Τι θα γίνει τελικά με τον Ντόναλντ Τράμπ; Θα κρατήσει πολύ αυτό το σήριαλ με τις αψιμαχίες με τα αμερικάνικα ΜΜΕ και την διαφαινόμενη κοκορομαχία στα social media, που κερδίζουν πόντους σε σχέση με τις εφημερίδες και τα κανάλια μετά τις υποδείξεις του για σαμποτάζ σε αυτά; Είναι όλα αυτά, άραγε, ένα νέο φαινόμενο άσκησης πολιτικής στα όρια της φαιδρότητας ή απλά για ακόμη μια φορά οι Αμερικανοί δίνουν σόου και γίνονται περίγελως όταν όλος ο κόσμος φλέγεται από τις πολιτικές και οικονομικές αντιπαραθέσεις μέχρι τους πολέμους και την προσφυγιά;
Να είναι, λέτε, όλο αυτό το σκηνικό η απόλυτη παρακμή του δυτικού μοντέλου κυριαρχίας μετά το δράμα της ευρωζώνης και την ανεργία που πλήττει πολλές χώρες της ΕΕ; Ή μήπως τεχνηέντως μπαίνει ο κόσμος και πάλι στη διαδικασία της αναγκαστικής αποδοχής ενός νέου μοντέλου ζωής, που αν μη τι άλλο προκαλεί με την ραγδαία υποβάθμιση του πνευματικού επιπέδου και την μετατροπή του πολιτικού διαλόγου σε καρναβάλι;
Φαιδροποίηση της πολιτικής
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Αν ο Τραμπ ήταν η απεικόνιση του δυτικού μοντέλου, δεν θα έπεφτε στην αντίληψη μας ως κάτι το τελείως ξεχωριστό, το ιδιαίτερα αρνητικό. Συμπέρασμα: Ο Τράμπ είναι ένα ατύχημα του συστήματος, όπως ο Τσίπρας στην Ελλάδα. Ένας μέγας ψεύτης που εκμεταλλεύεται την αφέλεια πολλών ανθρώπων.
Σε αυτόν τον πλανήτη υπάρχουν πολλά κέντρα εξουσίας με αντικρουόμενα συμφέροντα, γι’ αυτό όλες αυτές οι θεωρίες παγκόσμιας συνομωσίας δεν έχουν βάση. Τον Τραμπ τον ψήφισε ο λαός, δεν τον επέβαλε κάποιος τεχνηέντως με πονηρούς σκοπούς- στις δημοκρατίες το πολιτικό προσωπικό είναι λίγο πολύ η εικόνα του μέσου πολίτη (θεωρητικού, στατιστικού μεγέθους που μπορεί να διαφέρει διαμετρικά από μεγάλο αριθμό άλλων πολιτών).