» Μια ιστορία ταλαιπωρίας
Στις 26 του μήνα ο σύλλογος “Οι Φίλοι του Λουξεμβούργου στην Κρήτη” έκοψαν τη βασιλόπιτα υπενθυμίζοντας όχι μόνο την ύπαρξή του αλλά και το έργο που προωθεί από το 2002 που ιδρύθηκε για την προβολή της Κρήτης στη φίλη χώρα του Λουξεμβούργου και και όχι μόνο. Μαζί μας ήταν και η καθηγήτρια βιολογίας κα Μαριάνα Χένσεν από το Λουξεμβούργο και κάτοικος του χωριού Κεφαλάς του δήμου Aποκορώνου. Όπως ήταν φυσιολογικό τη ρωτήσαμε πως περνά στην Κρήτη.
«Η Κρήτη» μάς απήντησε «είναι ένας θαυμάσιος τόπος όπως και ο λαός της, οι Κρητικοί. Είμαι όμως υποχρεωμένη να φύγω την ερχόμενη Παρασκευή γιατί εδώ και δυο εβδομάδες δεν έχομε νερό.Και χωρίς νερό είναι πολύ δύσκολο και δυσάρεστο». Πράγματι είδα όταν τη συνόδεψα στο αυτοκίνητό της ότι ο αποθηκευτικός χώρος ήταν γεμάτος μεγάλα άδεια πλαστικά δοχεία νερού.
«Δυστυχώς δεν συμβαίνει μόνο τώρα, αλλά και την καλοκαιρινή περίοδο πολύ συχνά δεν έχομε νερό για δυο και τρεις και τέσσερις ημέρες, εδώ και δυο χρόνια. Μια επιτόπια δημοσιογραφική έρευνα θα μπορούσε να το διαπιστώσει. Γιατί δεν είμαι μόνο εγώ που υφίσταμαι το μαρτύριο της έλλειψης νερού αλλά και οι άλλοι γείτονές μου, από το Βέλγιο, την Αγγλία, τη Γαλλία. Ορισμένοι απ’ αυτούς πούλησαν τα σπίτια του κι έφυγαν για άλλες περιοχές και χώρες. Κι άλλοι που τα αγόρασαν το έχουν μετανοιώσει.
Γιατί χωρίς νερό για τις ατομικές ανάγκες και την καθαριότητα του σπιτιού η ζωή καταντά δυσάρεστη. Κι ο καθένας μας έρχεται εδώ για να χαλαρώσει, κι όχι για να προσθέσει προβλήματα στη ζωή του. Δεν έχομε ούτε θέλομε το νερό για πισίνες που δεν έχομε, για την καθαριότητά μας και την φυσιολογική ζωή το θέλομε. Κι εγώ με τον σύζυγό μου όταν αγοράσαμε το σπίτι μας θέλαμε να αλλάξομε τόπο, να ζήσομε κάπου που θα μας ξεκούραζε, που θα μας έκανε να νοιώθουμε ευχάριστα.
Κι η Κρήτη και ο κρητικός λαός είναι θαυμάσιοι.
Δυστυχώς όμως το άλυτο πρόβλημα του νερού μας, εδώ και δυο χρόνια μας κάνει να σκεπτόμαστε ότι ίσως να μην επιθυμούν την παρουσία μας. Κι όμως είμαστε νοματαγείς, πληρώνομε τους φόρους και εκπληρώνομε κάθε υποχρεώσή μας. Θέλομε μάλιστα να καλέσομε φίλους και φίλες από τη χώρα μας και άλλες χώρες αλλά χωρίς νερό πως να τους προσκαλέσομε;». Τι σας λένε από το δήμο την ρωτώ; «Τηλεφωνικά τους μλώ ελληνικά και μου απαντούν αγγλικά και όταν τους μιλώ αγγλικά μου μιλούν ελληνικά! Μας υποσχέθηκαν ότι έως το τέλος του 2023 το πρόβλημα θα έχει λυθεί. Δυστυχώς δεν λύθηκε αφού εδώ και δυο εβδομάδες δεν έχομε νερό. Ετσι υποχρεώνομαι να φεύγω είτε για το Λουξεμβούργο, είτε για την Ελβετία, είτε για την Γαλλία όπου ζουν συγγενείς μου. Την Κρήτη όμως δεν θα ήθελα να την αλλάξω με τίποτε. Αλλά όχι χωρίς νερό!».
Ήταν αποφασισμένη να γράψει στην γερμανόφωνη εφημερίδα Griechenland Zeitung που εκδίδεται και κυκλοφορεί στην Ελλάδα, για να καταγγείλλει αυτή την απαξιωτική και εχθρική συμπεριφορά εκ μέρους του δήμου Αποκορώνου. Την παρακάλεσα να μην το πράξει ώστε να δώσει στο σύλλογο “Οι Φίλοι του Λουξεμβούργου στην Κρήτη”, το χρόνο να αναλάβει τις αυτονόητες πρωτοβουλίες για την επίλυση του δυσάρεστου και αντιτουριστικού αυτού προβλήματος. Και σε περίπτωση που δε λυθεί, να γράψει όπου κρίνει απαραίτητο.
