Ύμνος στη Μητέρα Γαία και φέτος!
Εκείνη που τα πάντα γεννά, ακούραστη “λεχώνα” και της αρκεί Νερό, Ήλιος κι άνεμος “φουσκοδεντρίτης” κατά τον Καζαντζάκη.
…Άνοιξε τις πύλες του στον κόσμο το Φεστιβάλ Γης: Άνθρωποι και προϊόντα, 2024.
Ελαιόλαδο, κρασί, τυριά, ρακή, μέλι…, όλη η ωραία “γευστική ευλογία” (που ΖΕΙ στη Νήσο για αιώνες), είναι εδώ! Στο 1ο Πειραματικό Γυμνάσιο Χανίων.
Για τους επισκέπτες, για τους ανθρώπους της, για τους παραγωγούς της, και για τους διαθέτοντες τους θησαυρούς της στο κοινό. «Εδώ βλέπω, νοιώθω όλη την παραγωγική Κρήτη» είπε μ’ ενθουσιασμό στον χαιρετισμό της, η κα Ντόρα Μπακογιάννη, προσθέτοντας. Κι η Παράδοση εδώ, κι η Τέχνη κι ο Πολιτισμός της, εδώ! Όλων οι χαιρετισμοί, είχαν θέρμη εξάλλου, και ικανοποίηση. Οι οργανωτές των εκδηλώσεων θεσμικές δυνάμεις, ΠΑΝΕΤΑΙΚ οι Δήμοι, όλοι οι Δήμοι του νομού, το Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο, “συναντούνται” σε τόπο κοινό. Την έμφαση της προβολής των προϊόντων μας, καθώς και τα Δώρα του Πολιτισμού της Λεβεντογέννας, γενικότερα. Ιδιώματα ελκυστικά, εγνωσμένης αισθητικής ποιότητας, αναπτύσσονται καθ’ όλο το πενθήμερο της διάρκειας του κύκλου δράσεων. Εντυπωσιακά, εποπτιακά, διαδραστικά, τα δρώμενα πάρα πολύ ενδιαφέροντα. Παιδικό θέατρο, συνεντεύξεις, συζητήσεις, τρόποι παραγωγής προϊόντων σε αναβίωση, ζωντανά, σπαρταριστά. Εμβληματικότερη νομίζω η… ύφανση!
Ο αργαλειός! Παραδοσιακά, χρωματιστά, που καλείται όποιος επιθυμεί, να σκύψει στο στημόνι, και ν’ αφήσει με το υφάδι του, την συνέχεια του νήματος στο Νήμα! Πολύ μου άρεσε!
Και τι να πρωτογράψεις τώρα σε λίγες γραμμές; Χοροί Μουσικές, Παιδική Σκηνή, όλα μια χαρά! Πολύ το θέλω να μπορέσω να ξαναβρεθώ στους χώρους με τη “γιορταστική βαβούρα” της χαράς! Ενός πανηγυριού, στο οποίο ο κόσμος κυκλώνει τη χαρά, ως… “θυμέλη φλέγουσα”!
Το πρόγραμμα παρουσιάζουν και φέτος οι δημοσιογράφοι Νικόλας Σεγρεδάκης και Ευαγγελία Ξηρουχάκη με επιτυχία. Αξίζουν συγχαρητήρια και ευχαριστήρια στους οργανωτές, που κατέθεσαν χρόνο, κόπο, δαπάνες και όραμα βέβαιως πρωτίστως, να φωτιστεί με αγάπη και σέμνωμα, η υπόσταση της Λαμπροτοκεράς!
Από τις “ερωθιές” της θρέψης μας, μέχρι την αγωγή της ψυχής μας.
Και του χρόνου.
