Φιλοζωίας εγκώμιον

» Από την ιστοσελίδα του oldboy (15/3), το παρακάτω υπέροχο, ανθρώπινο  κειμενάκι, με τίτλο “Δυο χαμόγελα”. Το αναδημοσιοποιούμε, με αφορμή τις διαμαρτυρίες των φιλοζωικών οργανώσεων:
“Σταματημένος στο φανάρι. Περνάει μπροστά μου. Πρέπει να είναι γύρω στα εξήντα πέντε. Φοράει κόκκινο καπέλο τζόκει σαν τον Χάρι Ντιν Στάντον στο «Παρίσι, Τέξας». Δεν ξέρω αν είναι το ίδιο χαμένος με εκείνον. Πιθανότατα όχι. Χαμογελάει διάπλατα μέσα από τα αψεγάδιαστα δόντια της μασέλας του. Είναι μικροκαμωμένος, σουφρωμένος, το πρόσωπό του χάρτης ρυτίδων. Αλλά χαμογελάει διάπλατα καθώς κρατάει απ΄ το λουρί το σκυλί του. Εκείνος είναι μικρόσωμος, το σκυλί μεγαλόσωμο. Τύπου λυκόσκυλο, αλλά όχι ακριβώς. Χαμογελάει κι εκείνο διάπλατα. Είναι η ώρα της βόλτας, σκύλος και κύριος είναι εξίσου ευτυχισμένοι. Είναι βράδυ Κυριακής, ο σκύλος δεν το ξερει, δεν του κάνει καμία διαφορά, δεν ξέρει από μέρες και τέτοιες κατηγοριοποιήσεις, ξέρει από βόλτες κι από αφεντικά που τον αγαπούν. Ενας άνθρωπος και το οικιακό του ζώο. Μια σχέση ανταλλακτικής αγάπης, μια σχέση έντιμης συναλλαγής, μια σχέση τίμια, μια σχέση χωρίς ενοχές, μια σχέση ουσίας. Το βγάζει βόλτα. Ο κόσμος είναι καμωμένος καλά. Και για τους δύο”.
Μακάρι, όλοι οι φιλόζωοι να αισθανόντουσαν έτσι. Και δυο φορές μακάρι να είχαμε, ως άτομα και φορείς, αυτήν ακριβώς την πρόθεση απέναντι στα ζώα: μια ανταλλακτική, τίμια και όχι υστερόβουλη ή κακόβουλη σχέση.