Ξεπεράσαμε τα πάντα
επανέρχομαι και πάλι,
για να πω όσα δεν είπα
για τη φτώχεια τη μεγάλη.
Για τη φτώχεια τη μεγάλη
που όμοιά της δεν είναι άλλη
και μας πιάνει μαύρη ζάλη
για το μαύρο μας το χάλι.
Ξεπεράσαμε τα πάντα
ξεπεράσαμε τους πάντες,
ξεπεράσαμε και κείνον
τον Δον Κιχώτη του Θερβάντες.
Η κοιλιά από την πείνα
χορεύει πεντοζάλι
και δεν έχει το κοπέλι
ν’ αγοράσει ούτε στραγάλι.
Κλείνουν οι επιχειρήσεις
η φτώχεια στο Ναδίρ
και η μόνη πια ελπίδα
είναι ο Υιός και ο Πατήρ.
Που μαζί με τ’ Άγιο Πνεύμα
η της Πίστεως Τριάδα,
η επέμβαση της οποίας
θέλει να σώσει την Ελλάδα.
Για να γίνει όμως τούτο
το σωτηριώδες μπαμ,
πρέπει ν’ αναβαπτιστούμε
στην Κολυμβήθρα του Σιλωάμ.
Γιατί ως είπε ο Ντοστογιέφσκι
οι άνθρωποι δεν ντρέπονται και παρεκτρέπονται,
όταν “χωρίς Θεό”
τα πάντα επιτρέπονται”.
