Στις περιοχές ωοτοκίας των Χανίων επέστρεψαν όπως κάθε χρόνο, οι θαλάσσιες χελώνες καρέττα- καρέττα, για να γεννήσουν τα αυγά τους.
Παρά τους περιορισμούς που επέβαλε ο κορωνοϊός, οι εθελοντές του συλλόγου για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας «ΑΡΧΕΛΩΝ» έχουν τοποθετήσει σε αρκετές φωλιές την ειδική σήμανση και περιμένουν την εκκόλαψη των αυγών για να προχωρήσουν στην φωτοσκίαση ώστε να καταφέρουν τα νεογέννητα χελωνάκια να βρουν τον δρόμο τους προς την θάλασσα.
«Δυστυχώς φέτος πολλοί από τους εθελοντές μας δεν κατάφεραν να ταξιδέψουν κι έτσι είχαμε μόνο δύο εθελοντές για 14 χιλιόμετρα παραλίας, από Σταλό μέχρι Κολυμπάρι. Οπότε το πρόβλημα είναι ότι δεν ήταν δυνατόν να καταγραφούν και να σημανθούν όλες οι φωλιές κι αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τώρα που είναι η περίοδος εκκόλαψης, να μην γνωρίζουμε πού ακριβώς είναι όλες οι φωλιές και θα έχουμε πρόβλημα για την φωτορρύπανση» εξηγεί στα «Χ.ν.» η κα Γαλήνη Σαβλίδου, υπεύθυνη Κρήτης του συλλόγου «Αρχέλων».
Ως εκ τούτου είναι αναγκαία η συνεργασία του Δήμου Πλατανιά και όλων των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στις παραλίες ωοτοκίας, ώστε όταν γεννηθούν τα χελωνάκια, τα φώτα να σβήσουν έστω για 20 λεπτά για να μην αποπροσανατολιστούν.
Σύμφωνα με την κα Σαβλίδου, όταν εμφανιστούν τα χελωνάκια, ο πιο απλός τρόπος να τα βοηθήσει ο άνθρωπος, είναι να πιάσει προσεκτικά και να τα ακουμπήσει σε μια σκοτεινή πλευρά της παραλίας και επ’ουδενί να τα ρίξει στην θάλασσα. Τα νεογέννητα χελωνάκια, έχουν ανάγκη να διανύσουν την απόσταση των 20 περίπου μέτρων μέχρι τη θάλασσα για να γυμναστούν και να μπορέσουν να κολυμπήσουν γρήγορα, συνεπώς εάν τα βάλει κάποιος μέσα, αιφνιδιάζονται και δεν ξέρουν τι να κάνουν.
Οι θαλάσσιες χελώνες μετρούν 150 εκατομμύρια χρόνια ύπαρξης στον πλανήτη. Υπάρχουν οκτώ είδη θαλάσσιας χελώνας στον κόσμο, στα νερά της Μεσογείου ταξιδεύουν τρία εξ αυτών, ενώ μόνο ένα έρχεται για ωοτοκία στις ελληνικές ακτές, της Πελοποννήσου, της Ζακύνθου και της Κρήτης. Το χαρακτηριστικό τους είναι ότι γεννούν τα αυγά τους στην παραλία όπου γεννήθηκαν και γι’ αυτό ο πληθυσμός τους μειώνεται δραστικά τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς η ανθρώπινη παρέμβαση αλλάζει τις παραλίες και η χελώνα δεν είναι δυνατόν να προσαρμοστεί σε αυτήν την αλλαγή.
