Φώτης Κουβέλης, ο ρεαλιστής της ΔΗΜΑΡ

Το σημαντικότερο που συνέβη στο 2ο Συνέδριο της ΔΗΜ.ΑΡ. στο Σινέ Κεραμεικός ήταν ότι από τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας πιστοποιήθηκε η εσωκομματική αντιπολίτευση. Επεκράτησε η λογική της ήρεμης διεξαγωγής του χωρίς τσακωμούς και ανεπίτρεπτους διαξιφισμούς, πράγμα για το οποίον είχε στοιχηματίσει ο κ. Κουβέλης. Παρά τις ανησυχίες και τις φήμες που διατύπωναν μερικοί ότι το σαράκι που κατατρώει την αριστερά με τις διασπαστικές τάσεις κατά καιρούς δεν έχει εξαλειφθεί, εν τούτοις τίποτα δεν έγινε, ικανό να επιφέρει κάποια άξια λόγου αναστάτωση. Ο σημαντικότατος παράγοντας που συνετέλεσε σ’ αυτό ήταν ο μειλίχιος κ. Κουβέλης, ο χαρισματικός ως προς την υπευθυνότητα των λόγων του, ο αδιατάρακτος ό,τι και να γίνεται γύρω του. Δεν κατέφυγε σε ανοίκειες επιθέσεις εναντίον κανενός ούτε καταφέρθηκε για τη διαφοροποίηση του κ. Λυκούδη, ο οποίος απετέλεσε τον πρώτο πυρήνα της εσωκομματικής αντιπολίτευσης.
Να συζητήσουν με το ΠΑΣΟΚ για πιθανή με ενιαίο ψηφοδέλτιο κάθοδο στις ευρωεκλογές και με τους “58” που θα ’χουν γίνει μέχρι τότε σοβαρός παράγοντας στο πολιτικό σκηνικό πρότεινε ο κ. Λυκούδης. Να μην πάει η ΔΗΜ.ΑΡ., ένα κόμμα της αντιπολίτευσης, με το ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές, το οποίο μετέχει στην κυβέρνηση Σαμαρά, λέει ο κ. Θ. Μαργαρίτης. Είναι σχήμα οξύμωρο, αντιδεοντολογικό και επικίνδυνο για την πολιτική υπόσταση του κόμματος να πατάς σε δύο βάρκες.
Αποκλείστηκε απ’ την κομματική πλειοψηφία, η οποία συντάχθηκε με τη γραμμή του κ. Κουβέλη. Οχι συνεργασία με την Κουμουνδούρου. “Δεν φύγαμε από τον ΣΥΡΙΖΑ από καπρίτσιο”, είπε ο κ. Κουβέλης… “αλλά διότι είχαμε διαφωνίες με την ασκούμενη τότε και σήμερα πολιτική. Ας αφήσουμε τις υποψίες ότι υπάρχει ενδεχόμενο να πάμε στον ΣΥΡΙΖΑ”. Ναι στη Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα του Ανδρέα Λοβέρδου, ναι στις μεταγραφές από το ΠΑΣΟΚ, το οποίο πιστεύει ο πρόεδρος Κουβέλης ότι, αν και χρησιμοποιεί τους “58” ως όχημα κρυπτόμενο πίσω του, θα καταποντιστεί, ενώ “η ΔΗΜ.ΑΡ. θα πάει καλά”.
Ο κ. Κουβέλης ισχυροποίησε τη θέση του, επισφράγισε δε με τη στάση του τη μη δημιουργία κλίματος εσωστρέφειας μέσα στο κόμμα ύστερα απ’ τον περιορισμό της μειοψηφίας σε χαμηλά επίπεδα. Ο κ. Λυκούδης πήρε 406 ψήφους και εξέλεξε 26 συνέδρους, έναντι 778 του κ. Κουβέλη που εξέλεξε 84 συνέδρους.
Ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. υφίστατο από παντού πιέσεις στις οποίες άντεξε και παραμένει στο προσκήνιο αλώβητος, αν και μέχρι τώρα δεν έχει στο ενεργητικό του σημαντικές επιτυχίες.
Παρά ταύτα κατοχυρώθηκε ως πρόεδρος ενός μικρού κόμματος και του έχει αναγνωρισθεί το δικαίωμα να τον σέβονται και να τον εκτιμούν.