Ο υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος με τη ΛΑ.ΣΥ. παρουσιάζει το διακύβευμα της κάλπης
«Εμείς αγωνιζόμαστε για τις ανάγκες των πολλών κι όχι των λίγων. Αυτό που χρειάζεται είναι λοιπόν μια ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση, κι έχουμε δώσει δείγματα γραφής σε όλα τα επίπεδα διοίκησης κι έχουμε προτάσεις συγκεκριμένες και ρεαλιστικές».
Αυτό επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ο υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος με τη “Λαϊκή Συσπείρωση Κρήτης” Φώτης Ρηγανάκος μιλώντας στο podcast των “Χ.ν.”. και την ενότητα “Terra Politica”.
Παράλληλα, επισημαίνει ότι η ενίσχυση της “Λαϊκής Συσπείρωσης” «πρέπει να είναι χέρι – χέρι με το λαϊκό κίνημα», ενώ ασκεί σκληρή κριτική στην περιφερειακή Αρχή, την κυβέρνηση αλλά και την Ε.Ε. για το αναπτυξιακό μοντέλο που υπηρετούν.
• Συχνά ασκείτε κριτική στο αναπτυξιακό μοντέλο της Κρήτης. Ωστόσο, οι αριθμοί δείχνουν ότι η Κρήτη είναι σε καλύτερη μοίρα από άλλες περιφέρειες της χώρας και συνεισφέρει ένα σημαντικό ποσοστό στο εθνικό ΑΕΠ. Τα νούμερα ευημερούν θα έλεγε κανείς. Η δική σας κριτική που εστιάζεται;
Θα δανειστώ μια έκφραση του Αλέκου Μαρινάκη, του υποψήφιου περιφερειάρχη με τη “Λαϊκή Συσπείρωση”: Η Κρήτη είναι ευλογημένος τόπος. Και πράγματι τα νούμερα, ως αριθμός επισκεπτών, επενδύσεων σε ξενοδοχειακές μονάδες κ.λπ., ευημερούν και καταγράφεται ένα τεράστιο επενδυτικό ενδιαφέρον. Όμως αν δούμε την ουσία, τι μένει από όλο αυτό στην τσέπη ενός ξενοδοχοϋπάλληλου ή επισιτιστή ή ενός εργαζόμενου τουριστικού καταστήματος; Τι μπορεί αυτός να κάνει όταν θα φύγει από τη δουλειά του, όταν μιλάμε για 10ωρα, 12ωρα και 13ωρα εργασίας με τον νέο νόμο της κυβέρνησης; Μάλλον βρίσκονται στο μείον. Θα μας πείτε, δεν θέλετε τον τουρισμό; Εμείς βάζουμε τον τουρισμό ως κύριο ζήτημα και μάλιστα ως ανάγκη: ανάγκη όμως ξεκούρασης του εργαζόμενου λαού στο σύνολό του. Σήμερα ο τουρισμός είναι δεμένος με τους τουρ οπερέιτορ και τις μεγάλες αλυσίδες του ξενοδοχειακού κεφαλαίου που ακριβώς για να μπορέσουν να πουλήσουν το προϊόν συμπιέζουν πρώτα και κύρια την εργατική δύναμη. Για να δούμε κάτι ακόμα: την περίοδο του covid δόθηκε πακτωλός χρημάτων από την κεντρική εξουσία αλλά και την Περιφέρεια στους ξενοδόχους. Από την άλλη οι εργαζόμενοι του κλάδου τι βοήθεια είχαν για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν; Όλες αυτές οι φιέστες που γίνονται είτε “Λευκές νύχτες” λέγονται, είτε “Μαύρες Παρασκευές”, είτε απελευθέρωση των Κυριακών, δείτε πόσο απλόχερα εγκρίνονται και επιχορηγούνται από Δήμους και Περιφέρεια ενώ ουσιαστικά χτυπάνε την καρδιά της οικογένειας σε ζητήματα οικονομίας, οικογενειακού προγραμματισμού, αναψυχής κ.λπ.
Ο υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος με τη ΛΑ.ΣΥ. παρουσιάζει το διακύβευμα της κάλπης
• Βάζετε πάντως ζητήματα κεντρικής πολιτικής. Κι η κριτική που σας γίνεται είναι “μα η Περιφέρεια θα λύσει τα εργασιακά θέματα ή τις αμοιβές των εργαζομένων. Αυτά είναι ζητήματα των εκάστοτε κυβερνήσεων”. Τι απαντάτε;
Εντάξει η κυβέρνηση νομοθετεί, όπως για παράδειγμα τον τελευταίο αντεργατικό νόμο. Ο δήμαρχος ή ο περιφερειάρχης όμως, που αγαπά τον τόπο και τους ανθρώπους του και ενδιαφέρεται για την καθημερινότητά τους, γιατί επιτρέπει τη “Λευκή νύχτα”; Θυμίζω στα Χανιά, 26 Αυγούστου, το Δημοτικό Συμβούλιο ψήφισε τη “Λευκή νύχτα”, δηλαδή 11ωρη εργασία, πριν ακόμα έρθει ο νόμος Γεωργιάδη, κι ενώ υπήρχε αρνητική απόφαση από την Περιφέρεια, καθώς η Λαϊκή Συσπείρωση είχε βάλει το ζήτημα. Αν ήθελαν δεν θα το υλοποιούσαν. Άλλο παράδειγμα; Οι ατελείωτες ώρες που δουλεύουν οι εργαζόμενοι στη ΔΕΔΙΣΑ, ιδιαίτερα κατά την τουριστική σεζόν. Κι εκεί μιλάμε για δύο ταχύτητες εργαζομένων, μόνιμοι που τείνουν να φθίνουν και εργολαβικοί που τείνουν να αυξάνονται. Κι αυτό συμβαίνει σε όλες τις υπηρεσίες. Γιατί η “γραμμή” σήμερα λέει λιγότερο κράτος και μετάθεση από το κεντρικό κράτος αρμοδιοτήτων στην τοπική αυτοδιοίκηση, όπως τα σχολεία κ.λπ. Ο εργοδότης λοιπόν που είναι ο Δήμος ή η Περιφέρεια γιατί εφαρμόζουν κατά γράμμα αυτές τις πολιτικές; Μιλάμε για 705 ευρώ μισθό, 30 ώρες υπερ-εργασίας με 2 ευρώ την ώρα. Αυτά είναι νόμος Χατζηδάκη κ.λπ. Εμείς λέμε ότι μπορούν να μην υλοποιήσουν τις αποφάσεις διεύρυνσης του ωραρίου. Να απαιτήσουν την ενίσχυση των ξενοδοχοϋπαλλήλων κι όχι την ενίσχυση μιας χούφτας ξενοδόχων. Να απαιτήσουν τους πόρους που δικαιούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό και οι οποίοι έχουν “παγώσει” από την εποχή των μνημονίων. Κατά τη γνώμη μας, λοιπόν, σήμερα είναι ανάγκη να καταγραφεί παντού μια αύξηση των δυνάμεων της “Λαϊκής Συσπείρωσης”, ως μια ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση. Κι έχουμε δώσει δείγματα γραφής για το τι εννοούμε αντιπολίτευση.
• Ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων που διαχειρίζεται η Περιφέρεια είναι ευρωπαϊκοί πόροι. Εσείς ασκείτε κριτική στην Ε.Ε. Αυτά τα λεφτά -που έρχονται με κάποιες προδιαγραφές- τι τα κάνουμε λοιπόν;
Καταρχάς να πούμε ότι τα χρήματα αυτά είναι χρήματα των ευρωπαϊκών λαών, όπου μέσα σε αυτούς είναι κι ο ελληνικός λαός. Άρα δεν είναι γενικά της Ε.Ε. Είναι παραγόμενος πλούτος των εργαζόμενων. Πρέπει λοιπόν να αξιοποιούμε όλες τις δυνατότητες γιατί τα χρήματα αυτά μας ανήκουν. Από εκεί και πέρα, η Ε.Ε. λέει και κάτι άλλο: για παράδειγμα ότι τα αντιπλημμυρικά έργα επειδή είναι κοστοβόρα αρκεί να τα φτιάχνουμε σε επιχειρήσεις μεγάλης σημασίας και σε κτήρια με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Λέγαμε πριν ότι τα Χανιά παραλίγο να γίνουν Βενετία πριν λίγες ημέρες. Είδατε τι πάθαμε το ΄19. Κι όμως τα πλημμυρικά μοντέλα των επιστημόνων του ΠΕΧΩΔΕ υπάρχουν για όλες τις επαρχίες και γνωρίζαμε ήδη από πριν τι θα συμβεί στη Θεσσαλία, κάτι που δυστυχώς επιβεβαιώθηκε…
• Από ό,τι καταλαβαίνω αυτό που λέτε είναι ότι θα πρέπει να μπουν άλλες προτεραιότητες από την Αυτοδιοίκηση και να μην πηγαίνουν τα λεφτά σε έργα βιτρίνας.
Έργα βιτρίνας κι έργα για την ενίσχυση των λίγων. Αυτό γίνεται αυτή τη στιγμή. Εμείς λέμε ότι θέλουμε να σταθούμε στο πλάι του λαού και δίπλα στο κίνημα και να διεκδικήσουμε λύσεις στις ανάγκες μας που είναι πολλές.
• Για τα Χανιά πώς ιεραρχείτε τα ζητήματα;
Τι να πω: τα αντιπλημμυριακά; Τα ζητήματα των σχολικών μονάδων που ακολουθούμε τα πρότυπα 50 χρόνων πίσω; Τα ζητήματα του αθλητισμού; Τα ζητήματα του ΒΟΑΚ που όχι πρέπει να γίνει, αλλά θα έπρεπε να είχε γίνει και μάλιστα ασφαλής, γρήγορος και χωρίς καμία επιβάρυνση; Το οξύμωρο και το τραγικό είναι ότι σήμερα η επιστήμη, η τεχνολογία και η συλλογική σκέψη του ανθρώπου, είναι τέτοιες που μπορούμε να μην πνιγόμαστε, να μην καιγόμαστε, να μην πέφτει ο σοβάς στο κεφάλι, να έχουμε δασκάλους και να μαθαίνουν τα παιδιά μας γράμματα, να έχουμε προπονητές να βγάζουν αθλητές και να μην υπάρχουν γονείς τρεμάμενοι και με το χέρι διαρκώς στην τσέπη.
• Γιατί να ψηφίσει κανείς “Λαϊκή Συσπείρωση”;
Γιατί αγωνιζόμαστε για τις ανάγκες των πολλών κι όχι των λίγων. Αυτό που χρειάζεται είναι λοιπόν μια ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση, κι έχουμε δώσει δείγματα γραφής σε όλα τα επίπεδα διοίκησης κι έχουμε προτάσεις συγκεκριμένες και ρεαλιστικές. Συχνά μας λένε ουτοπικούς όμως αυτά που περιγράφουμε να γίνουν είναι σήμερα ανάγκη να γίνουν. Αυτή λοιπόν η ενίσχυση και η συμπόρευση πρέπει να είναι χέρι χέρι με το λαϊκό κίνημα το οποίο έχει αποτρέψει κι αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων όπως ο Παλλίγκρεμος, Κάντανος, το Μαρκόπουλο κ.ά.
