«Μετωπικός κι ευθυτενής σαν κούρος
στέκει στο κέντρο της φωτογραφίας,
πλατύστερνος και λιγνομέσης
Το δεξί του χέρι στην ανθοστήλη,
τ’ αριστερό στο μάκρος του μηρού.
Αν επαίσθηκα πιο μπροστά το ένα του πόδι».
Είναι η πρώτη στροφή από την ποιητική λεζάντα του Γιώργη Μανουσάκη.
Του αξέχαστου Χανιώτη ποιητή…
Είναι η φωτό ενός Κρήτα ομορφονιού, ντελικανή του νησιού, που ποζάρει στον φακό… Πριν από καιρό πολύ πάρα πολύ… Είναι προφανές.
Είναι ο “εύληπτος ύμνος”, στον επιθετικό προσδιορισμό από ένα φιλόλογο…
Μετωπικός, ευθυτενής, πλατύστερνος, λιγνομέσης!
Ωραία, ωραία!
Και είναι η πρώτη σελίδα του συλλεκτικού ημερολογίου του 2010, που μου χάρισε φίλη φευγάτη πια, για τους ουράνιους Φλεβάρηδες, που δεν έχουν πόνο και στεναγμό κανένα!
Σήμερα Πρωταμηνιά του μήνα, που φλεβίζει, μα δεν ξεχνά και την καλοκαιρινή μυρωδιά του, ξεφυλλίζω την ωραία αυτή δουλειά που μοσκοβολά Κρήτη!
Ενα καλαντάρι σκληρόδετο, που, γεμάτο αναβρυτήρια, αρτεσιανά ύδατα πά να πει, τρατάρει τον αναγνώστη, ευχαρίστως!
«Μίνωας, ο βασιλιάς της Κρήτης»,
«Κι είδα τον Μίνωα, τον γιο του Δία να δικάζει.
Στο χέρι του χρυσό ραβδί εκάθεντον κι’ εκράτει
και μέσα στο πλατύπορτο του Άδη το παλάτι…»
Ομήρου Οδύσσεια, ραψωδία λ, μτφρ: Γεώργιος Ψυχουντάκης.
Κρητικό εορτολόγιο ακόμη, με πληροφορίες άγνωστες σε πολλούς, αναφορές νοσταλγικές στους Κρήτες πρωτομάστορες της Μουσικής της Νήσος…
Σκορδαλοθανάση, γεννηθέντα εις Σπήλι Ρεθύμνου, λυράρη περίφημο στη Λεβεντογέννα απ’ άκρου εις άκρον… αλλά! Και Ροδινό Ανδρέα, τον τρυφερό λυράρη που έδωσε του Χάρου τα είκοσι τρία χρόνια του…
Με είκοσι και τρεις δοξαριές, έκλεισε τα ματάκια του, κι ακούμπησε την ύστερη ανάσα του, στον “έγχορδο έρωτά” του, που είχε αγκαλιαστεί από τα δεκα τρία του χρόνια…
Την λύρα…
…Ξεφύλλισα λοιπόν το Ημερολόγιο του 2010, “Κρήτη ένα καράβι τρικάταρτο”, μέχρι και την σελίδα 7.
Κι “επιχρίω” τις “Αφορμές” μου, με ότι ήταν το ζητούμενο -θεωρώ- για τον αναγνώστη του.
Την συγκίνησή μου και το σέμνωμά μου, εννοείται για την καταγωγή μας… Καλό μήνα.
