Νο. 451
Εργαστήριο της βόρειας Ιταλίας (Πάντοβα), “Εκάτη” ή “Προσωποποίηση της Φρόνησης” (υψος, 27 εκ.), γύρω στα 1500, Βερολίνο, Μουσείο Μπόντε (Bode-Museum).
O βορειοιταλικός χώρος και ιδιαίτερα η περιοχή της Πάντοβας έχει να επιδείξει μια μακρά παράδοση στη μεταλλοτεχνία και ιδιαίτερα στην κατασκευή μικρών μπρούτζινων αγαλματιδίων. Στο 15ο και 16ο αιώνα πλήθος τέτοιων έργων τέχνης μικρών διαστάσεων με θέματα που κατά κανόνα εμπνέονταν από την κλασική μυθολογία και τα οποία εκτός από την καθαρά αισθητική γοητεία που ασκούσαν στους επίδοξους αγοραστές τους, επιτελούσαν ως κηροπήγια, λάμπες ή μελανοδοχεία και χρηστικούς ρόλους, θα βρούν το δρόμο τους για τα σπουδαστήρια (Studiolo) και τις ιδιωτικές συλλογές πολύτιμων, αρχαίων και παράξενων αντικειμένων πολλών φιλότεχνων μαικήνων της ιταλικής Αναγέννησης.
Εναν από τους ποιοτικότερους εκφραστές του ιδιότυπου αυτού καλλιτεχνικού είδους, αναγνωρίζει ομόφωνα η έρευνα σε ένα αινιγματικό μπρούτζινο αγαλματίδιο, που σήμερα κοσμεί τις αίθουσες του πρόσφατα ανακαινισμένου μουσείου Μπόντε στη γερμανική πρωτεύουσα. Το έργο αποδίδει μια γυναικεία μορφή φέρουσα έναν μακρύ, πλούσια πτυχωμένο χιτώνα που σχηματίζει κοντό απόπτυγμα στη μέση. Τα δύο συνοδευτικά αντικείμενα στα χέρια της, μια φλεγόμενη καρδιά στο αριστερό και ένας πυρωμένος πυρσός στο δεξί, τα οποία θα δύναντο να μας διαφωτίσουν για την αποκρυπτογράφηση της ταυτότητας της απεικονιζομένης, είναι προστιθέμενα σε ένα μεταγενέστερο στάδιο. Το πλέον διακριτό χαρακτηριστικό της μορφής εντοπίζει κανείς ωστόσο στο κεφάλι της, με την αμοιβαία συνύπαρξη των τριών διαφορετικών προσώπων, που αντανακλούν τις τρεις ηλικίες στην πορεία της ανθρώπινης ζωής. Στην εμπρόσθια και δεξιά πλευρά διακρίνονται τα χαρακτηριστικά μιας νεαρής γυναίκας υπό τη συνοδεία ενός δράκου πάνω από το μέτωπό της, στην αριστερή πλευρά, ευθυγραμμημένο σχεδόν με την ενεργητική κίνηση του δεξιού ποδιού ξεχωρίζει το συνοφρυωμένο πρόσωπο μιας ηλικιωμένης γυναίκας, ενώ τέλος την πίσω πλευρά καταλαμβάνουν τα χαρακτηριστικά μιας παιδικής μορφής με τα μάτια ερμητικά κλειστά. (συνεχίζεται)
