∆ε ζυγιάζω, δε µετρώ, δε βολεύοµαι! Ακολουθώ το βαθύ µου χτυποκάρδι.
‘‘ΑΣΚΗΤΙΚΗ’’
Ν. Κaζαντζάκης
Η οικονοµική και η υγειονοµική κρίση που πρόσφατα περάσαµε, άλλαξαν, άρδην, την ζωή µας, αποκτήσαµε άλλες συνήθειες, ράγισαν σχέσεις µιας ζωής, αποξενώθηκαν οι ψυχές µας, αφοµοιώθηκαν τα συναισθήµατά µας, λιγόστεψε το χαµόγελό µας, ανατράπηκαν τα όνειρά µας, οι αξίες εξαϋλώθηκαν! Στα όρια και οι ψυχικές µας ανθεκτικότητες, βαδίζουµε ζινγκ ζανγκ στους δρόµους που έχουµε χαράξει, αναζητώντας σανίδες σωτηρίας! Αδύναµοι να αντιµετωπίσουµε µε λογική και ψυχραιµία καθηµερινές καταστάσεις που προκύπτουν στην οικογενειακή, κοινωνική και την επαγγελµατική ζωή!
Μελετώντας τις παραπάνω διαπιστώσεις, που, κατά την γνώµη µας, σ’ ένα βαθµό παγιώνονται στην κοινωνία µας, έχουν ως αποτέλεσµα τα παρακάτω: Ο Θυµός ο οποίος πηγάζει από το αίσθηµα κοινωνικής ανασφάλειας, την ακρίβεια, την φτώχεια, το περί αδικίας αίσθηµα, την διεθνή αστάθεια κλπ Η βία στην καθηµερινότητα καλά κρατεί, αφού βλέπουµε πολλές σκηνές ακραίων συµπεριφορών, κυρίως από έφηβους και παιδιά. Η βία προέρχεται από άλλου είδους βία, δηµιουργείται στα ενδότερα της οικογένειας, της κοινωνίας ή του Σχολείου, ή σε χώρους συγχρωτισµού , γήπεδα, πλατείες κλπ. Είναι οι εικόνες που βιώνουν οι έφηβοι και έχουν σχέση µε την απόρριψη, την περιθωριοποίηση, την µείωση, την αδιαφορία, την αίσθηση της κατωτερότητας κ. ά Η περιθωριοποίηση ανθρώπων που πραγµατικά έχουν αξία και µπορούν να προσφέρουν, έναντι άλλων που κατέχουν αξιώµατα ή διάφορες εξουσίες , συνεχώς εντείνεται σε κάθε πλευρά της κοινωνίας. Πολλοί είναι εκείνοι που «επιπλέουν» σε οποιαδήποτε θάλασσα, µε διάφορες ιδιότητες, περισσότερο ως νοµείς των οικονοµικών ευκαιριών που προέρχονται από την διαφθορά της κρατικής µηχανής! Η καχυποψία και τα κοινωνικά σχόλια , κοινώς κουτσοµπολιά των πάντων από τους πάντες, δηµιουργούνται εξαιτίας της ανασφάλειας, των αδιεξόδων της καθηµερινότητας, των δυσκολιών και των προβληµάτων που ανακύπτουν σε όλους τους χώρους, είναι πολλές φορές η πηγή κακών οιωνών και χαµηλού κοινωνικού επιπέδου. Η επιβίωση µια λέξη που σηµαίνει ότι η ζωή σου παρέχει µόνο τα προς το «ζην», δηλαδή τα απαραίτητα σε ένα µικρό καλάθι, του νοικοκυριού, για να επιβιώνεις! Ένας εφιάλτης ανασφάλειας, που επικρέµεται πάνω από τα κεφάλια των περισσότερων νοικοκυριών! Η ψυχική εξουθένωση στραγγίζει τα όνειρά µας. Καθηλωµένοι στην πολυθρόνα της λήθης, βλέπουµε στους δέκτες της τηλεόρασης τις εικόνες µιας επίπλαστης, εικονικής πραγµατικότητας ενός κόσµου που φαίνεται αγγελικά πλασµένος!
Η συρρίκνωση της ποιότητας ζωής της κοινωνίας, θεωρούµε πως είναι κατά προτεραιότητα από τα πρώτα θέµατα, όπου θα πρέπει να εστιάσει η πολιτεία, οι θεσµοί, ώστε αυτός ο λαός να αποκτήσει ασφάλεια και αυτοπεποίθηση, εκπαίδευση και κριτική σκέψη, αρχής γενοµένης από την πρώτη παιδική ηλικία!. Κάποτε θα πρέπει να απαλλαγούµε από την εσωστρέφειά µας, την µοιρολατρία µας και τις παθογένειές µας, στοιχεία που µας πάνε πίσω πολλές δεκαετίες, όπως συνέβη σε πολλές κρίσιµες, σκοτεινές περιόδους του παρελθόντος, στην χώρα µας, όπου υπήρχε αµάθεια και σκοταδισµός!
