Ενα μη επανδρωμένο αεροσκάφος σταθερής πτέρυγας (Drone) τύπωσαν σε τρισδιάστατο εκτυπωτή δύο φοιτητές του τμήματος Ηλεκτρονικών Μηχανικών του ΕΛΜΕΠΑ στα πλαίσια της διπλωματικής τους εργασίας!
Στο “Εργαστήριο Σχεδιομελέτης, Κατεργασιών και Αυτοματισμών” του Τμήματος, εργάζονται για τη μηχανική και ηλεκτρονική υποστήριξη της κατασκευής τους ώστε πολύ σύντομα να την δούμε και στον αέρα!
Τα “Χ.ν.” βρέθηκαν στο χώρο του εργαστηρίου που τα τελευταία χρόνια έχει προχωρήσει σε μια σειρά από πολύ σημαντικές ερευνητικές εργασίες.
Ο Δημήτρης Τζαβέλλας που μαζί με τον αδελφό του Λάμπρο εργάστηκαν πάνω στο μη επανδρωμένο σκάφος μας εξηγεί πως για την κατασκευή του «μας κατεύθυνε ο επιστημονικός συνεργάτης του εργαστηρίου, Νίκος Μπολανάκης καθώς θέλαμε για τη διπλωματική μας να ασχοληθούμε με την τρισδιάστατη εκτύπωση (3D printing)».
Ο Δημήτρης μας εξηγεί πως ο σχεδιασμός έγινε πάνω σε υπάρχουσες δουλειές σε μη επανδρωμένα αεροσκάφη στα οποία όμως «προχωρήσαμε σε μια σειρά από τροποποιήσεις. Στην εκτύπωση θα γίνουν πολλά λάθη, εκατοντάδες δοκιμές. Χρειάστηκε πολλά κομμάτια να τα ξανατυπώσουμε πολλές φορές γιατί είχαμε πχ. απόκλιση ενός χιλιοστού!»
ΑΠΟ ΤΟN ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΣΤΟ ΤΥΠΩΜΑ
Συνολικά απαιτήθηκε ένα έτος εργασιών για να βγει το πρώτο αεροσκάφος και να τυπωθεί και ένα δεύτερο. Ο Δημήτρης μας δείχνει το πρωτότυπο που έχει πολλά “τραύματα” και φαίνεται ταλαιπωρημένο σε αντίθεση με το δεύτερο που είναι σε άριστη κατάσταση. «Στο πρώτο χρειάσθηκε να πειραματιστούμε περισσότερο, να δοκιμάσουμε πολλά πράγματα για αυτό και είναι “ταλαιπωρημένο”» λέει ο φοιτητής που μας εξηγεί πως το αεροσκάφος χωρίζει σε τρία κομμάτια για να μεταφερθεί, πως γίνεται η συγκόλληση των 59 διαφορετικών εξαρτημάτων, πως τοποθετήθηκε ο σκελετός μέσα στα φτερά (κατασκευασμένος από ανθρακόνημα – carbon fiber, ένα πολύ ανθεκτικό υλικό) κα.
Όσο για το ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία ; «Είχε να κάνει με την καλή κόλληση των κομματιών για να μην έχουμε τμήματα που δεν “δένουν” απόλυτα το ένα με το άλλο! Πρέπει να η συνδεσμολογία να είναι το θεμέλιο! Σε αυτό βοηθάει το carbon fiber ».
Από την μεριά του ο κ. Νίκος Μπολανάκης υποψήφιος διδάκτορας και επιστημονικός συνεργάτης του εργαστηρίου μας μιλάει με θερμά λόγια για τη διπλωματική εργασία που επιβλέπει. «Δεν είναι συνηθισμένο δύο φοιτητές, προπτυχιακού επιπέδου να κάνουν μια τόσο πολύ σοβαρή και καλά σχεδιασμένη εργασία» αναφέρει και συμπληρώνει « ως τμήμα ηλεκτρονικών μηχανικών έχουμε τη δυνατότητα να αναπτύξουμε συστήματα και υποσυστήματα για το μη επανδρωμένο αεροσκάφος μας ώστε να πετάξει. Έχουμε μπει στο κομμάτι του προγραμματισμού ώστε το σκάφος αυτό να πετάει αυτόνομα έχοντας ορίσει προηγουμένως την πορεία του. Στόχος μας είναι να μην μείνει όλη αυτή η δουλειά απλά ως μια πτυχιακή εργασία που έκαναν δύο φοιτητές αλλά αύριο- μεθαύριο να πετάξουμε το drone μας και να το τροποποιήσουμε σε τέτοιο βαθμό ώστε να μπορεί να εκτελεί σημαντικές αποστολές».
Για να γίνουν τα παραπάνω υπάρχει το budget από το εργαστήριο, όπως επίσης και η συνεργασία με την εταιρεία Altus LSA για την εκπαίδευση και πιστοποίηση του χειρισμού μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ
«Το ΕΛΜΕΠΑ από τότε που έγινε πανεπιστήμιο έχει απογειωθεί πραγματικά. Το ίδρυμα είχε μία πολύ αποτελεσματική πρυτανική διοίκηση που κατάφερε να απορροφήσει πάνω από 8 εκ. ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων τα τελευταία 3 χρόνια. Το τμήμα Ηλεκτρονικών Μηχανικών είναι ψηλά στις προτιμήσεις των υποψηφίων και γεμίζει από εισακτέους κάθε χρόνο» μας αναφέρει ο διευθυντής του Εργαστηρίου, αναπληρωτής καθηγητής κ. Μανώλης Μαραβελάκης που μας δείχνει τον εξοπλισμό σύγχρονης τεχνολογίας (3D printers, επίγειους σαρωτές, σαρωτές χειρός, drones κα.) με τον οποίο είναι εξοπλισμένο το εργαστήριο. Και εμείς ως ερευνητικό εργαστήριο πήραμε πάρα πολλά ερευνητικά έργα – πάνω από 10 τα τελευταία χρόνια – αποκτώντας εξοπλισμό αιχμής και προχωρώντας την έρευνα στον τομέα μας» καταλήγει.
