«Στο περιστύλιο μπροστά από το palazzo dei Conservatori (στο Καπιτώλιο, στη Ρώμη) βρίσκεται σε κοινή θέα μια κολοσσιαία κεφαλή από μπρούτζο.
Απεικονίζει τον αρχαίο Ρωμαίο αυτοκράτορα Κόμμοδο, ο οποίος καρατόμησε το κεφάλι του Νέρωνα από τον Κολοσσό του τελευταίου, αντικαθιστώντας το με ένα δικό του πορτραίτο.
Διακρίνει κανείς κοντά του και ένα γιγαντιαίο χέρι, καθώς και ένα πόδι. Υπάρχουν ωστόσο και ορισμένοι που ισχυρίζονται, ότι πρόκειται για τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ή έναν από τους γιούς του».
Το άνω χωρίο προέρχεται από την πραγματεία του διακεκριμένου μελετητή της αρχαιότητας Λούτσιο Φάουνο (Lucio Faunο), φέρουσα τον τίτλο Antichita della citta di Roma, από τη χρονιά του 1548.
Η γιγαντιαία κεφαλή, στην οποία γίνεται εκτενής αναφορά, άνηκε σε μια περίφημη ομάδα μπρούτζινων αρχαίων έργων τέχνης (στην ίδια ομάδα συγκαταλέγονταν η περίφημη “Λύκαινα”, ο “Απακανθιζόμενος” και ίσως ο νεαρός “Καμίλλος” – για τον τελευταίο βλ. προγενέστερο έκθεμα στο φανταστικό μουσείο), τα οποία με πρωτοβουλία του πάπα Σίξτου Δ’ έμελλε να μεταφερθούν από το Λατερανό, την έδρα του προκαθήμενου της καθολικής εκκλησίας, στο Καπιτώλιο, τόπο-ορόσημο της πολιτικής βούλησης και δύναμης του ρωμαϊκού λαού κατά την αρχαιότητα.
Σε μια συμβολική πράξη, που απώτερο στόχο είχε την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων, ο πάπας θα διακηρύξει στην αφιερωματική επιγραφή που συνόδευε την επιστροφή των “κατασχεμένων” αρχαιοτήτων τη γενναιόδωρη επιθυμία του να “δωρίσει” στο ρωμαϊκό λαό τα διάσημα αυτά έργα τέχνης, δημιουργώντας παράλληλα το βασικό πυρήνα που έμελλε να οδηγήσει στην ίδρυση στο palazzo dei Conservatori ήδη από τα τέλη του 15ου αιώνα του πρώτου μουσείου με τη σύγχρονη έννοια του όρου.
(Συνεχίζεται)
