Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Την πρωτοποριακή και πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία της συγγραφής κόμικς και την παρουσίασή τους στη συνέχεια μας αφηγούνται στον σημερινό Παιδότοπο τα παιδιά της Ε1 τάξης και ο γνωστός μας και από άλλες υπέροχες εργασίες μαθητών του, δάσκαλός τους Βαγγέλης Παγωνίδης. Ειλικρινά δεν έχω λόγια για να εκφράσω τον ενθουσιασμό μου για τη συγκεκριμένη εργασία, έτσι όπως δημιουργήθηκε συνεργατικά, με εμψυχωτή τον Δάσκαλο, και έτσι όπως παρουσιάστηκε στα παιδιά των άλλων τάξεων. Από καρδιάς τα συγχαρητήριά μου! Παντα άξια, καλά μου Πεμπτάκια!
Καμιά αμφιβολία δεν έχω ότι όχι μόνο στην εκτύπωση δικού σας κόμικ θα προχωρήσετε, αλλά και άλλα πάμπολλα θα καταφέρετε! Να χαίρεστε τον δάσκαλό σας και να σας χαίρεται!
Σας χαιρετώ με αγάπη
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος
Όταν ο κύριος μας είπε ότι έπρεπε να φτιάξουμε τα δικά μας κόμικς με ήρωες παραμυθιών, πέσαμε από τα σύννεφα! Μας φάνηκε πολύ δύσκολο και νομίζαμε πως δε θα τα καταφέρουμε… Όμως, μετά από καιρό καταλάβαμε ότι αυτή η εργασία δε θέλει σκέψη παρά μόνο φαντασία κι ευχαρίστηση. Φτιάξαμε υπέροχα κόμικς, ζωντανά, με υπέροχα χρώματα και φυσικά όλα είχαν κάτι αστείο μέσα στην ιστορία τους.
Κάναμε πολλές πρόβες, δουλέψαμε σκληρά κι όταν ο κύριος μας είπε να πάμε να παρουσιάσουμε στις τάξεις του σχολείου αγχωθήκαμε αλλά κατά βάθος νιώθαμε ότι θα τα καταφέρουμε γιατί είμαστε ΟΛΟΙ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΚΙ ΑΥΤΗ Η ΟΜΑΔΑ ΔΕ ΘΑ ΧΑΛΑΣΕΙ ΠΟΤΕ.
[…] Η εργασία αυτή μας γοήτευσε. Υπήρξε ένα “ασυνήθιστο” ενδιαφέρον, μια συναισθηματική σύνθεση, μια αρμονία μεταξύ των συμμαθητών μου και των χαρακτήρων της κάθε ιστορίας που πρώτη φορά το βιώναμε… Εργαστήκαμε σκληρά ακόμα κι οι πιο αδιάφοροι μαθητές.
Τελικά ο στόχος επιτεύχθηκε! Δημιουργήσαμε τα δικά μας, πρώτα κόμικς με βάση τις εμπειρίες μας και τα ενδιαφέροντά μας. Προωθήθηκε έτσι η μάθηση κυρίως στο μάθημα της Γλώσσας και της Ιστορίας.
Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στους συμμαθητές μου του Ε’ 1 για τη δημιουργικότητα και τη φαντασία τους αλλά και στον κύριό μας για τις καταπληκτικές του ιδέες.
Ιωάννα Μακρινάκη
«Τι λέτε …φτιάχνουμε ένα κόμικ;» Kάπως έτσι ξεκίνησε η ιδέα για τη συγγραφή κόμικς μέσα στην τάξη, στο πλαίσιο του μαθήματος της Γλώσσας. Αφορμή στάθηκε το μάθημα της Γλώσσας (Γλώσσα Ε’ Δημοτικού, α΄ τεύχος, Β΄ κεφάλαιο, (“Τα ζώα που ζουν κοντά μας ο Τεντέν και ο Μιλού”). Εξάλλου σε ποιο παιδί δεν αρέσουν τα κόμικς;
Αφού λοιπόν επιλέξαμε τους ήρωές μας (από τον κόσμο των ζώων, από άλλα κόμικς, από παραμύθια ή επινοήσαμε δικούς μας), εικονογραφήσαμε σε χαρτί του μέτρου την ιστορία μας, την εμπλουτίσαμε με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση, δουλεύοντας πάντοτε ομαδικά και με την καθοδήγηση του κυρίου μας. Κάναμε λίγες πρόβες και παρουσιάσαμε τις ιστορίες μας σε άλλες τάξεις, βάζοντας μέσα στην παρουσίαση και τους ακροατές δηλαδή τα άλλα παιδιά δημιουργώντας έτσι ενεργητικούς ακροατές – θεατές. Η παρουσίαση γινόταν συνήθως με μουσική υπόκρουση που εμείς οι ίδιοι οι μαθητές είχαμε επιλέξει, ανάλογα με το κόμικς που είχαμε να παρουσιάσουμε κάθε φορά, ενώ κάποιοι άλλοι από εμάς, αποφασίσαμε αντί για μουσική υπόκρουση να χρησιμοποιήσουμε δικά μας παραδοσιακά ή χειροποίητα μουσικά όργανα όπως μαράκες, καμπανούλες, σαντούρι κ.ά. Το αποτέλεσμα όπως θα διαπιστώσετε κι εσείς οι ίδιοι ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό! Η φιλοξενία και η συνεργασία στις τάξεις που επισκεφτήκαμε ήταν γεμάτη ενθουσιασμό και συναίσθημα. Βασική αρχή: Στο τέλος αλλά και μέρος της παρουσίασης αποτελεί και η αξιολόγηση, για να χρησιμοποιήσουμε κι ένα επίκαιρο όρο. Ετσι κι εμείς ζητούσαμε κάθε φορά από τους μαθητές και τους δασκάλους της τάξης που παρουσιάζαμε την ιστορία μας να αξιολογήσουν την παρουσίαση και το κόμικ που δημιουργήσαμε, με σκοπό να βελτιωθούμε και να αποφύγουμε κάτι που ίσως και να μην το είχαμε προσέξει… Κι όλα αυτά μόνοι μας χωρίς την παρουσία- ασφάλεια του κυρίου μας αφού η προετοιμασία και η παρουσίαση γινόταν αποκλειστικά και μόνο από εμάς τους μαθητές. Το αποτέλεσμα μας γέμιζε κάθε φορά ικανοποίηση και αυτοπεποίθηση. «Οταν η μάθηση δεν είναι ξερές πληροφορίες αλλά σφυρηλατείται μέσα από την εμπειρία και τη δράση.
