«…η επιθυµία είναι το µισό της ζωής.
Η αδιαφορία είναι το µισό του θανάτου…»
Χαλίλ Γκιµπράν
Η αιώνια ιστορία, …της επιβολής των ισχυρών οικονοµικών συµφερόντων… συνεχίζει να επαναλαµβάνεται. Ξαναζούµε τις σκηνές από την δεκαετία του 60, όταν το 68 άρχισε η κατάληψη του πανεπιστηµίου της Κολούµπια από τους φοιτητές, εκφράζοντας την αντίθεση τους στον πόλεµο του Βιετνάµ… στο σύστηµα της εκπαίδευσης και… την ολοκληρωτική απόρριψη του ιµπεριαλισµού των ΗΠΑ.
Χαρακτηριστική ήταν η αντιµετώπιση των φοιτητών, µέσω του διδακτικού προσωπικού: Μετά την περίφηµη φράση του αντιπρύτανη: …δεν µε ενδιαφέρουν περισσότερο οι απόψεις τους, από το αν τους αρέσουν ή όχι οι φράουλες… η Aστυνοµία εισέβαλε για να διαλύσει τους φοιτητές που τραγουδούσαν το give Peace a Chance …όπως αργότερα εισέβαλε ο στρατός σε πολλές άλλες χώρες µε αποκορύφωµα την εισβολή στο Ιράκ, που µετά τις αποκαλύψεις των Wikileaks, από τα απόρρητα αρχεία του αµερικανικού στρατού, διαπιστώνουµε: «….τις µεθόδους που χρησιµοποιεί το σιδερένιο τακούνι της πλουτοκρατίας, για να διατηρήσει την κυριαρχία του πάνω στην συντετριµµένη ανθρωπότητα….» Τζάκ Λόντον.
∆υστυχώς, όλα αυτά παραµένουν επίκαιρα και σήµερα. Μας ταρακούνησαν από την απραξία µας, οι φοιτητές των πρωτοκλασάτων Αµερικανικών πανεπιστηµίων, που ξεσηκώθηκαν αρχής γενοµένης από το ιστορικό Columbia.
Τώρα και αρκετούς µήνες συντελείται µια άλλη γενοκτονία στην Γάζα, όπως µας πληροφορεί ο ΟΗΕ και όπως αρχίζουν να παραδέχονται χαµηλοφώνως και οι ∆υτικοί σύµµαχοι.
Αυτή η γενοκτονία, δεν µπορεί να δικαιολογηθεί σαν αντίποινα εναντίων της Χαµάς, γιατί βλέπουµε ότι µετά από 7 µήνες πόλεµο, η Χαµάς ζει και βασιλεύει και τα θύµατα του ισραηλινού στρατού είναι πρωτίστως άµαχοι και µικρά ανήλικα παιδιά. Αυτήν την γενοκτονία, ευτυχώς, δεν θα µπορούσε να την ανεχθεί, το πιο ανυπότακτο κοµµάτι της κοινωνίας οι νεολαίοι.
Έτσι λοιπόν αρχής γενοµένης από το Columbia, ξεσηκώθηκαν οι φοιτητές σε πάνω από 100 πανεπιστήµια στις ΗΠΑ, συγκρούστηκαν µε τις διοικήσεις των ιδρυµάτων και µετά, µε την αστυνοµία, µε αποτέλεσµα να έχουν συλληφθεί πάνω από 3000 φοιτητές.
Το µεγάλο ερωτηµατικό είναι, ότι αυτά συµβαίνουν στην Αµερική… στην µητρόπολη του καπιταλισµού… στην Αµερική που σε αυτήν την σύρραξη, δεν έχει στείλει δικό της στρατό, εποµένως δεν υποδέχεται φέρετρα, όπως γινόταν τότε στο Βιετνάµ. Στην κακή, Αµερική, που υπέρτατη αξία της είναι το χρήµα, στην µητέρα όλων των δεινών…
Εδώ στην… “πολιτισµένη”… Ευρώπη, στην γηραιά ήπειρο, που ξεκίνησαν οι ιδέες του διαφωτισµού, µε επίκεντρο την αξία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, την αξία της γνώσης και του ορθού λόγου, στην Ευρώπη που είχε πρωτοστατήσει κάποτε, σε κοινωνικές και ηθικές επαναστάσεις, τι γίνεται;
Αυτό που βλέπουµε, είναι µια γερασµένη Ευρώπη πλέον, που αφού απεµπόλησε το όραµα παλαιότερων ηγετών της… µιας Ευρώπης από τον Ατλαντικό έως τα Ουράλια… άγεται και φέρεται από από κωµικοτραγικές φιγούρες. που παριστάνουν τους ηγέτες.
Οι σηµερινοί ηγέτες, που καθορίζουν τα όρια της ∆υτικής ∆ηµοκρατίας, ανάλογα µε τα συµφέροντα του Ισραήλ και κάποιων οικονοµικά ισχυρών πολυεθνικών. Και για να παραφράσω τον ποιητή, το έθνος να λυπάσαι, που οι ηγέτες του µοιάζουν γελοιογραφίες αλλοτινών ηγεσιών.
Την Ευρώπη να λυπάσαι που έχει… σοφούς και νέους βουβαµένους από χρόνια.
