Κύριε Διευθυντά,
Τα εγκληματικά τάγματα του Αζόφ στη Μαριούπολη ούτε θέλουν ούτε μπορούν να κρύψουν πως βασικό τους όπλο είναι η ανθρώπινη ασπίδα των αμάχων. ΗΠΑ – ΝΑΤΟ ούτε θέλουν ούτε μπορούν να κρύψουν πως βασικό μέσο επιβολής τους σ’ όλη την ιστορία τους είναι η βαρβαρότητα: χούντες, πόλεμοι, τρομοκρατία. Σ’ αυτά στηρίζεται η κυριαρχία του δολαρίου, ο όποιος έλεγχος των πηγών ενέργειας και των δρόμων μεταφοράς της, ο έλεγχος του παγκόσμιου εμπορίου μέχρι και η κυριαρχία της δυτικής κουλτούρας και των λεγόμενων «αξιών του δυτικού πολιτισμού». Αυτά είναι όλα πολύ καθαρά και κανένας δεν έχει δικαίωμα να τα ξεχνά.
Στη χώρα μας οι Άγγλοι βομβάρδισαν την Αθήνα το 1944, οι ΗΠΑ επέβαλαν το μοναρχοφασισμό με τις βόμβες Ναπάλμ στο Γράμμο και στη συνέχεια σκότωσαν Μπελογιάννη- Λαμπράκη, έστησαν Μακρονήσια , χούντα και αξιοποίησαν τους πατριδοκάπηλους για το κυπριακό έγκλημα. Έτσι φτάσαμε σήμερα να εκβιάζεται ο λαός με πόλεμο στο Αιγαίο και παρότι καθημαγμένος από τη φτώχεια να χρεώνεται δις για όπλα την ίδια ώρα που η χώρα μπλέκεται στην πιο επικίνδυνη από ποτέ σύγκρουση ΗΠΑ- ΡΩΣΙΑΣ με θανάσιμους κινδύνους.
Χιροσίμα- Κορέα- Ινδονησία- Χούντες στη Λατινική Αμερική και όχι μόνο και πιο πρόσφατα Ιράκ, Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν και δια αντιπροσώπων Συρία, Λιβύη, είναι τα έργα της ωμής και συνειδητής βαρβαρότητας των ΗΠΑ- ΝΑΤΟ, που κάποια μέρα οι λαοί θα ζητήσουν λογαριασμό. Η συστηματική εδώ και δεκαετίες επέκταση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς με στόχο την περικύκλωση της επίσης ιμπεριαλιστικής Ρωσίας, είναι η αιτία και της εξελισσόμενης βαρβαρότητας του πολέμου στην Ουκρανία. Ούτε το τελευταίο όμως, ούτε τα προηγούμενα, που με τόλμη πρέπει να λέγονται καθαρά, καθαγιάζουν τη βαρβαρότητα του ρωσικού ιμπεριαλισμού και την ωμότητα του πολέμου τους και της ιμπεριαλιστικής τους επέμβασης στην Ουκρανία. Κανένας συμψηφισμός αλλά και καμιά λήθη δεν επιτρέπονται σ’ αυτούς που θέλουν να υπηρετήσουν την απελευθερωτική προοπτική της εργατικής τάξης και των λαών. Η Ρωσία και όχι για πρώτη φορά επιλέγει αυτό που συνάδει με την ιμπεριαλιστική της φύση, το μεγαλορωσισμό και τον αντικομμουνισμό της ηγεσίας της.
ΗΠΑ- ΝΑΤΟ – ΡΩΣΙΑ, αλλά και ΚΙΝΑ και κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη και τα εξαρτημένα στηρίγματά τους σαν την αστική τάξη της χώρας μας, είναι ξεκάθαρα εχθροί των λαών χωρίς κανένα αστερίσκο ή εξαίρεση. Η πραγματικότητα που διαμορφώνεται στη χώρα μας, και μόνο να δούμε το ρόλο της βάσης της Σούδας και της Αλεξανδρούπολης, είναι εφιαλτική. Είμαστε ήδη στη διακεκαυμένη ζώνη ενός μεγάλου πολέμου που τροφοδοτείται από την ιμπεριαλιστική σύγκρουση ΗΠΑ- ΡΩΣΙΑΣ που ανέβηκε κλίμακα και δεν έχει επιστροφή. Εφιαλτική είναι και η πραγματικότητα της ζωής του 36%των εργαζόμενων με μέσο μισθό 416 ευρώ και ελάχιστα θα διαφέρει σε λίγο η ζωή της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζόμενων που παράγουν όλο τον πλούτο της κοινωνίας.