Η εκπαίδευση δεν είναι το γέμισμα ενός κουβά, αλλά το άναμμα μιας φλόγας. (Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς)»
Εμείς πάντως, τα πεμπτάκια της Ε’ 1 τάξης του 8ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων, ελπίζουμε στο μέλλον να προχωρήσουμε και στην εκτύπωση του δικού μας κόμικ. Τι λέτε θα τα καταφέρουμε;
Οι μαθητές κι ο δάσκαλος της Ε’ 1 τάξης του 8ου Δημοτικού Σχολείου
Αλεξάκης Ελευθέριος, Αλεξίου Πρόδρομος. Βιολάκης Ανδρέας, Ζόι Άρτεμις, Ιμπραήμ Άγια, Καλαμπακάκη Κωνσταντίνα, Καλογεράκης Γιάννης,
Καλογεράκης Γιώργος, Κλαριδοπούλου Μαριαλένα, Κουντουράκη Δέσποινα, Μακρινάκη Ιωάννα, Μαραγκουδάκη Δέσποινα, Μηλαθιανάκης Αλέξανδρος, Νικολουδάκης Εμμανουήλ, Παπαδοκοκολάκη Ευτυχία,
Παρασκάκης Φίλιππος, Στουπάκης Ιάσονας, Τζεμανάκης Γρηγόρης,
Δάσκαλος: Ευάγγελος Παγωνίδης
[…] Εμείς για να πρωτοτυπήσουμε κάναμε το κόμικ με μια εφαρμογή μοντάζ. Φτιάξαμε εικόνες που συναντιέται ο Ποπάυ, ο Αστερίξ, ο Τιραμόλα. Επίσης βάλαμε κι εμάς μέσα στο κόμικ, με κοιλιακούς και με μπράτσα. Όλα αυτά τα κάναμε για τρία (3) ολόκληρα σαββατοκύριακα στα σπίτια μας. Ήταν φανταστικά. Κι ύστερα γινήκαμε όλοι αυτοί οι διάσημοι πρωταγωνιστές κόμικς κι εμείς μαζί μ’ αυτούς, μια ιστορία και παρουσιαστήκαμε σε τάξεις του σχολείου μας. Θα μας μείνει μια αξέχαστη εμπειρία…
Γιάννης Καλογεράκης
– Γρηγόρης Τζεμανάκης
Το κόμικ που σχεδίασα έχει τον τίτλο “Η Ζωούπολη” και μας μιλάει για μια χαρούμενη παρέα ζώων που γνωρίστηκε στο πάρκο. Το κύριο θέμα που διαπραγματεύεται η ιστορία είναι αυτό της διαφορετικότητας και της αποδοχής του άλλου. Τελικά όπως θα διαπιστώσετε, διαβάζοντας το κόμικ, ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΣΟΙ.
Θα ήθελα να σας αναφέρω ότι επέλεξα μόνη μου να δημιουργήσω το κόμικ αυτό και να το παρουσιάσω σε άλλες τάξεις με 2 φίλες μου. Ετσι υπήρξε συνεργασία στην παρουσίαση κι όχι στη συγγραφή ή την εικονογράφηση. Επίσης οι ήρωες του κόμικ ενώ είναι ζώα, στην πραγματικότητα είναι χαρακτήρες μαθητών του σχολείου μας, που έχουν κατά καιρούς βιώσει ανάλογες καταστάσεις. Θα ήθελα πάρα πολύ η ιστορία μου, μέσω του κόμικ να βοηθήσει αυτά τα παιδιά να βρουν λύση στο πρόβλημά τους.
Δέσποινα Κουντουράκη
[…] Ακόμη και σήμερα που έχει περάσει κάποιο χρονικό διάστημα, αναρωτιέμαι ποιο κόμικ άραγε να είχε εντυπωσιάσει τα παιδιά περισσότερο της ομάδας μου ή των άλλων παιδιών.
Είμαι όμως σίγουρη ότι όλα τα κόμικς είναι όμορφα και το καθένα έχει τη δική του ιστορία. Πάντως από όλο αυτό το πρόγραμμα μου έμεινε αξέχαστη η προετοιμασία και η συνεργασία και θα ήθελα να το ξαναζήσω…
Ζόι Άρτεμις
