Κύριε διευθυντά,
διάβασα τα επαινετικά σχόλια που εγράφησαν στην εφημερίδα σας για το 9ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ που πραγματοποιήθηκε στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών στις 28 και 29 περασμένου Ιουνίου και συμφωνώ με όλους τους επαίνους που εκφραστήκανε. Για εμάς, όμως, τους περιοίκους του πάρκου οι νύχτες του περασμένου Σαββάτου και της Κυριακής υπήρξαν μαρτυρικές. Οι διοργανωτές δεν υπελόγησαν ότι στις πέριξ του πάρκου κατοικίες κατοικούν οικογένειες με μωρά παιδιά, υπερήλικες και γενικά άρρωστοι που χρειάζονται ησυχία για να κοιμηθούν. Κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ σχετική ησυχία υπήρξε μόνο κατά τη διάρκεια των ομιλιών. Τις υπόλοιπες ώρες τα μεγάφωνα μετέδιδαν εκκωφαντική μουσική και η ηχορρύπανση ήταν τόσο έντονη που παρεμπόδιζε ακόμη και την παρακολούθηση των εκπομπών της τηλεόρασης. Σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο ισχύει διάταξη που διαφυλάσσει την κοινή ησυχία από τα μεσάνυχτα κι έπειτα. Στην περίπτωσή μας τα μεγάφωνα που μετέδιδαν μουσική λειτούργησαν στη διαπασών μέχρι τις 4 το πρωί. Ανήκω στην κατηγορία των υπερηλίκων και παρακαλώ όλους όσοι διοργανώνουν Φεστιβάλ στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών να λαμβάνουν υπόψη τους την ύπαρξη των περιοίκων του Πάρκου και να διασκεδάζουν μέχρι τις πρωινές ώρες, αλλά με κλειστά μεγάφωνα. Εξ άλλου ο χώρος είναι μικρός και η μη λειτουργία μεγαφώνων δεν θα μειώνει το κέφι τους.
Σας ευχαριστώ
Χαράλαμπος Λυγκούνης
