Φέτος γιορτάζονται τα 70 χρόνια απ’ την έναρξη του αγώνα των Κυπρίων αδελφών για ανεξαρτησία, αρχικά από την Εγγλέζικη κυριαρχία. Και νοµίζω είναι µια ευκαιρία να πούµε δυο λόγια για τους Κύπριους τού σήµερα, αντλώντας στοιχεία από δύο πρόσωπα της επικαιρότητας.
Ξεκινάµε µε τον Φειδία, κατά κόσµον Φειδία Παναγιώτου, Ελληνοκύπριο πολιτικό, Youtuber, ευρωβουλευτή κατά τις Ευρωεκλογές του 2024 στην Κύπρο, ηλικίας 24 χρόνων. Ανέλαβε τα καθήκοντά του στην ευρωβουλή από τις 16 Ιουλίου 2024, ενώ το 2023 είχε βραβευτεί από το Youtube µε το Gold Play Button, βραβείο που του απονεµήθηκε γιατί έφτασε τους ένα εκατοµµύριο ακολούθους.
Συνεχίζουµε µε την Λουίζα Παπαλοΐζου η οποία γεννήθηκε στη Μόρφου το 1972 και µεγάλωσε στη Λεµεσό. Σπούδασε στην Αγγλία και στη συνέχεια στη Νέα Υόρκη, όπου έζησε για έντεκα χρόνια. Στα γράµµατα εµφανίζεται το 2010 µε τα διηγήµατά της «Απειλούµενα είδη» και κατακτά αµέσως το κρατικό βραβείο πρωτοεµφανιζόµενου λογοτέχνη. «Το Βουνί» είναι το δεύτερο της βιβλίο το οποίο την έκανε γνωστή και σε εµένα. Πρωτοεκδόθηκε το 2020 και τυπώθηκε σε 1000 αντίτυπα. Εγώ διάβασα ένα αντίτυπο της επανέκδοσης η οποία έγινε το 2022. Το 2021 είχε προηγηθεί για το βιβλίο το κρατικό βραβείο µυθιστορήµατος. Ενώ σήµερα, το βιβλίο φαίνεται εξαντληµένο από τον εκδότη.
Η Λουίζα στο βιβλίο της ακολουθεί µια αντίστροφη πορεία στα γεγονότα, ξεκινώντας από την δεκαετία του ’70 και γυρνώντας προς τα πίσω, στις αρχές του προηγούµενου αιώνα. Στο πρώτο µέρος έχει ως ήρωα έναν νεαρό Κύπριο, τον Ξενή, ο οποίος µπαρκάρει στα καράβια ως µαρκόνης. Στο δεύτερο µέρος ηρωίδα είναι η κόρη, και η συγγραφέας επιλέγει να γράψει στην κυπριακή ντοπιολαλιά, γεγονός που µε δυσκόλεψε προσωπικά στην κατανόηση του κειµένου. Ενώ στο τρίτο µέρος ο κεντρικός ήρωας είναι ένας Σουηδός αρχαιολόγος, που κάνει ανασκαφές στα παραλιακά χωριά της Κύπρου.
Είναι αλήθεια ότι µε γοήτευσε η γραφή της Κύπριας λογοτέχνιδας η οποία εν κρυπτώ και παραβύστω δουλεύει τα έργα της, και στο τέλος µας αποκαλύπτει την τόσο ωραία δουλειά της. Σε αντίθεση ο Φειδίας κάνει διαρκώς θόρυβο και γι’ αυτό επαινείται από άλλους σηµαίνοντες (βλέπε Έλον Μασκ) αφήνοντας ηλεκτρονικά ίχνη απείρως περισσότερα από τη σεµνή Κύπρια συµπατριώτισσά του, της όποιας το λιγοστό βιογραφικό το συνέλεξα από τον εκδότη της.
Με στενοχωρεί αυτή η κατάφωρη αδικία η οποία συντελείται στην προβολή του ενός που είναι στην ουσία «φελλός», έναντι της άλλης που σίγουρα είναι διαµάντι.
Κι όπως θα εξέπεµπε κι ο Ξενής, ο πρώτος ήρωας της Λουίζας στη γλώσσα των µαρκόνηδων, . . ._ _ _ . . . τουτέστιν SOS.
- Ο Αριστείδης Γ. Αρχοντάκης είναι φυσικός – συγγραφέας
