Κύριε διευθυντά,
πριν από λίγες µέρες έγινε πυρκαγιά στον Πλατανιά. ∆εν γνωρίζω ακριβώς τα αίτια που την προκάλεσαν αλλά θέλω να αναφερθώ στα συναισθήµατα και τον φόβο που σε κυριεύει σε µια τέτοια κατάσταση.
Ευτυχώς απ’ ό,τι άκουσα δεν υπήρξαν σοβαρές ζηµιές και η φωτιά έσβησε µέσα στη µέρα χάρη στην επιτυχή επέµβαση της Πυροσβεστικής. Είχε δυνατό αέρα και θα ήταν πολύ εύκολο να εξαπλωθεί ή να γίνουν αναζωπυρώσεις.
Τη στιγµή που ξέσπασε η φωτιά ήµασταν σπίτι και παρατηρήσαµε ότι αναβόσβησαν τα φώτα. ∆εν ξέραµε τον λόγο και τότε βγήκα στη βεράντα για να δω αν οι γείτονες και τα υπόλοιπα µαγαζιά είχαν ρεύµα. Τελικά ούτε εκείνοι είχαν.
Τότε είδα καπνό πολύ κοντά µας. Αρχικά υπέθεσα ότι ήταν από κάποια καµινάδα εστιατορίου όπως συνήθως αλλά αυτή τη φορά ο καπνός ήταν πιο πυκνός και µαύρος. Έτσι κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Το είπα στη µαµά µου και ταραγµένοι τηλεφωνήσαµε στην Πυροσβεστική, µας είπαν ότι είχαν ήδη ειδοποιηθεί και στέλνανε όχηµα.
Μέσα στον πανικό µας πήραµε µόνο το σκυλάκι µας και αποµακρυνθήκαµε από το σπίτι. Κάτσαµε κάπου αλλού, να σκεφτούµε και να µάθουµε τι έγινε γιατί ακόµα δεν ξέραµε τι συνέβη. Εκείνη την ώρα χτύπησε το πρώτο µήνυµα από το 112 που ειδοποίησε για τη φωτιά.
Στον αέρα πέταγαν συνεχώς µαύρες στάχτες και ο ουρανός κοκκίνιζε από τον καπνό. Η ατµόσφαιρα ήταν αποπνικτική! Λίγη ώρα µετά ξεκινήσαµε να πάµε πάλι προς το σπίτι µήπως µπορέσουµε να πάρουµε κάποια προσωπικά µας είδη.
Όµως τότε ακριβώς, ήρθε και το δεύτερο µήνυµα από το 112 που έλεγε ότι όσοι βρισκόµασταν από το Minoa µέχρι την πλατεία του Πλατανιά να αποµακρυνθούµε.
Το σπίτι είναι σε εκείνη την περιοχή, οπότε δεν συνεχίσαµε και φύγαµε προς Χανιά. Οι φίλοι και οι συγγενείς µας έπαιρναν τηλέφωνο τροµαγµένοι µετά που το έµαθαν και µας έλεγαν ότι η φωτιά µύριζε µέχρι εκεί και φαινόταν έντονα ο καπνός.
Προληπτικά δεν µείναµε σπίτι και προσπαθούσαµε να µάθουµε νέα από τις ειδήσεις. Εγώ έψαχνα συνέχεια µήπως µάθω κάτι από το ίντερνετ.
Όταν νύχτωσε και έκανα την τελευταία αναζήτηση είδα την πιο πρόσφατη να λέει ότι η φωτιά οριοθετήθηκε. Ανακουφισµένη το είπα στους δικούς µου αλλά ο φόβος µην γίνει αναζωπύρωση παρέµεινε.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι είναι απαίσιο και πολύ σκληρό το συναίσθηµα µήπως χάσεις το σπίτι σου. Λυπάµαι πραγµατικά για τους ανθρώπους που το έπαθαν από τις φωτιές που συνέβησαν τα τελευταία χρόνια.
Προσευχόµουν όλα να πάνε καλά και να µην κινδυνέψουν ούτε ζωές ούτε περιουσίες. Θέλω επίσης να πω ένα µεγάλο ευχαριστώ και στους πυροσβέστες που έκαναν ό,τι µπορούσαν και έσβησαν τη φωτιά και που συνέχισαν να φυλάνε την περιοχή µετά. Εύχοµαι να µην ξανασυµβούν παρόµοια περιστατικά πουθενά και ποτέ ξανά.
Ειρήνη Καραντωνάκη
µαθήτρια Λυκείου
