«Πόσα προσωπεία φοράμε, κι άλλα πόσα κάτω απ’ αυτά στην όψη πάνω της ψυχής μας; (…)
(Φερνάντο Πεσσόα, 1888-1935)
ΒΡΕΘΗΚΑ, λέει, σ’ ένα ημι-μνημονιακό bal masqué. Οι Απόκριες στο φόρτε τους. Κάπου εκεί στο μεγάλο Νεώριο που πιο παλιά ο Δήμος Χανίων γιόρταζε, με μεγάλη συμμετοχή του κόσμου κι ατέλειωτο γλέντι και τραγούδι, το αποκορύφωμα των Απόκρεω.
ΤΟΤΕ, ο κόσμος φορούσε ένα σωρό μάσκες, για να σατιρίσει τους πολιτικούς: Ανδρέας, Πάγκαλος, Σαμαράς, Λιάνη, Μέρκελ, Σαρκοζί, Σόϊμπλε, Ερντογάν κ.ά. Μια μικρή ετήσια “εκδίκηση”, με σάτιρα και βωμολοχίες. Πλαστικά ρόπαλα, σερπαντίνες, σπρέι και πειράγματα συμπλήρωναν το κέφι.
ΣΗΜΕΡΑ, όλοι τους πάλι είναι εκεί. Μασκαρεμένοι ή αμασκάρευτοι, κυβερνώντες κι αντιπολιτευόμενοι, αριστεροί και δεξιοί, πατριώτες και φασίστες, «μένουμε -Ευρωπαίοι» και διεθνιστές, κουκουλοφόροι κι αστυνόμοι. Μόνο που οι πολιτικοί όλων των παρατάξεων, αυτή τη φορά αποφάσισαν να φορέσουν το ίδιο προσωπείο -μάσκα: ένα παιδικό, χαμογελαστό, με μια μεγάλη μύτη – καρότο και ένα κίτρινο καπέλο με κόκκινο φτερό στον άνεμο! Ο Πινόκιο, είπαμε!
…ΑΛΛΑ, ποιος στ’ αλήθεια θα μπορούσε να διακρίνει τον πραγματικό Πινόκιο; Αυτόν, δηλαδή, που γεννήθηκε να λέει ψέματα στο λαό; Και μάλιστα, όσο πιο μεγάλα τα ψέματά του, άλλο τόσο να μεγαλώνει κι η μύτη του;
ΔΕΝ υπήρχε κανείς Τζεπέτο εκεί για να μας το πει, γιατί ο Τζεπέτο (ο σωστός δηλαδή πολίτης που εκλέγει και σωστά) έχει αποδημήσει προ πολλού από τη χώρα των ψεμάτων και των ψευτών.
ΘΑ τελειώσουν οι Απόκριες σε λίγο. Αλλά, το «Κάτω οι Μάσκες» δεν θα ειπωθεί. Κι αν ειπωθεί, πάλι τα δεύτερα και τα τρίτα και τα άλλα προσωπεία που φορούν οι πολιτικοί μας, θα είναι τα ίδια! Γιατί, εδώ στην Ελλάδα, μάθαμε να ζούμε την πολιτική μόνο μέσα από το ψέμα και την κολακεία (τον λαϊκισμό). Ετσι, δεν χρειάζεται να έρχονται οι Απόκριες για να ακούμε καμιά… αλήθεια!
ΜΕ όσα μνημόνια και να έλθουν, εμείς θα ζούμε σε φανταστικούς κόσμους, με φανταστικούς χορούς και φανταστικούς πολιτικούς που θα ζουν σε άλλες σφαίρες, ιδεοληπτικές, και θα μας λένε μόνο την «αλήθεια» που αυτή ξέρουν! Σωστά! Αλλά, πολιτική δεν ήταν πάντα η διαχείρηση των συμβόλων; Πολιτική δεν είναι και η διαχείρηση της μάσκας που φορεί κάθε μέρα ένας πολιτικός, είτε κυβερνάει, είτε αντιπολιτεύεται;
