ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΖΕΙ για τα καλά. Και στις ψυχές μας.
ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ (3ο στη σειρά!) στενεύουν τις ζωές μας. Οι δανειστές ζητούν όλο και περισσότερα “προαπαιτούμενα”, με συνέπεια η κυβέρνηση να δέχεται αφόρητες πιέσεις για να λάβει επιπλέον μέτρα, έως και 360 εκατ. ευρώ, για το 2017. Το δε χρέος μεγαλώνει.
ΑΝΤΙ να έχουμε μια minimum συναίνεση στα μεγάλα προβλήματα, η κυβέρνηση, θέλοντας να περάσει με «νομιμοφάνεια» δικές της πολιτικές στα Μ.Μ.Ε., αμφισβητεί τις ανώτατες δικαστικές Αρχές (ΣτΕ), προδίδοντας έτσι πιθανόν άλλες, ανομολόγητες, προθέσεις, καθεστωτικές για πολλούς!
ΑΠΟ την άλλη, έχουμε μια αντιπολίτευση αυτάρεσκη, επαναπαυόμενη σε αμφισβητήσιμες δημοσκοπήσεις που τη φέρνουν «μπροστά». Και λησμονούμε ότι είναι ακριβώς εκείνη η δεξιά που δοκιμάστηκε, πριν λίγο καιρό, με το δήθεν success story του Σαμαρά, που απέτυχε παταγωδώς. Νοεμβριανή κι η εξαγγελία για «ιστορική ηλικιακά επανίδρυση του κόμματος της ΝΔ». Οψόμεθα…
ΑΛΛΑ, βλέπετε, «δουλειά» των πολιτικών είναι να επιμένουν πάντα στις ανούσιες μιντιακές ψευδο-αντιπαραθέσεις τους, είτε για τον Πολύδωρα πρόκειται, είτε για τη συνταγματικότητα των νόμων, χωρίς να συναισθάνονται τη σοβαρότητα μιας παρατεταμένης κατάστασης που έχει γονατίσει τον λαό.
ΕΝ πάση περιπτώσει, ο Νοέμβρης μπαίνει όπως κάθε χρόνο με τις καιρικές, αλλά και τις πολιτικές, διακυμάνσεις του. Είναι ο μήνας των Συνεδρίων (στα Χανιά Συνέδριο για τα 150 χρόνια από την Κρητική Επανάσταση του 1866-1869, Συνέδριο Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας κ.λπ.), αλλά και της μνήμης (Εμφύλιος, Κηδεία Γ. Παπανδρέου, Πολυτεχνείο, Γοργοπόταμος κ.λπ.) Η Ιστορική Μνήμη καλόν είναι να ζωντανεύει τακτικότερα και με περισσότερη «έκθεσή» της αυτά τα χρόνια…
ΣΗΜΕΡΑ, βέβαια, κανείς δεν μπορεί πια να προβλέψει πού πορευόμαστε ως χώρα. Εχουμε την αίσθηση πως, εδώ και 6 χρόνια ή Ελλάδα κατάντησε ένα ακυβέρνητο σαπιοκάραβο που αλλάζει συχνά μόνο καπετάνιους, αλλά αδυνατεί να αλλάξει και ρότα ώστε να βρει λιμάνι ηρεμίας!
