Εκατοντάδες προσκυνητές προσέλκυσε και φέτος τόσο την παραμονή όσο και ανήμερα της εορτής του ο Άγιος Νεκτάριος στον περικαλλή εορταζόμενο Ιερό Ναό του στη συνοικία των Παχιανών στα Χανιά.
Με αρχιερατικό συλλείτουργο τελέστηκε το πρωί του Σαββάτου η Θεία Λειτουργία για να ακολουθήσει στη συνέχεια η λιτανεία της Αγίας και Θαυματουργής Εικόνας του σε κεντρικούς δρόμους πέριξ του Ιερού Ναού ο οποίος αποτελεί και τον πρώτο που κτίστηκε στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο το 1962.
Το Ιστορικό του Ιερού Ναού και η προσφορά της αείμνηστης Μαρίκας Κουφάκη, αξίζει να αναφερθεί εκ νέου ώστε να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι τι σημαίνει αληθινή αγάπη και προσφορά στον συνάνθρωπο. “ Με την ευλογία του Αγίου Νεκταρίου, την αγάπη των πιστών και την καθοδήγηση αυτής της πρωτεργάτριας και δημιουργού του Ιδρύματος «Η στέγη του κοριτσιού» στον Άγιο Νεκτάριο, φιλοξενήθηκαν εκατοντάδες άπορα, εγκαταλελειμμένα ή ορφανά κορίτσια, τα οποία – εκτός του ότι εξελίχθηκαν σε καλές νοικοκυρές – μορφώθηκαν και παντρεύτηκαν με ανάλογη προίκα που τους πρόσφερε το Ίδρυμα για να ζήσουν τη νέα ζωή τους με ακόμα περισσότερη ευτυχία. Η Μαρίκα Κουφάκη έφυγε πριν από αρκετά χρόνια από τη ζωή ευτυχισμένη όμως για το έργο το οποίο επιτέλεσε με πίστη όλα αυτά τα χρόνια. Η προσφορά της θα μείνει γραμμένη με χρυσά γράμματα στα εκκλησιαστικά δρώμενα της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων καθόσον εκατοντάδες ευτυχισμένες μητέρες σήμερα, όπως και πάρα πολλά άλλα κορίτσια πέτυχαν επαγγελματικά στη ζωή τους έχοντας ανατραφεί στο Ίδρυμα, που εκείνη δημιούργησε με την ευλογία του πνευματικού της πατέρα, Αμφιλοχίου του Μακρή. Ο πατέρας Αμφιλόχιος, ήταν αρχιμανδρίτης, υπήρξε και ηγούμενος στη Μονή της Πάτμου, ενώ είχε πνευματικό του τον Άγιο Νεκτάριο στην Αίγινα. Ερχόταν τακτικά στα Χανιά και εξομολογούσε πιστούς και κατά την παραμονή του στην πόλη μας τον φιλοξενούσε η μακαριστή Μαρίκα με τον σύζυγό της στο σπίτι τους. Έτσι, λοιπόν, με τον πατέρα Αμφιλόχιο είχαν αποκτήσει μια πνευματική σύνδεση. Επειδή ο γέροντας είχε πρόσβαση στο Μοναστήρι του Αγίου Νεκτάριου στην Αίγινα, κατάφερε να πάρει ένα τεμάχιο των ιερών λειψάνων του, ένα σπόνδυλο και να τον φέρει το 1960 στα Χανιά, στο σπίτι της μακαριστής Μαρίκας. Στη συνέχεια, έγινε ο Αγιασμός και έβαλαν τον θεμέλιο λίθο για την ανέγερση του Ναού αφιερωμένου στον Άγιο Νεκτάριο, ο οποίος – να σημειωθεί – ως βασικό κτήριο αποπερατώθηκε μέσα σε δύο χρόνια και έγινε Ενορία. Ήταν η πρώτη εκκλησία που χτίστηκε στην μνήμη του Αγίου Νεκταρίου σε όλο τον κόσμο.
Για να καθιερωθεί κάποιος σε Άγιο, βλέπουμε πρώτα τις ενέργειες του Θεού. Τι θα υποδείξει ο Θεός σε μας γι’ αυτόν τον άνθρωπο. Και στον Άγιο Νεκτάριο έχουμε πάρα πολλά σημεία από την αφθαρσία του λειψάνου του, από την ευωδία και τα θαύματα που έγιναν από την πρώτη μέρα που κοιμήθηκε, το έτος 1920. Η εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου στα Παχιανά ξεκίνησε να κτίζεται το 1960, πριν ακόμα γίνει η επικύρωση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο για να χαρακτηριστεί ως Άγιος ο π. Νεκτάριος της Ιεράς Μονής Αιγίνης. Η προσήλωση της μακαριστής Μαρίκας από την αρχή μέχρι το τέλος της ζωής της ήταν ένας αγώνας προσφοράς και αγάπης για τους φτωχούς, τους άρρωστους και τα ορφανά. Ίδρυσε στην αρχή έναν Χριστιανικό Σύλλογο, ο οποίος παράλληλα με την Ενορία ξεκίνησε ένα πολύ μεγάλο κοινωνικό έργο με διασυνδέσεις σε χριστιανούς σε ολόκληρο τον κόσμο. Η αλληλογραφία αυτή υπάρχει στο αρχείο του Ιερού Ναού με εκατοντάδες γράμματα. Δεν υπήρχε τα χρόνια εκείνα άλλος τρόπος επικοινωνίας με τους απανταχού ευρισκομένους χριστιανούς. Με το μικρό υστέρημα τους που έστελναν στη μακαριστή Μαρία και τον Ναό του Αγίου Νεκταρίου αποτελείωσε η εκκλησία και τα πέριξ αυτής κτίρια που στεγάζουν «Τη στέγη του κοριτσιού» και το Μουσείο κεντημάτων και λοιπών χειροτεχνιών. Μεταξύ των ευεργετουμένων του Ιδρύματος συμπεριλαμβάνεται ο σημερινός μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνός με τον αρχιμανδρίτη αδελφό του Αμφιλόχιο καθόσον, η μητέρα τους η μακαριστή Αντωνία, που έμενε εκεί κοντά, έμεινε χήρα σε μικρή ηλικία με τρία ανήλικα παιδιά. Η μακαριστή Μαρίκα, λοιπόν, αγκάλιασε την οικογένεια, με το κορίτσι να το βάλει μέσα στο Ίδρυμα και τ’ αγόρια να τα προωθήσει στην Πατμιάδα Σχολή…”