Η αντίσταση στην επίθεση κεφαλαίου- ιμπεριαλιστών δε μπορεί να υπηρετηθεί από αυταπάτες, ιδεολογήματα φυγής και υποκειμενισμούς που κυριαρχούν στην Αριστερά. Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις, αυτό το ξέρει ο λαός και δε θέλει παρηγόρια όπως λέει ο Βάρναλης, ούτε πείθεται με βερμπαλισμούς και απατηλές εικόνες. Οι άνθρωποι που παράγουν τον πλούτο της κοινωνίας και τα παιδιά τους ζουν ήδη τα δεινά της επίθεσης του συστήματος. Αυτή η επίθεση ξεδιπλώνεται σε σύμπλεξη με τη βαθιά και αθεράπευτη κρίση και αξιοποιώντας το έλλειμμα του εργατικού επαναστατικού, κομμουνιστικού κινήματος. Οι μόνες θεωρητικές προσεγγίσεις που μπορούν να βοηθήσουν στην κάλυψη του ελλείμματος σε μια πορεία είναι αυτές που παράγονται μέσα στην ταξική πάλη με όρους ταξικής πάλης και τελικά υπηρετούν στην ταξική πάλη την εργατική τάξη να κάνει έστω και τα πιο μικρά βήματα συγκρότησης. Πιο απλά κριτήριο της αλήθειας, σύμφωνα με το μαρξισμό, είναι η πράξη και αυτή πρέπει να υπηρετήσουμε.
Βοά σήμερα η απαίτηση να υπηρετηθούν τα δύο βασικά μέτωπα της πάλης του λαού που βρίσκονται άλλωστε σε σχέση αλληλοτροφοδότησης. Αντίσταση στην επίθεση του κεφαλαίου που με την ακρίβεια σήμερα λεηλατεί το εργατικό εισόδημα. Πάλη ενάντια στον πόλεμο των κάθε λογής ιμπεριαλιστών φονιάδων των λαών, και την πρωτόγνωρα επικίνδυνη εμπλοκή της χώρας μας στα σχέδια των ΗΠΑ- ΝΑΤΟ. Η αλληλοτροφοδότηση των βασικών μετώπων πάλης του λαού έχει να κάνει με το γεγονός πως η εξαρτημένη από τον ιμπεριαλισμό ντόπια αστική τάξη είναι πίσω από τις βασικές πολιτικές που βάζουν σε κίνδυνο από κάθε άποψη την ίδια τη ζωή και το μέλλον του εργαζόμενου λαού αλλά και του τόπου μας. Γιατί ναι μόνο οι άνθρωποι της δουλειάς, με πρωτοπόρα την εκ νέου συγκροτημένη εργατική τάξη, ξανά σ’ αυτό τον τόπο θα υπερασπίσουν τις αυλές, τις πεζούλες και τη ζωή τους.
Παρά το έλλειμμα η ταξική πάλη δε καταργείται. Λίγες για την ώρα αλλά σημαντικές οι εργατικές απεργίες το προηγούμενο διάστημα στη χώρα μας και διεθνώς. Σημαντικό και το δυναμικό αρκετών χιλιάδων σ’ όλη τη χώρα που διαδήλωσε αντιπολεμικά με αιχμή τους αστικούς τυχοδιωκτισμούς που μπλέκουν ξεκάθαρα τη χώρα στον πόλεμο. Όταν οι ηγεσίες ιδιαίτερα των ισχυρών της αριστεράς δε τολμούν να δουν την πραγματικότητα και να υπηρετήσουν την ολοφάνερη ανάγκη της μαζικής λαϊκής πάλης, τότε η ευθύνη πέφτει σ’ αυτό το δυναμικό που έστω και χωρίς συγκροτήσεις ή με λειψές και συχνά προβληματικές, βγήκε στο δρόμο και με αγωνία διαδήλωσε. Ήταν και πέρυσι την άνοιξη στο δρόμο κόντρα στην καταστολή και την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας. Στον δρόμο όλοι κατανοούν πως όχι μόνο η Ν.Δ. μα και ΣΥΡΙΖΑ- ΚΙΝΑΛ υπηρετούν την επίθεση του κεφαλαίου, και την εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο. Αναγκαία, λοιπόν, η κοινή δράση, η ενότητα και πάλη αυτού του δυναμικού για να ευνοηθεί η γραμμή της μαζικής αντίστασης.
Από την πλευρά μας, όπως κάνουμε εδώ και δεκαετίες σταθερά και ακόμη πιο επίμονα, οφείλουμε να παραμείνουμε στη γραμμή της Αντίστασης και της Πάλης, με πλήρη επίγνωση της πραγματικότητας και αυτό είναι όρος για ν’ αντέξουμε. Αλλά και με την πεποίθηση πως οι επαναστατικές κομμουνιστικές αντιλήψεις όσο παραμένουν ζωντανές, μέσα από το βάπτισμα των μαζικών αγώνων θα συναντηθούν αργά ή γρήγορα με τα ποτάμια της λαϊκής οργής. Οργής που ήδη σιγοβράζει, προσκρούει σε αρνητικούς συσχετισμούς αλλά δεν θα πάψει μέχρι να βρει ξανά το δρόμο της πάλης για έναν κόσμο ανθρωπιάς κόντρα στην καπιταλιστική ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα.
Ν. ΚΟΚΟΛΑΝΤΩΝΑΚΗΣ
μέλος του ΚΚΕ(μ-λ) και της Πρωτοβουλίας Αντίστασης
