Φωτιά στα Σαββατόβραδα

Φωτιά στα Σαββατόβραδα, αλλά και στις Κυριακάτικες εξορμήσεις, κυρίως προς την ενδοχώρα, θέτει το νέο μέτρο λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές. Η Κυριακή σταδιακά μετατρέπεται σε μία ακόμα καθημερινή ημέρα της εβδομάδας, κάτι που σημαίνει ότι και αυτό το ένα Σάββατο που περίμεναν οι περισσότεροι για να βγουν θα εκλείψει, γιατί, με τι κέφι βγαίνει κανείς όταν δουλεύει την επόμενη…
Επιπλέον, με τους μισούς να εργάζονται και τους άλλους μισούς να ψωνίζουν στα μαγαζιά (λέμε τώρα), πόσοι θα είναι εκείνοι που θα αξιοποιούν την Κυριακάτικη αργία για λίγο πιο μακρινές εκδρομές στο Θέρισο, τα Κεραμειά, τον Ομαλό, τον Αποκόρωνα, τα Σφακιά ή την Κίσαμο;
Για να μπορέσει, λοιπόν, να ανακάμψει ο εμπορικός τομέας (και πάλι, λέμε τώρα), θα πρέπει να καταρρεύσει ο εξ ίσου πληγωμένος από την κρίση κλάδος της εστίασης και της νυχτερινής διασκέδασης που περιμένει από το Σαββατοκύριακο να βγάλει τα σπασμένα της εβδομάδας;
Θα μου πεις εκεί δεν υπάρχουν πολυεθνικές για να ασκήσουν τις κατάλληλες πιέσεις…
Απλός ο παραπάνω συλλογισμός και δεν παραγνωρίζει το γεγονός ότι υπάρχουν εργοδότες, αλλά και εργαζόμενοι που ίσως έχουν ανάγκη για κάποια έσοδα οι μεν και το έξτρα μεροκάματο οι δε για να μπορούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.
Ομως τη στιγμή που όλα γύρω μας καταρρέουν, η Κυριακάτικη ανάπαυλα είναι μία ευκαιρία για ανθρώπινη επαφή, για βόλτα στη λιακάδα ή απλά ξεκούραση στο σπίτι, με την οικογένεια ή τους φίλους. Με αυτόν τον τρόπο διατηρούνται οι παραδοσιακοί δεσμοί και καλλιεργείται η αλληλεγγύη.
Αν καταργηθεί και αυτό…