένο από τον Salomon de Brosse. (Συνεχίζεται την επόμενη εβδομάδα)