Ετσι ως ιδρυτικό μέλος του συλλόγου συνέταξα αυτό το κείμενο για τα φιλόξενα πάντα “Χανιώτικα Νέα” με την ελπίδα ότι οι αρμόδιες δημοτικές και περιφερειακές αρχές θα επιλύσουν αυτό το πρόβλημα που υπονομεύει τις προσπάθειες όλων εκείνων, Περιφέρειας, Κρητικών, Ελλήνων και Αλλοδαπών να προβάλλουν την Κρήτη και τους Κρητικούς, ως ένα τόπο και ένα λαό που αξίζει να γνωρίσουν από κοντά. Για όσους γνωρίζουν τις προσπαθειες άλλων δήμων και χωρών να προσελκύσουν ξένους, αυτή η στάση του δήμου Αποκορώνου όπως μας παρουσιάστηκε, μας εκπλήττει.
Γιατί θυμόμαστε τον δήμο από την εποχή του Χρήστου Λαμπράκη, του Μάνου Χατζηδάκη, των καλοκαιριών των φεστιβάλ τζάζ κ.λπ. ως δήμου υψηλής ποιότητας παραγωγής και προβολής πολιτισμού, προσέλκυσης επισκεπτών και κατοίκων υψηλού πνευματικού και οικονομικού επιπέδου και νοιώθομε μόνο έκπληξη και λύπη. Γιατί τόσο η Λουξεμβούργια φίλη μας, όσο και οι άλλοι κάτοικοι του χωριού Κεφαλάς από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες και υψηλού πνευματικού επιπέδου είναι και οικονομική άνεση διαθέτουν.
Ας ελπίσομε τα αυτονόητα και οφέλιμα για την Κρήτη και την εικόνα της στον κόσμο.
η Κρητική φιλοξενία είναι ένας μεγάλος μύθος ,ειδικά στον νομό Χανίων , ξένοι δεν θεωρούνται μόνο οι αλλοδαποί που δυστυχώς αντιμετωπίζουν την λειψυδρία μέσα στην αυλή τους στο αναφερόμενο χωριό αλλα και ημεδαποί που έχουν έρθει από διάφορα μέρη της Ελλάδας διαλέγοντας αυτό το υπέροχο νησί ως μόνιμη κατοικία αλλά με πολλά προβλήματα ένταξης από την αφιλόξενη συμπεριφορά ειδικά αρκετών Χανιωτών που συμπεριφέρονται εγωιστικά στους δρόμους , δεν λένε το ελάχιστο… καλημέρα σας… , κλειστες κοινωνίες, οι οδηγοί δεν δίνουν προτεραιότητα στους πεζούς όπως συμβαίνει σε άλλες περιοχές της Κρήτης π.χ Ρέθυμνο τελείως διαφορετική νοοτροπία , μια δημοτική αρχή με μεγάλη εσωστρέφεια , όπου Χανιά είναι μόνο το κέντρο των Χανίων , το Αρσεναλι, το κτίριο του Δήμου και οι καφετέριες στα δικαστήρια . Ευνοημένοι επαγγελματικά από τις πάμπολλες δημόσιες υπηρεσίες, τον τουρισμό , τις αμερικανικές και νατοϊκές βάσεις , τα καταλύματα , τα Airbnb, την αύξηση πώλησης γης , την αλόγιστη εκμετάλλευση των παραλιών από το φαινόμενο του υπέρ τουρισμού , τους γεμάτους τραπεζικούς λογαριασμούς κάθε τέλος σεζόν , την εξαργύρωση τους σε πανάκριβα , jeep, tesla και πανάκριβα ταξίδια απ’ Δεκέμβριο μέχρι Φεβρουάριο σε πολυτελείς προορισμούς του εξωτερικού, με μια αντιπεριφερεια σκανδάλων one man show!!! τα ναρκωτικά τοπικό σπορ με αμέτρητες συλλήψεις καθημερινά και δικές επωνύμων που αναβάλλονται συνεχώς , τα νεκροταφεία σε χωριά αλλά και μέσα στις πόλεις γεμάτα από νέα παιδιά με ατυχήματα από την άσφαλτο, ποτέ δεν έχει γίνει ένα ρεπορτάζ πόσες χανιώτικες η γενικότερα κρητικές οικογένειες ειναι λειψες και θρηνουν θύματα . Αυτή σίγουρα δεν είναι η αρμόζουσα πολύ διαφημισμενη φιλόξενη υπέρ εκτιμημένη εικόνα της Κρήτης.
Δεν αξίζει αυτη η σάπια εικόνα στην ιστορική κουλτούρα της Κρήτης, της υπέροχης ενέργειας της και των ακόμα λιγοστών γνήσιων Κρητικών που αγαπάνε αυτόν τον υπέροχο τόπο .