Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κοντομαρί με την υποστήριξη της Περιφέρεις Κρήτης, του Δήμου Πλατανιά και όλων των φορέων του χωριού διοργανώνει το Φεστιβάλ Κοντομαρί “Ημέρες Μνήμης” από τις 29 Μαΐου έως και τις 2 Ιουνίου 2023. Ειδικότερα, μέσα από τις πολυθεματικές δράσεις επιθυμεί να επεκτείνει τη διάρκεια και τη σημασία της επετείου της εκτέλεσης των αμάχων ανδρών από το ναζιστικό στρατό στις 2 Ιουνίου του 1941.
Σύμφωνα με την σχετική ανακοίνωση «την Πέμπτη 18 Μαΐου 2023, στις 21:00, στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων θα πραγματοποιηθεί προφεστιβαλική εκδήλωση με ελεύθερη είσοδο για το κοινό. Εκεί, θα ανακοινωθεί το πρόγραμμα και το περιεχόμενο του Φεστιβάλ “Ημέρες Μνήμης” και θα προβληθεί το καλλιτεχνικό ντοκιμαντέρ με τίτλο ‘’Mπερδεμένες Κλωστές’’ της Deborah Jeromin. Θα ακολουθήσει συζήτηση με την σκηνοθέτιδα. Παραθέτουμε την περιγραφή του ντοκιμαντέρ και το βιογραφικό της καλλιτέχνιδας στα ελληνικά και τα αγγλικά:
Το καλλιτεχνικό ντοκιμαντέρ “Mπερδεμένες Κλωστές” ακολουθεί τα ίχνη των αλεξίπτωτων από μετάξι – από την εθνικοσοσιαλιστική, προπαγανδιστική παραγωγή του μεταξιού μέχρι τη Μάχη της Κρήτης το 1941, όπου τα μεταξωτά υφάσματα των αλεξίπτωτων επαναχρησιμοποιήθηκαν από τις γυναίκες. Εκεί όπου σπάνια πετούσαν αεροπλάνα, 10.000 αλεξιπτωτιστές προσγειώθηκαν στο νησί το Μάιο του 1941. Γυναίκες της Κρήτης ανακαλούν στη μνήμη τους τη γερμανική τρομοκρατία στη διάρκεια της κατοχής. Έκοβαν τα αλεξίπτωτα και τα ανακύκλωναν ως μαντήλια και φορέματα. Αυτές οι διαδικασίες χειροτεχνίας έχουν δομήσει τη μνήμη τους και είναι ενότητες του χρόνου καταγραμμένες στα σώματά τους.
The artistic documentary Riven Threads / Mπερδεμένες Κλωστές follows the traces of silken parachutes – from the nationalsocialist, propagandistic silk production in Germany to the Battle of Crete in 1941, where parachutes were reused by handcrafting women. Where rarely planes were flying, 10.000 paratroopers jumped onto the Island in May 1941. Cretan women recall their memories of the German terror during the occupation. They cut the silken parachutes and recycled them as handkerchiefs and dresses. The handcraft processes have structured the memory and are time units that are inscribed into their bodies. Η Deborah Jeromin είναι εικαστική καλλιτέχνιδα και εργάζεται στη Λειψία (DE) και στην Κρήτη (GR).
Ερευνά ως επί το πλείστον ιστορικά θέματα και τα κάνει προσβάσιμα μέσω διαφορετικών μέσων. Εστιάζει κυρίως στις διαδικασίες χειροτεχνίας κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, τη φεμινιστική ιστορία και τους χώρους του εθνικοσοσιαλισμού. Το έργο της παρουσιάστηκε στο DOK Leipzig, στο Kurzfilmtage Oberhausen, στο Museum der bildenden Künste στη Λειψία καθώς και στο Φεστιβάλ 5+1 στο Ηράκλειο και σε άλλα μέρη».
