Νο. 442
Ντομένικο Γκιρλαντάγιο (Domenico Ghirlandaio),Εικονογράφηση ενός κύκλου με σκηνές
από τη ζωή του Αγίου Φραγκίσκου, περ. 1485, Παρεκκλήσι Francesco Sassetti, Εκκλησία της Αγίας Τριάδας (Santa Trinita), Φλωρεντία.
H γοητεία που η τέχνη της φλωρεντινής Αναγέννησης ασκεί ακόμη και στον αμύητο θεατή που έστω για μία φορά έχει σταθεί ενώπιον ενός αντιπροσωπευτικού δείγματος της, δε βρίσκει την εξήγησή της μονάχα στη βάση της αναγνώρισης των αδιαμφισβήτητα υψηλών δεξιοτεχνικών ικανοτήτων των καλλιτεχνικών εκφραστών της. Η ελκτική δύναμη των έργων αυτών οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και σε μια -ακόμη και εν πλήρη άγνοια του βαθύτερου ιστορικού υποβάθρου- υποβόσκουσα διαίσθηση που πετυχαίνουν να καλλιεργούν στους θεατές τους, ότι η ρεαλιστική απόδοση των εικονιζομένων ιστορικών και θρησκευτικών επεισοδίων, αντανακλά τα ιδανικά και το ανταγωνιστικό πνεύμα μιας εποχής που αν και τόσο μακρινή από τη δική μας, μοιάζει ωστόσο να ξαναζωντανεύει στα μάτια μας: Λές και οι ενδεδυμένες μια αναχρονιστική περσόνα σημαίνουσες προσωπικότητες της ιταλικής πολιτικής, οικονομικής και πολιτιστικής ζωής της περιόδου της Αναγέννησης που παρελαύνουν μπροστά μας καρφώνοντάς μας με το διεισδυτικό τους βλέμμα θα αποκτήσουν την επόμενη στιγμή σάρκα και οστά, κάνοντας μας κοινωνούς των μύχιων μυστικών, των διακαών πόθων, των ανομολόγητων φιλοδοξιών και των πολιτικών ραδιουργιών τους.
Ένας τέτοιος γνήσιος άνδρας της εποχής του είχε υπάρξει και ο παραγγελιοδότης του έργου που καλείται να κοσμήσει σήμερα τις προθήκες του «Φανταστικού Μουσείου»: Ο Φραντζέσκο Σασσέττι [Francesco Sassetti (1421-1490)]. O Σασσέττι είχε υπάρξει μια από τις εξέχουσες προσωπικότητες της φλωρεντινής Αναγέννησης, όντας προσωπικός τραπεζίτης του Λαυρέντιου Μεγαλοπρεπούς των Μεδίκων, με τον οποίο διατηρούσε μια στενή φιλική σχέση.
Προσβλέποντας στην αυτοπροβολή και την υστεροφημία του και επιθυμώντας διακαώς, όπως άρμοζε άλλωστε σε έναν επιφανή πατρίκιο της εποχής του, να αφήσει το στίγμα του και στην καλλιτεχνική σκηνή της γενέτειράς του, ο Σασσέττι θα οραματιστεί αρχικά την πλούσια διακόσμηση ενός οικογενειακού παρεκκλησίου με έναν εικονογραφικό κύκλο εμπνευσμένο από το βίο του προστάτη Αγίου του, του Αγίου Φραγκίσκου. Προσκρούοντας στην πεισματική άρνηση των (δομηνικανών) μοναχών της Σάντα Μαρία Νοβέλλα (Santa Maria Novella) –που είχε υπάρξει η πρώτη του επιλογή– να επιτρέψουν για ευνόητους λόγους ανταγωνισμού ανάμεσα στα δύο θρησκευτικά τάγματα στην εκκλησία τους τη διακόσμηση ενός φραγκισκανού παρεκκλησίου, ο Σασσέττι θα στρέψει το βλέμμα του πρός την πιο «ανεκτική» και πρόθυμη να γίνει αποδέκτης του φιλόδοξου σχεδίου του εκκλησία της Αγίας Τριάδας (Santa Trinita).
(Συνεχίζεται
την επόμενη εβδομάδα)
